Zo als de meeste weten zijn wij erg open over onze weg in de MMM.
Ik blijf er bij dat dat een goeie keuze is geweest, we hebben enorm veel steun.
Ook hopen wij op deze manier een bijdrage te leveren voor mensen om ons heen die zelf in de MMM zitten of daar in komen.
Wij vinden het belangrijk dat het bespreekbaar is, wij weten zelf hoe fijn dat dat is.
Helaas zijn ook wij de dupe van nare reacties.
Dat wij in een ICSI traject zitten kont zwart wit gezien door mijn partner.
Zijn ballen funcioneren niet goed waardoor hij alleen door middel van een tese operatie
Aan sperma kan komen.
Hij kan dus geen kind verwekken..
Na dat te hebben uitgelegd kregen wij ook reacties als blijven oevenen.
Maar ook de vraag waarom ik hem dan niet dumpte?
Of nog erger hij moet wel heel veel van mij houden dat hij zn operatie heeft gedaan!!
Ook reacties dan adopteer je toch, als het niet lukt ga je 'gewoon' met zn 2tjes verder...
Er is meer in het leven dan kinderen en jaja Syl je bent nog zoooooo jong!!!
Nu zijn we helaas beland in poging 2.
Poging 1 is mislukt, een vreselijke nare ervaring.
Je verliest je potentiële kindje, een kans....
En alles lijkt even voor je gevoel voor niets te zijn geweest..
De vreselijke punctie wat echt een hel was gewoon niets mee berijkt...
We bekijken het nu anders.
Tijdens de eerste poging hebben de artsen mijn lichaam leren kennen.
Het protocol is veranderd enz enz.
We zijn nu heel positief we hebben er echt zin in!!
Afgelopen donderdag ben in ongesteld geworden.
Eindelijk kunnen we weer wat doen voor onze grootste wens.
We hebben datums door gekregen om naar toe te leven.
Nieuwjaarsdag is bij ons Decapeptyl dag!!!
Wij weten helaas hoe het voelt om kinderloos te zijn.
Wij weten als zowat geen ander hoe lang je kan wachten.
Wij weten hoe het is om een rupsje te moeten verliezen.
Wij weten hoe het is en wat het met je doet als zwanger worden nie vanzelf gaat.
Wij weten hoe het is om een kans kwijt te raken.
Wij weten hoe het is om zorgen te hebben voor dat je zwanger bent.
Wij weten hoe het is om hoop te verliezen.
Wij weten hoe het is om vreselijke lichamelijke pijn te hebben om een embryo op de wereld te zetten.
Wij weten hoe het is om....... tja zo kan ik wel door blijven typen...
Maar ja hoor dan nog zijn er mensen
(type 1x een volle doos met sperma en zwanger ff heel zwart wit gezegt).
Die mij er even op weten te attenderen dat ik niet te voorbarig moet zijn..
Afgelopen zaterdag waren wij in Dusseldorf naar de kerst markt.
Daar was ook een babywinkel met wandelwagens.
Wij wilde graag even de wandelwagen bekijken die wij al zo vaak op internet hadden zien staan.
Een vriendin van ons was mee dus die ook even mee naar binnen...
Begreep ze niet dat ik mij zat te verlekkeren met zn wandelwagen.
Stel het zou niet lukken dan zouden we ook die wandelwagen nie kunnen kopen...
Alsof mij dat verdriet zou doen?!?!?
Die wandelwagen hoe geweldig mooi we hem dan ook vinden die vald in het niets bij de wetenschap geen ouders kunnen worden.
Ik heb er niet eens aan gedacht toen het bij ICSI poging 1 mis ging..
Baalde een beetje van de discussie het was ff zn fijn moment.
Sinds de gelukte tese durven we dit, het is zo fijn als je durft te dromen.
Hopelijk kunnen we snel het moment over doen zodat het in het teken staat van een heerlijk gevoel ipv de discussie.
Kopen doe ik hem nog niet dat kan ik dan weer niet.
Dat willen we ook nog niet, dat doen we pas als we echt zwanger zijn.
Hopelijk in 2014!!!!
Ik ben blij dat ik nu even de kracht vind om positief te zijn.
Dat is wel is anders geweest.
Ook dat weten mensen.
Daarom doet het mij best wel wat verdriet.
Alsof mijn intense verdrietige, wanhopige en angstige gevoelens maar niet bestaan.
Alsof het verliezen van ons eerste kindje maar niets betekend heeft.
Laat ons hopen, hoop mee..
En als we vallen, vang ons dan op...
reacties (0)