5 dagen ziekenhuis...

Zoals beloofd hier een blog over de ziekenhuis opname van Maxime ivm een urineweg infectie.

In mijn vorige blog "Graag advies" schreef ik al dat er een VK van het CB was langsgekomen omdat ik door de bomen het bos niet meer zag. Ten eerste omdat het met de voeding totaal niet goed ging, na een verkeerd advies over het overstappen van bv naar kv. (kreeg ik nog een sneer omdat ik niet zomaar terug mocht overstappen op H.A.) Ik wilde toen alleen weten hoeveel ik haar naast mijn bv moest bijvoeden met H.A. omdat mijn bv was terug gelopen en met dat warme weer had Maxime meer dorst en kon ik er niet tegenop kolven. Het advies was toen ipv H.A. ook gelijk over te stappen op standaard, nou dat heb ik geweten.... Eczeem en uitslag over het hele gezicht! Nu had ik nog een ander probleem, de krampen en het gillen van de pijn waren ondragelijk geworden zowel voor Maxime als voor mijzelf, ik kon alleen nog maar met haar mee huilen... Er moest nu iemand maar eens komen kijken, want wat is dit?? Zoals ik in mijn vorige blog al vertelde vermoedde de vk een koemelk allergie maar zij kon die diagnose niet geven omdat zijn geen arts is. Ik moest nog even volhouden tot de week erop want dan moest ik toch naar het cb en de kinderarts. Het zou echt door de voeding komen en er waren heel veel kindjes die ten onrechte voeding krijgen maar de ouders zo wanhopig worden van de krampjes dat ze toch op de allergene voeding worden gezet. Dit terwijl er niets aan de hand is... Maar gezien het eczeem zou ik wel eens gelijk kunnen hebben.. Toch was haar advies nog even volhouden, het wordt echt beter allemaal. Mijn man en ik hadden een lijstje gemaakt met vragen voor het geval we iets zouden vergeten. Ik had de middag voor dat de vk kwam wat bloed gevonden in de plasluier, gelijk Sander gebeld en die zei dat ik me geen zorgen moest maken en misschien had ik het niet goed gezien... Ik heb de luier voor hem bewaard maar toen hij 's avonds thuis kwam was het al een beetje weggetrokken. Waar kon het van zijn? Was het gekomen door het persen (adertje in anus gesprongen) of was het met de urine meegekomen (dat was mijn vermoeden omdat het voor in de luier zat)... Het zat er niet meer dus moest ik me niet meer druk maken (mannen)... Die avond met verschonen in haar luier groene spatjes, weer aan Sander laten zien maar die werd onderhand gek van mij en dacht dat ik echt dingen aan het zoeken was (misschien was dat ook zo maar ik voelde dat het niet goed zat gezien de pijn die Maxime had en ik niet kon geloven dat het alleen door de voeding kwam en ik wilde dat hij bevestigde wat ik zag)...
De nacht was verschrikkelijk, gillen af en toe uit het wiegje.. Sander heeft de volgende ochtend dus het cb gebeld en gevraagd of er iemand kon komen. Ik heb dit verhaal ook bij de vk neergelegd en de luier van die ochtend bewaard waar ook weer die groene spatjes en wat slijmerig groen in zat aan haar laten zien. Haar antwoord was 1. bloed van de dag ervoor was waarschijnlijk een pseudo menstruatie (wat helemaal niet meer kan met 8 weken) en 2. de groene spatjes en slijm was niks om me druk over te maken, krampen komen door de voeding. Gewoon nog even volhouden en ze heeft me laten zien hoe ik Maxime goed op haar buik kon leggen om de krampen te verminderen, mocht alleen beneden in de box als ik erbij was. Ze zou me die donderdag bellen hoe het ging. Ik heb dus Maxime steeds proberen te troosten dat het na de 12e week allemaal beter gaat want het komt door de voeding meisje..... We moeten nog even volhouden... Donderdag belde ze en herhaalde weer dat het allemaal goed komt en misschien zelfs op de H.A. kon blijven en niet eens over hoefde op de dieetvoeding.. Maar goed, nog een paar dagen en dan naar de arts, ze groeide goed verder dus maak je geen zorgen werd er gezegd. Het huilen bereikte de maandag erna een hoogte punt, nu wilde ze niet meer drinken (en ik voelde me al zo rot bij elke fles die ik haar gaf) ze spuugde alles uit wat erin ging. Haat temp bleef steeds maar schommelen van verhoging naar weer normaal, truitje uit truitje aan (was ook normaal ze kunnen dat nog niet goed zelf regelen en met die hitte schommelt het gewoon)... De volgende ochtend op di eindelijk naar het cb, mijn afspraak stond om 11.40... Maxime was een slappe pop, wilde niet meer drinken en op het aankleed kussen lag ze te gillen van de pijn en te trillen ik durfde haar niet maar aan te raken (zit nu weer te huilen terwijl ik dit schrijf) ben echt door mijn knieen gezakt en heb tegen Sander gezegd: ' als jullie allemaal maar denken dat ik gek ben, laat me dan maar opnemen want ik kan niet meer!' Ik weet zeker dat het niet goed is met haar maar jullie denken dat ik overbezorgd en overspannen... Kijk toch naar haar, dit is niet ok!!! Weer haar temp opgenomen en weer verhoging maar toen we weg gingen naar het cb was het weer even 37,4..... Maar goed, Sander zag nu ook wel in dat het echt niet ok was. Begrijp me niet verkeerd, we hebben een rot start gehad en Sander was er klaar mee om te horen dat zijn kind WEER wat mankeerde en op kantoor het ene naar het andere goede doorslaap verhalen kreeg