Lieve oma overleden

Helaas is onze lieve oma overleden gisteravond om 20.00. Uit mijn werk ben ik naar huis gegaan en kreeg ik het bericht te horen dat het superslecht ging met oma. Ze kon niet meer praten en lag op de intensive care. Sami snel gebracht naar mijn vriend zijn broertje en snel naar het ziekenhuis gesjeest.

En wat ik daar aan trof.. arme sterke moedige vrouw! Zij is 84 jaar geworden.. heeft al 3 hartoperaties gehad, nieuwe heup, bloedvat operaties, hernia's en weet ik het wat allemaal. Nu had ze blaaskanker en zou zij eigenlijk 3 weken geleden geopereerd worden.. het werd telkens uitgesteld en we zagen haar mentaal helemaal instorten. De kans dat ze uit de operatie zou komen zou 30% zijn..

Onze lieve oma is er uit gekomen.. hoe sterk is ze terwijl haar hart zoooo verschrikkelijk slecht was. Maarrr.. er kwam geen urine.. en al de urine is in haar buik terecht gekomen. Een gat in haar blaas.. ze moesten haar nog een keer opereren en toen ze haar aan het opereren waren zagen ze dat haar gehele buik vol push, ontstekingen zat en haar buikvlieswand geheel ontstoken was. Zij hebben het gaatje gedicht en wisten dit is een afgelopen zaak.

Ik trof me lieve oma aan op de intensive care.. mens onteerend met zuurstof.. haar hart klopte nog zwakjes. Als wij tegen haar praatte reageerde haar hartslag hierop.. bewust of niet ik weet het niet..Mijn vader is op dit moment werkzaam op de nederlandse antillen.. mijn oom die jarenlang haar verzorg heeft werd helemaal gek!!!! Continue waren we bij me oma.. moed inpraten in de hoop tegen beter weten in dat ze beter zou worden.. Om kwart voor 8 zaten wij er over na te denken hoe dit verder moest.. zij had dit nooit gewild met allerlei toeters en bellen mond open verschrikkelijk lag ze erbij. Mijn andere oom was op vakantie en we konden haar niet laten gaan. Op het moment dat we dit fenomeen aan het bespreken waren werden we geroepen, ze ging dood! Onze lieve oma is om 8 uur overleden in het medisch centrum alkmaar.

Een vrouw met superveel kracht, dokters verbaasd dat zij toch nog zover is gekomen.. Toen zij was overleden werd mijn oom en moeder helemaal gek.. uiteindelijk werden zij weggehaald en werden ze superkwaad want ze wilden hun moeder niet alleen laten.. Uiteindelijk werd zij gewassen en toen wij haar mochten bewonderen zag zij er goed uit.. eindelijk weer als mijn oma.

Ik kan het niet bevatten.. wij moeten zoveel regelen.. laat mijn moeder niet alleen en help zoveel mogelijk als ik kan doen. Je moet dingen regelen waar je hoofd niet naar staat. Mijn oom heeft 7 jaren voor zijn moeder gezorgd.. hij moest terug naar hun huis.. waar haar zakdoekje nog lag, haar boodschappenpapiertje.. al haar spullen moesten terug, wandel stok, rolstoel.. maar zonder oma. Het is bizar en iedereen is kapot van verdriet! Mijn vader komt morgen ochtend terug.. ben zo blij.. ik ben moe.. kan niet slapen kan niet eten en maak me superveel zorgen om mijn allerliefste moedertje en mijn oom. Mijn moeder heeft al haar vrije uurtjes in haar moeder gestoken!! Zij hebben er samen alles uitgehaald wat er in zat! ik bewonder mijn moeder en oom enorm.. iedereen zou zo oud willen worden.

Het Aller ergste komt nog.. mijn oom moet het huis uit. Mijn oom die 7 jaren lang voor mijn oma heeft gezorgd met heel veel moeilijke momenten.. dat mijn oma dood en dood ziek was.. kots opruimen, ontlasting opruimen..verschrikkelijk!! Enn nu omdat hij geen medehuurder is maar medebewoner moet eruit. Het ouderlijk huis waar alle herinneringen liggen van alle kinderen en kleinkinderen.. Het is niet te bevatten en moeilijk voor te stellen voor deze keiharde werkelijkheid. Mijn oom kan niet strijden op dit moment voor de woning en heeft daar de puf niet voor. Ik ga strijden dat mijn oom in iedergeval nog deze woning mag behouden..

Ik hoopp het ik hoop het dat heeft hij zo verdiend! Andere mensen laten hun moeder naar het bejaardenhuis gaan en hij heeft dat nooit gedaan.. ook dit heeft de staat veel geld bespaard.. laat dat asjeblieft compenseren met dat hij in deze woning mag blijven wonen..

Ik ben verdrietig en ontdaan.. mijn lieve oma.. nooit meer even langs, nooit meer op bezoek, nooit meer lachen met mijn lieve zoontje die telkens aan haar zachte oude gerimpelde wangen zat..

we moeten verder en gaan door want wij gaan hopelijk, insha'Allah nog een supermooi leven tegemoet.

Sorry voor dit lange verhaal maar het is allemaal zo zwaar. Ik moet sterk zijn voor mijn moeder.. het is vreselijk om je moeder zo intens verdrietig te zien.