Dag lieve mannetjes

Hallo allemaal,

Een paar kennen me misschien nog wel vanuit mijn vorige blog.
Hierbij hebben we toen de zwangerschap beëindigd ivm ernstige hersenschade bij ons zoontje Sem.

We waren inmiddels weer in dolblije verwachting, en verwachtte ons mannetje op 31-08-2017.
Helaas was niets minder waar..
Ik voelde me al een paar dagen ' ziek'.
Zon griep gevoel wat iedereen wel eens heeft maar het nog niet doorbreken wil.
Niet wetende dat dit het begin was van alle ellende waar we nu in zitten.
21 april een dag als anders.
Sochtends controle bij de verloskundige, alles was goed met ons kleintje :)
Mn man en ik maakten ons klaar om aan het werk te gaan, een late dienst.
Hele middag niks aan de hand.
Tot de avond viel, het begon met buikpijn.
Tijdens het staan en lopen, dus mn man zei doe maar rustig aan dan.
Ik wilde ook mijn andere collega's niet tot last zijn.
De buikpijn werd erger en erger. Zelfs als ik gewoon rustig zat..
Kon wel huilen zon pijn..
Maar ik dacht ik hou me groot.
Had ondertussen wel al contact gehad met de verloskundige en zij adviseerde om me ziek te melden en naar het ziekenhuis te gaan.
Gaf aan dat dat bij ons niet zomaar kan, en ik als t lukte de dienst zal uitzitten.
Aan het einde van de dienst kon ik nog amper naar de auto lopen.
Waarop we meteen weer gebeld hebben.
We konden rechtstreeks naar het ziekenhuis waar we ons moesten melden bij de verloskamers.
Onderweg naar het ziekenhuis zei ik tegen mijn man, het voelt als weeën..
Eenmaal in het ziekenhuis was het snel duidelijk.
Je zit idd in de weeën en hebt al volledige ontsluiting.
We waren compleet in shock..
Hoe kan dit?!?!?
Uit bloedonderzoek kwam naar voren dat ik een infectie had..en koorts.
Dit heeft de bevalling ingezet..
Om 22:00 waren we in het ziekenhuis, om 23:01.zijn mijn vliezen gebroken en om 23:06 is ons mooie zoontje Jesse geboren.
Zo mooi, zo compleet, zo gezond! Met hem was helemaal niks aan de hand..
Alleen was ik het dit keer..
Nog steeds is het besef er niet en leven we in een roes..
Waarom moet ons dit 2 keer overkomen.

Waarom...
Die vraag die elke dag weer voorbij komt.
Onze 2 mooie mannetjes die niet op deze wereld mochten komen.

Wederom onze roze wolk die weer zwart eindigt.

An angel in the book of life wrote down your baby's birth
And whispered as she closed the book, To beautifal for earth ❤