Angsten

Het is weer zover...de vruchtbare week zit erop. We hebben flink ons best gedaan. En nu weer wachten of deze ronde eindelijk raak gaat zijn.
2week na mn nod gaan we met familie op vakantie. Ik ga al allerlei doemscenario's bij langs... wat als ik zwanger ga zijn...wat als ik op vakantie een miskraam krijg... (heb er al 5gehad :-( )
De wens om een kindje te krijgen is zoo groot maar na al die miskramen ben ik tegelijke tijd ook zoo bang dat het weer mis zal gaan als ik zwanger raak. En dan zit je op vakantie, met schoonfamilie die van.niks weten..
Ik denk alweer 10 stappen vooruit, terwijl ik nog niet eens weet of deze ro nde raak zal zijn. Maar wil op alles voorbereid zijn vrees.ik...

Ben gewoon heel bang om weer zwanger te zijn.. maar wil het ook dolgraag. Geen idee hoe ik daarmee om moet gaan.
Het houd me erg bezig. Zeker nu het wachtbankje is aangekomen. En dan zijn er mensen die zeggen 'wees er toch niet steeds zo mee bezig' maar HOE.doe.je dat dan, het er niet mee bezig zijn terwijl je wéét wanneer je nod is en je lichaam voelt veranderen.
En als die wens zo groot is en je constant geconfronteerd wordt met vriendinnen die zwanger zijn of pas bevallen en op straat steeds.moedera achter een kinderwagen ziet lopen. Of je het nou wilt of niet, je wordt ermee geconfronteerd dus hoe in godsnaam kun je er niet mee bezig zijn?!
Voel me vaak zo onbegrepen hierin...

Herkennen jullie dat.ook?

Pfff...afwachten maar weer ..

1063 x gelezen, 6

reacties (0)


  • Yes85

    Nog 2 dagen tot mijn nod

    Gisteren 1 flinke pijnscheut in mijn lies gehad. Kan me herinneren dat ik dat bij een eerdere zwangerschap ook heb gehad paar dagen voor Mn nod. Het geeft me stille hoop....

    zijn er meer hier die dat hebben gehad bij een beginnende zwangerschap?? Zou dat de innesteling kunnen zijn? spannendddd!!!!

  • Yes85

    Nog 5 dagen! Het schiet al op 'ahum' heb mezelf na de inzinking weer herpakt en heb er weer vertrouwen in dat het wel een x goed zal komen :) toen we 4jr geleden begonnen heeft het 7mnd geduurd voor de eerste zwangerschap. Dus ergens houd ik daar nu ook rekening mee.. dit is ronde 3 na onze stoppauze... we are still waiting

  • Yes85

    @wonderful-life

    Klopt precies wat je zegt. Ik vind het ook heel verdrietig dat onze eigen familie alleen de goede berichten willen horen en niet mee kunnen leven als we in moeilijke tijden zitten.

    Wij hebben precies hetzelfde als wat jij schrijft. Het goede nieuws nog voor ons houden tot we wat verder in de zwangerschap zijn. Mensen zijn huiverig puur door de miskramen. Ik hoef dat ook niet steeds bevestigd te krijgen. Maar i dit geval... als we zwanger blijken te zijn en we gaan met de familie op vakantie dan gaan we het wsl wel vertellen. Stel dat het tijdens de vakantie misgaat, dan hoop ik dat ze ons zullen steunen...

    Gister een behoorlijk inzinking gehad. De angsten vlogen me zoo aan. Ik wil zoooo graag dat het deze ronde raak is maar tegelijke tijd ook zoo bang dat het dan weer misgaat.. heb de hele dag lopen huilen en begon te twijfelen of ik uberhaupt dit allemaal wel aankan als ik er nu al zo ondersteboven van raak. Bang dat 'men' mij geen geschikte moeder vind als ik psychisch kwetsbaar ben en allemaal invulgedachten hoe anderen over me zullen denken. Ik werd er helemaal naar van. Knallende hoofdpijn/migraine achtig en tot overgeven aan toe.

