Trots trots trots

hoi meiden,

even een kleine  updatje van ons. Het gaat hier allemaal goed.. S. heeft een beetje verlatingsangst wat resulteert op de creche tot hevig gekrijs. Het schijnt na een paar minuten alweer over te zijn, maar je gaat toch met een ander gevoel naar je werk, school of stage toe. Heb vorige week mijn tussenevaluatie gehad en hij was dik tevreden. Hij vertelde mij dat ik met kop en schouders boven mijn klasgenoten uitstak met mijn portfolio. Hij miste alleen een persoonlijk verslag waar in staat waar ik tegen aanloop, wat ik moeilijk vind enzovoorts. In overleg met mijn stagebegeleider hebben zij mij een 7.5 gegeven. Ik heb nog een onderzoeksverslag gemaakt over huiselijk geweld. Kwam er op een donderdag achter dat ik het vrijdag in moest leveren.. kreeg twee dagen geleden mijn cijfer terug een: 8.2 Mijn dag kon natuurlijk niet meer stuk! Ik begin steeds meer te geloven dat ik mijn opleiding gewoon echt ga halen!

Met ons schatje gaat het goed, kletst de oren van je hoofd en is erg bezig met een groot kind zijn. Op wc plassen en poepen, hij wilt echt alles zelf doen. Zelf veters doen ( kan hij niet hoor haha), zelf kleren uitkiezen, zelf aankleden echt alles zelf wat soms leidt tot een hevige strijd hier in huis haha. Vandaag verveelde we ons. Hij was laat met zijn middagslaapje, hij werd kwart over 3 wakker. Wij zouden eigenlijk naar Ballorig gaan maar had er toch geen zin in. Afijn met een ingeving zijn wij naar Ikea Haarlem gesjeest en hebben we opeens een meegroeibed gekocht voor onze lieverd. Zelf een bedje uitgekozen, dekbedovertrek etc. Thuis aangekomen gelijk gegeten en heeft hij 'geholpen' het bedje in elkaar te zetten. Om 8 uur naar bed gebracht en kwam 3x zijn bed uit lopen. Terug gestuurd en ik ben toen naar beneden gegaan. Hij heeft echt 15 minuten lopen zingen.. ik ben toen toch maar naar boven gegaan om te kijken wat hij aan het uitspoken was.. hij lag gewoon nog in zijn bed. Nog een dikke kus gegeven en gezegd dat hij een heel groot kind is en een dikke knuffel en kus, aai over zijn bol en ben ik weer naar beneden gegaan.

Ik heb mijn schatje niet meer gehoord. Ik ben zo trots op hem.. hij is zo lief met babies en vind zichzelf al zo groot. Hij zegt dat hij op tv gaat voetballen.. ( weet echt niet hoe hij daar bij komt:O). Hij is gewoon obsessed met voetbal het is niet meer normaal. Zelfs in zijn slaap heeft hij het over voetbal. Jammer dat voetbal hier pas is van 4 jaar moet hij nog bijna 2 jaar wachten :O. Naja dan maar lekker soms met papa voetballen toch.

M. ( mijn partner) gaat ook goed met zijn opleiding en werk en heeft alle cijfers in de 8 gehaald. Help hem wel altijd met zijn huiswerk maar ach toetsen moet hij toch echt zelf doen..

Het gaat hier dus hartstikke goed tot over een paar maandjes weer!!

Dikke kus van ons