over de kindjes van collega's. Op het cb aangkomen (een half uur te vroeg) kreeg ik de vraag van de dame die haar zou wegen hoe het ging, ik ben in huilen uitgebarsten en heb geschreeuwd: 'het gaat helemaal niet goed, kijk dan naar haar!' Ze moest haar prikjes hebben en ik kreeg een kopje thee (die vrouw was zich rot geschrokken van mij geloof ik)... We mochten eerst naar de vk want ze zou haar prikjes krijgen waarop ik had gezegd dat dat niet ging gebeuren. Er zou nu eerst naar mijn kind gekeken worden door de arts! Dat gebeurde dus ook, Maxime lag als een dood vogeltje op het aankleedkussen en de arts constateerde dat het niet goed was. De vk opperde nog om te prikken.... Wat denkt u zelf??? Natuurlijk wil ik dat nu niet, eerst wil ik weten wat er met mijn kind aan de hand is. Weer haar luier laten checken maar daar konden ze niets over zeggen. De arts had het goed gezien dat we niet nog een nacht met har in wilde (ik zou de volgende dag een afspraak hebben bij de KA) en heeft gelijk gebeld. We mochten direct langs komen.
Ook daar het hele verhaal van begin tot eind uitgelegd (ik was in ene zo rustig dat ik zonder tranen mijn verhaal kon doen). Maxime had 2 dagen liggen persen op een keutel en nu na het tempen blijf er ontlasting komen, haha! Maar goed, koorts 38,8 en na het zien van de luier gelijk een plaszakje om en we kregen te horen dat ze iig werd opgenomen. Omdat ze nog niet wisten wat er speelde en de koorts duidde op een infectie (bij een infectie schommelt de temperatuur) kreeg ze een infuus ingebracht.
's middags om 17.00 kregen we de uitslagen, het was dus een urineweg infectie en in het bloed zat een hoge ontstekingswaarde. Gelukkig was de oorzaak van haar ziek zijn gevonden! Gelijk begonnen met een infuus ab... In overleg met de KA werd Maxime terug gezet van 135cc voeding naar 110cc en gingen we even stoppen met de medicijnen tegen haar reflux, gewoon een half uur omhoog houden en kijken hoe het met minder voeding gaat, op de friso H.A. ipv nutrilon. Wij hadden van de VK van het cb eht advies gekregen toen om af en toe ook een fles van 150cc aan te bieden. Maar goed, even resetten nu... Maxime knapte na een dag al goed op en was heel erg vrolijk! Wat was ik blij om te zien dat het beter ging, ook met  minder voeding en geen medicijnen voor reflux bleven de voedingen binnen en gek genoeg namen ook de krampen af. Alleen kramp als ze moest poepen en dat ging als een speer (kwam door de ab) maar ze poepte tenminste weer goed! Ik heb me wel heel rot gevoeld tegenover mijn meisje omdat ik niet meer naar mijn eigen gevoel heb geluisterd, kon mezelf wel voor mijn kop slaan! Je komt snel over als overbezorgd en deze vk had mijn onrust weggenomen door te zeggen dat er echt niks aan de hand was en dat ik moest stoppen met mezelf zorgen te maken want mijn meisje deed het hartstikke goed! Maxime heeft dus meer dan een week al met die urineweg infectie gelegen.... En ik haar maar troosten met dat het allemaal goed zou komen... Voortaan gelijk naar de KA als er wat is, ik mag gelukkig gelijk komen als ik denk dat er iets niet goed is, hoef niet eens eerst naar de HA (al had ik daar beter naartoe kunnen gaan ipv het CB maar je wil niet overbezorgd overkomen en je denkt dat zij alles over je baby wel weten).. Over 2 weken een echo van de urinewegen en de nieren om te kijken of alles goed is en of er ook geen reflux in de urinewegen zit. Maar denk zelf van niet.. Het had allemaal heel anders kunnen lopen werd mij verteld, zeker bij een baby van 8 weken moet je erg uitkijken met dit soort infecties, het kan snel op de nieren slaan en dan ben je echt ver van huis! Ook zo jong al een flinke dosis ab liever niet met zo'n kleintje... Uiteindelijk heeft ze 5 dagen ab via infuus gekregen ipv 3 dagen omdat het een behoorlijke infectie was, daarna nog 5 dagen thuis aan de ab en nu gaat het beter. Gisteren haar eerste prikjes gehad en ze werd alleen maar heel nijdig! Ze adviseerde geen paracetamol te geven tegen de koorts, het mocht wel maar niet nodig. Ze had gisteren weer 38,9 voor de laatste fles en heb toen besloten om het wel te doen. In het ziekenhuis kreeg ze ook geen paracetamol tegen de koorts maar daar lag ze aan de monitor en thuis had ik zoiets van ik kan kwalijk steeds die thermometer elk uur in haar achterste stoppen dus heb het gewoon wel gedaan. Vanmorgen was ze super vrolijk en opgewekt.... Je gaat toch wat minder met het advies doen.. Ik heb besloten om haar te laten prikken op het CB en ze mogen straks kijken of ze goed blokjes kan stapelen en daar blijft het bij. In het ziekenhuis zeiden ze ook 'als ze vragen of je dit en dat doet, gewoon ja zeggen'... Ook met de voeding, jij ziet zelf hoeveel erin past en als ze daar op groeit is er niets aan de hand! We gaan nu kijken hoe ze het blijft doen op de H.A. en anders over op andere voeding, 1 ding tegelijk...
Wat heb ik hier van geleerd? Altijd luisteren naar je eigen MOEDER gevoel! In het ziekenhuis zeiden ze ook een moeder zit er eigenlijk nooit naast. Beter 1x voor niks komen dan 1x te laat...

Bedankt voor jullie medeleven in de week dat we in het ziekenhuis lagen!

Liefs, Desi