    Nog 9 dagen tot nod... vreselijk!

  • Bobita

    Ik herken dit zeker. Wij zijn al 7 jaar bezig om een kindje te krijgen. Alleen de meest close familie en vrienden weten dat het bij ons moeilijk gaat. Mijn ervaring is dat mensen echt hele nare opmerkingen kunnen maken die door je ziel snijden maar veel mensen snappen de pijn niet. Ik snap ook jouw angst, vooral de angst om weer teleurgesteld te gaan worden nadat je weer hoop had...vreselijk. Wij hebben het al 6 keer meegemaakt...

  • Yes85

    Poeh 7jaar en 6 miskramen is ook heftig meid! Zoo moeilijk als je wens zo groot is en het komt maar niet.

    Mensen oordelen en veroordelen zo snel. Zonder alles echt te weten. Helaas is deze wereld zo hard.

    Ik hoop heel hard dat jullie wens ook gauw vervult mag worden

  • Florien84

    Wij gaan er volgende maand voor en zelfs ik denk er elke dag aan. Weer dat leven in je buik en de dikke buik. Als je iets wilt ben je er nu eenmaal mee bezig.

  • Yes85

    Hier hetzelfde. Ben er elke dag wel mee bezig. Zoiets kan je niet 'gewoon op zijn beloop laten". Ik iig niet.

  • Wensvoor3e

    Vreselijk als mensen dat zeggen!

    Een "goede" vriendin van mij zegt dat ook telkens... maar zij heeft in de tijd dat wij nu proberen een 'ongewenst' dochtertje van 9 maanden en is al 19 wekenn zwager van de 4e en als ze niet zover was had ze het weg laten halen...

    Jeetje wat was ik boos op haar en dan dat uit haar mond horen " positief blijven en niet te veel mee bezig zijn"

    Gvd en dat na een miskraam... indd

    Wat wonderful-life zegt misschien helpt erover praten dan kan je in ieder geval je gevoel delen als jullie daar zijn.... in de hoop dat je zwanger bent en een geweldig mooi plakkertje hebt xxx

  • Yes85

    Oh ik kan me je boosheid helemaal indenken. Zou ik ook hebben! En hoezo er niet teveel mee bezig zijn?! Het kan gewoon niet anders! Ik wou ook dat ik 'per ongeluk' zwanger was geworden, zou een hele hoop stress en onzekerheid schelen. Maar er bewust voor gaan omdat je het zoooo graag wilt kan niet anders dan ermee bezig zijn. Wat je zegt, het is maar zo'n beperkte tijd dat je raak kunt schieten. En dan nog is het voor de meeste mensen die geen vruchtbaarheidsproblemen hebben maar 20% kans dat het raak is elke maand. Onze geduld wordt zo op de proef gesteld...

    We hebben bij de eerdere zwangerschapprn wel dirwct gedeels met familie. Maar nadat het alle 5x mis is gegaan zijn de mensen om ons heen er wat huiverig voor. Bijna alsof ze het niet kunnen geloven dat het 5x raak is geweest en 5x in een miskraam.is geeindigd. Nou zoiets verzinnen we echt niet hoor! Maar het woord 'obessief' is vaker gevallen door onze omgeving.. kan dr zoo boos van worden!!!

  • Wensvoor3e

    Als.ze niey meemaken wat jij/jullie meemaken kunnen ze er al helemaal niet over mee praten. Ja inderdaad wat je zegt!! Wou ook dat ik per ongeluk zwanger was geworden had een hoop zorgen gescheeld. Denk dat ik die even in mn achterhoofd hou. En hoeveel miskramen je ook krijgt jij moet dit doorstaan jij alleen voelt dit.. het is en zijn jullie kindjes hoe klein ook! Ze zaten wel in jou buik!

