Vandaag half 11 hadden we dus weer een afspraak staan.
Het liep allemaal wat uit, 11 uur waren we aan de beurt.
Bleek dat mn man zn zaad toch echt wel wat beneden de maat was om natuurlijk te kunnen bevruchten, maar voor inseminatie is het prima.
Mijn test blijkt dat die niet goed uit te voeren was omdat ik ziekte van Pfeiffer heb gehad 10 jaar geleden...
Ik was die hele ziekte van Pfeiffer vergeten..! Schijnt dat de antistoffen die het lichaam toen aangemaakt hebben worden verward met de antistoffen die het lichaam aanmaakt voor Chlamydia. Dus de arts heeft nu weer een uitstrijkje gemaakt om zeker te weten (voor het dossier) dat ik op dit moment geen Chlamydia heb. Maar het leek haar erg onwaarschijnlijk omdat alles er mooi rustig uitzag.
Dus met mij was ook alles wel prima. Ik kreeg het advies om een baarmoederfoto te laten maken, maar dat hoefde niet perse.
De arts verwachtte niet dat er iets niet goed zat, dus dat was mijn eigen keuze.
Ik heb gevraagd, wanneer ik dat niet wilde, wat dan de vervolgstappen zouden zijn...
Ze gaf aan dat we sowieso starten met IUI.
Ik was en ben enorm opgelucht.
Volgende week vrijdag krijg ik prik instructies, want ik moet wel hormonen bij gaan spuiten. Dat had ik niet verwacht (omdat er ook wel behandelingen zonder hormonen bijspuiten worden gedaan), maar wat moet dat moet.
Heb een tas met spullen meegekregen al, Menopur en Pregnyl.
Ik ben zoooo van plan, mocht dit traject succesvol zijn, om (weer) mee te doen met Moeders voor Moeder
Nou dat was het even voor nu... Ik ben in ieder geval opgelucht. Het moet even een beetje dalen nog, denk zodra ik voor het eerst zo`n prik heb gezet, dat het dan ECHT echt is zeg maar.....
Liefs
reacties (0)