Bevallingsverhaal en hoe het nu gaat

Lieve dames , het heeft even geduurd voor ik wat heb laten horen want, de laatste weken zijn wat spannend geweest van mijn zwangerschap en ben ook nog opgenomen geweest enz enz. Uiteindelijk werd ik 16 september 2016 ingeleid en is dan eindelijk onze lieve SEPP geboren. Het is een heerlijk mannetje en doet het super goed hij was gister 'alweer' 5 weken DAT GAAT SNEL! Ik ga proberen weer wat actiever te zijn op babybytes want, dit is er niet echt van gekomen tijdens de zwangerschap en net erna.

Hieronder mijn bevallingsverhaal.

16 september moesten wij ons om half 7 in de morgen melden in het ziekenhuis voor de inleiding. De afspraak was dat we zouden beginnen met misoprostol om m'n baarmoedermond te laten weken. Al snel kwam er een verpleegkundige naar ons en stelde wat vragen, daarna wilde ze het infuus plaatsen wat uiteraard mis ging dus liet ze het aan iemand anders over die wat later zou komen. Ik werd alsvast aan het ctg gelegd en we moesten wachten op de verloskundige.
Rond 8uur kwam de verloskundige van het ziekenhuis (heb er die dag 3 gehad geloof ik ) ze voelde en zei dat er een kleine opening was maar om het een CM te noemen nee dat niet dus ik kreeg het eerste pilletje ingebracht en moest dan weer 1 uur aan het ctg in de tussentijd is het infuus wel goed geprikt. Na dat uur raadde ze me aan om te gaan lopen , samen met Tim zijn we dat gaan doen en lekker even naar buiten geweest. Om half 12 moest ik weer terug op de kamer zijn en 30 mijn aan t ctg en dan zou om 12 uur weer de verloskundige komen. Ik voelde soms al wat nare krampen maar dit was prima te doen je zag ook al wat schommelingen bij die ctg dus dat zag er naar mijn idee prima uit. A fijn rond 12e kwam de verloskundige weer even graaien, 1cm oke de pil lijkt wat te doen dus hop nog 1 erin en weer 1 uur aan het ctg. Rond 1uur had ik een boterham gegeten en merkte ik dat dat niet zo lekker viel en dat de weeën al wat sterker werden maar met een muziekje in mn oren en mezelf wat afleiden was dit alsnog prima te doen. Om half 4 zou ik weer een half uur ctg krijgen en dan om 4uur zou de verloskundige weer komen. Ondertussen werden de weeen steeds wat vervelender. De verloskundige kwam met iemand die in opleiding was en vroeg of zij mocht voelen , ahgja waarom niet grabbel maar wat. Ik zag een twijfel op haar gezicht en ze zegt IK DENK 2 cm . Toen dacht ik even serieus 2 cm en nu al regelmatig vervelende weeën maar oke prima overleef het nog dus OKE. Weer een pilletje in en ze zouden rond half 8 mij weer aan t ctg leggen en dan 8uur weer de verloskundige. In die tussentijd van 4 uur naar 8 uur werd de pijn al best heftig en liep ik wat te ijsberen en hoopte ik dat het snel voorbij zou zijn ( had ik dit maar niet gehoopt). Om half 8 legde ze mij weer aan t ctg apparaat maar ik had al erg veel