Dinsdag is D-day, of kan ik het beter T-day noemen :)

Na 8 dagen lang om en om, links en dan weer rechts bloed te hebben laten prikken, was dan eindelijk het moment van eisprong daar. Ik ovuleer meestal rond dag 11-12 en inderdaad, op dag 11 was daar de welbekende steek in mijn buik en de volgende morgen bewees de bloedtest idd dat we de piek voorbij waren.

3 blauwe plekken rijker, dat dan weer wel!

Het was ook wel een kunst om 'smorgens extra op tijd de auto in te laden, want het is bijna 20min rijden naar school, eerst onze uk eruit bij kindy, dan door naar school voor de rest. Dan als een speer de stad in en langs het bloedlab. Inmiddels heb ik de snelste weg door de stad wel gevonden geloof ik. Het bloed afnemen zelf was meestal binnen 5 minuten gepiept, maar dan begon de terugreis pas de stad weer uit richting werk, ook weer 20min. Gelukkig bleef de 'schade' beperkt tot een minuut of 2, 3 te laat, dus de collegas die van niks wisten, zijn nog niets wijzer geworden!

Dinsdag is het dan zover: D-day! Oftewel, Transfer-day. DE dag dat het ingevroren embryo van onze vrienden bij mij ingebracht zal worden, omdat ik het kindje voor ze dragen zal, als alles goed gaat tenminste!

Op dit moment krijg ik progesteron om vaginaal in te brengen, ter ondersteuning van het slijmvlies, maar over ruim een week, mag ik daar ook weer mee ophouden. Ik kan ook niet zeggen dat het zulk geweldig spul is, het geeft voornamelijk een kledderbende waar een gemiddeld inlegkruisje bijna niet tegenop gewassen is!

Maar oh wat is het spannend! Mijn vriendin heeft al van alles ingeslagen voor T-day, want we moeten er bijna 3u voor rijden - en ook weer 3u terug. Ik geloof dat ze er een 'snoepreisje' van gaat maken hahaha

Wordt vervolgd!