  • Yes85

    Thnx meid. Idd het zijn/waren wel 5 kleine wezentjes in mijn buik. Vanaf dag 1 dat je weet dat je zwanger bent, hou je van dat kleintje en wil je die tegen alles beschermen om uiteindelijk als een mensje ter wereld te komen. Maar volgens mijn schoonvader is het vóór de 15weken nog niks en is het niet nodig daar zo verdrietig om te zijn...

    Zo onbegrijpelijk hoe hard mensen kunnen zijn...

    Het voelt letterlijk alsof je in rouw bent na een miskraam. Daar stap je niet zo 123 overheen. Ik iig niet.

  • Wensvoor3e

    Ik vond dat indd bizar de reacties!

    De eerste dagen na mn miskraam was n roes en ineens een klap...naar gevoel jeetje..

    Ik hoop zo dat het goed mag gaan bij jullie

  • Wonderful-life

    Dat is ook je reinste onzin om er niet te veel mee bezig te zijn. Is gewoon helemaal niet haalbaar en het aantal uren dat je vruchtbaar bent is zo kort, dat als je niet een beetje gericht raak probeert te schieten, de kans heel klein is op een zwangerschap. Ik ergerde me er ook aan als mensen dit tegen ons zeiden een paar jaar geleden, nadat het twee keer mis was gegaan.

    Hebben jullie ook overwogen om het wel te delen met anderen? Het lijkt me best heel lastig voor zo'n vakantie. Maar goed, misschien loop je teveel op de zaken vooruit, maar mocht het zo zijn, dan zouden jullie het misschien ook kunnen delen met ze. Lijkt me anders een hele ongemakkelijke en stressvolle vakantie voor alle partijen.

    Heel veel succes en ik duim voor jullie!

  • Yes85

    Mn schoonfamilie heeft na dat het 5x vroeg in de zwangerschap mis is gegaan aangegeven dat ze 'het nieuws' pas willen horen als we zeker zijn dat het blijvend is. Dus als we iig een kloppend hartje op de echo hebben gezien... dit maakt dat ik heel huiverig ben om het eerder met hun te delen. Ben bang dat ze niet zo blij voor ons kunnen zijn als wij zullen zijn als we een positieve test in handen hebben. Ik wil dat delen met mensen die wél net zo met ons mee leven. Voel me op dit gebied door hun erg onbegrepen. Je zou bijna denken 'waarom ga je dan met hún op vakantie'... tja.. ze zijn verder heel aardig en lief en de band is verder goed. Alleen op dit vlak staan we er heel anders in dan zij.

  • Wonderful-life

    Wat lastig en eenzaam lijkt me dat. Dat je dan niet gezien en erkend wordt in een gedeelte van jullie leven wat een immense impact op jullie heeft en met zoveel verschillende heftige emoties. Alsof ze alleen voorspoed willen delen, maar geen tegenspoed.

    Toen wij twee miskramen achter elkaar kregen hebben wij ui onszelf bij de vierde zwangerschap het langer voor ons gehouden omdat we eigenlijk geen leuke / hoopvolle / positieve reacties meer kregen. De omgeving had er ook niet meer zoveel vertrouwen in. Omdat we zelf al zo onzeker en angstig waren, wilden we die bevestiging daarvan niet ook nog eens van alle kanten horen.

    Gelukkig is het daarna 2 keer goed bij ons gegaan. Maar ik merk nu dat ik weer net zo gespannen en onzeker ven. Die twee miskramen, waarvan 1 buitenbaarmoederlijke die ma het leven had kunnen kosten, hebben ontzettend veel impact gehad.

    Wat heftig voor jullie dat jullie dit grote verdriet al 5 keer mee hebben gemaakt en nog in afwachting zijn van een eerste succesvolle zwangerschap. Ik hoop en duim voor jullie dat jullie allergrootste droom en wens gauw in vervulling mag gaan!