pijn en kon niet meer stil liggen dus verschoof dat ding telkens. Begeven moment werd ik zo misselijk en moest tim snel een bakje bij mij houden , ik heb die ctg eraf gerukt en ben gaan lopen. Toen kwam er een verpleegkundige en die meid die in opleiding was binnen en hielpen mij met bakjes aan geven want t bleef komen ( alleen maar gal ) brrr . Ik vertelde dat ik echt niet meer aan die ctg wilde omdat ik het stilliggen niet trok de weeën kwamen vrij snel achter elkaar. Ze raadde mij aan om te gaan douche en dat ze ging bespreken hoe ze het konden gaan doen.
Nou dat douche hielp geen kut en zei tegen Tim dat ik maar liever naar huis ging want ik voelde me zo ziek . Ze hebben me lekker even met rust gelaten en rond 9u kwam de verloskundige met de gynaecoloog bij mij kijken ( tussendoor is die ene meid al vaker bij me geweest). Ik vroeg hen of ze wilde voelen want ik had het gevoel dat het heel snel ging de weeën stopte helaas niet meer en bleven maar komen. 3 CM mevrouw je gaat vanavond of vannacht nog bevallen dat weet ik zeker hoor ik haar zeggen ze geeft mij geen pillen meer en wilt het even afwachten. Het enige wat ik kan denken 3 (sorry) fucking CM dat kan niet echt niet en het bleef maar komen. Ik hoefde dus niet aan de weeënopwekkers want die pillen hebben het al op gewekt. Ik vroeg of ik dan maar iets van pijnstilling mocht , dat kon maar dan moest ik echt 3 kwartier aan die stomme ctg . Oke leg me er dan maar aan , die meid in opleiding ging mij helpen met puffen. Ondertussen was het zo half 10 en zegt ik tegen haar en de verpleegkundige die weer voor mn bloeddruk komt dat mn kont nat word. Blijkbaar hebben ze mij ( achteraf ) niet goed verstaan en werd er gezegd dat geeft niks. Maar er werd niet gekeken ( ik lag onder de dekens) . Tim die zei tegen mij moet ik het schoonmaken dus ik zeg nee het zal wel horen laat t maar even . Om 22u trekt ze deken van me af omdat ze wilde voelen en zei ze dus oh volgens mij is je water gebroken dus ook die hoefde niet meer geprikt te worden ( GOH IK ZEI TOCH DAT MN KONT NAT WERD). In dit hele stuk werd de pijn steeds ondragelijker en wilde ik echt iets hebben , helaas was het een weeenstorm . Nou de kleine deed het goed dus mocht zo'n pompje om half 11 was hij aangesloten en mocht ik drukken wel moest doe ctg dan aanblijven maar ik dacht al de hele tijd ahg als ik dan minder of geen pijn heb is t prima. 1 keer gedrukt en ik zei al gelijk t werkt niet !! vanaf dit punt ben k het allemaal zelf een tikkeltje kwijt geraakt en ging het allemaal erg snel. Ik heb dus in de tussentijd weeenremmers gekregen maar die bleken niks te doen, op de ctg was te zien dat Sepp het wat moeilijk leek te hebben dus hebben ze een krasje op zn hoofd gemaakt en zn bloed gecheckt dit was rond 11:10. Om kwart voor 11 was er tussendoor nogmaals gevoeld en bleek het 4cm te zijn.

Toen werd het om 11:15 paniek de nieuwe wisseling kwam en de verloskundige ging voelen ik had 10 cm ontsluiting (IN EEN HALF UUR VAN DE 4 NAAR DE 10 PFF) , ik had persweeen , sepp zn hartslag viel weg , de weeenremmers werkte niet en t pompje hadden ze na 4 keer drukken uit moeten zetten ivm paniek van Sepp. De verloskundige belde de gynaecoloog op en hoor haar zeggen kamer 6 NU , we hebben meer mensen nodig en een kinderarts. Binnen enkele secondes voor mijn gevoel stond de kamer vol. Ondanks dat ze me alles vertelde kon ik niet meer van de pijn en was ik daar alleen mee bezig en luisterde ik wel goed naar wat ze zeiden.

Ik meost mn benen in de beugels leggen en direct beginnen met meepersen toen zagen ze dat sepp ook een sterrenkijker was en ondanks de 10 cm heel diep lag. Op dat moment hebben ze alles geknipt , gescheurd en gedaan wat ze maar konden en is de vacuumpomp erbij gepakt want hij moest eruit. Naar de OK rijden was geen tijd meer voor het was TE snel gegaan.

Om 23:43 na 3 extracties en enorm meepersen was hij dan geboren. Tim mocht zijn navelstreng niet doorknippen wel werd hij echt 2 tellen even bij me gelegd hand erover heen en weg was hij althans naast mij stond de kinderarts met een heel apparaat waar ze die kleintjes op onderzoeken. He he sepp ging huilen en ik kon alleen maar vragen of t wel goed ging. En ja hoor na even controles en wat wrijven was sepp helemaal bij. Sepp werd aan Tim gegeven ik moest gehecht worden ( wel op de kamer) maar doordat het zoveel was wat ze moesten hechten vroegen ze mij of ik het pompje dit keer wel even wilde gebruiken. Op dat moment wilde ik dat wel erg graag en heb ik dat dus allemaal relaxt mee gekregen. Ze kon me nier vertellen hoeveel hechtingen t waren het waren er veelste veel zei ze .. Die verloskundige , gynaecoloog en veroleegkundige die er waren met sepp zn geboorte waren zo geweldig lief en ben ze eeuwig dankbaar. Toen ik eenmaal klaar was en heb kunnen knuffelen met Sepp hebben de verloskundige en die verpleegkundige mij gewassen de verloskundige zei dit doe ik nornaal nooit maar ik ben zo trots en heb het zo met je te doen we gaan dit gelijk regelen. Ze heeft echt 1000 keer gezegd dat ik een topper ben en dat het een heftige baring was en ze dit niemand toewenste. Het is zo'n prachtmens , vd week had ik haar ook bij de nacontrole en hebben we lang gepraat en bleef ze al die dingen herhalen. Ze had dit lang niet meer meegemaakt en omdat ik zo goed had geluisterd terwijl er zoveel hectiek en paniek was heb ik zelf in handen gehad dat sepp alsnog een vrij goede start heeft gehad. Dit had anders echt nog wat anders kunnen aflopen maar voor het eerst in mn leven heb ik goed geluisterd hahahaha .

Nou erg lang verhaal maar wilde het toch delen voor de mensen die al een lange tijd in mijn lijstje staan en mensen die het fijn vinden om het te lezen.

Liefs , Priscilla en SEPP

1005 x gelezen, 5

In Baby

reacties (0)


  • Caroline27

    Zo echt knap van je meid je heb een zware bevalling gehad je heb nu heel wat mooist voor trug .en ben je al een beetje hersteld? Nu lekker genieten

  • A-little-wish

    Super lief , dat doet me goed. Nou ... ik heb 1 week na de bevalling nog in het ziekenhuis gelegen voor een torenhoge bloeddruk daar heb ik nu medicatie voor dat is nog erg vervelend. En tja mn onderkant is nog niet wat t moet zijn maar we gaan gewoon door.

  • Caroline27

    Ik ben morgen 39 weken maar word wel beetje bang van jou verhaal ik hoop het niet mee maken:-) en is onderkant al ondertussen al beetje aan herstellen ik hoop dat je snel op knapt

  • A-little-wish

    Dankjewel x , het gaat nu langzaam aan echt weer veel beter. Onder is al aardig hersteld , helaas blijf ik wat duizelig (mn ijzer) maar dat gaat ook goed komen. En je moet echt niet bang zijn , makkelijker gezegd dan gedaan maar het gaat vaak gewoon goed en dan is het echt prima te doen in mijn ogen. Dat t pijn gaat doen ja dat is zeker maar je leeft even in een ander wereldje en maakt alles op een andere manier . Dat is een keestie van t ervaren en dan snap je wat ik bedoel. Het komt goed , echt waar. Succes x

  • Pebbles1985

    Heftig verhaal! Geniet van jullie mannetje! Je hebt dat echt super gedaan!

  • A-little-wish

    Super lief , dankjewel

  • MamavnMJ

    Oh my wat een verhaal zeg! Gelukkig is hij er nu en kunnen jullie lekker genieten van jullie mannetje. Gefeliciteerd.

  • A-little-wish

    Dankjewel meid

  • MomofJandbaby2

    Wat ontzettend heftig en misschien zelfs beangstigend! Goed gedaan en van harte met je zoon!

  • A-little-wish

    Bedankt voor je reactie . Ja daar heb je gelijk in voor nu is mijn wens ( mocht t opnieuw lukken ) voor meer kindjes echt even van de baan dit wil ik nooit meer meemaken ondanks dat ik zo enorm trots ben op mijn zoon en hij het zeker waard is .

  • MomofJandbaby2

    Dat is een heel logische gedachten. Mocht je wel aan een 2e gaan beginnen, zullen ze er voor zorgen dat je zoiets traumatisch niet meer mee hoeft te maken. Mijn eigen bevalling van de eerste was anders traumatisch en sta nu onder goede controle en heb veel inspraak in de naderende bevalling.

    Voor nu, lekker genieten van je kleintje en als de tijd rijp is komt het gevoel wel terug!