Zo het werd weer eens tijd voor een nieuwe blog en dit maal weer over mijn werksituatie. Aantal blogs geleden heb ik verteld hoe ik tijdens het begin van de zwangerschap op toen een bizarre/onredelijke manier de helft van mijn uren was kwijtgeraakt door de extreme misselijkheid en het spugen waar ik toen last van had. Al die tijd daarna tot aan afgelopen week heb ik maar 18uur gewerkt want daar moest ik het maar mee doen. Gedacht dat de situatie niet erger kon worden dan dat gebeurde het dus toch.. Donderdagochtend moest ik zo uit het niets tijdens mijn werkdag op kantoor komen en werd me gelijk pats boem verteld dat ze mij per direct van de maandagmiddag en de dinsdagmiddag gingen halen! Compleet in shock heb ik daar volgens mij gezeten want dit kwam weer uit het niets of zonder enige voor overleg. Paar weken terug zelfs nog functioneringsgesprek gehad waarbij alles goed was etc.. Dezelfde smoezen werden nu zoals bij de vorige gesprekken opgenoemd dat zogenaamd de groepen nog niet lekker draaiden en dat sommige collega's onderling nog meer moeten gaan samenwerken en daarom hun ingeroosterd worden. Al die smoezen hebben totaal niets met mijn functioneren te maken maar goed.. Dacht dat ik met stoel en al door de grond zou zakken en dan nog verder dan de bodem! Dat was alles wat ze te zeggen had en ik kon weer gaan om mijn werkdag af te maken. Ik heb me de rest van de dag gewoon ziek gevoeld van alle emoties die door mij heen schoten & Ik moest toneel opvoeren naar de kids en hun ouders toe.Op de terug weg naar huis ben ik in mijn auto compleet weer ingestort. We hadden net alles op orde qua financieel gebied nadat ik dus de helft van mijn uren kwijt was en nu flikken ze me dit.. opnieuw! Zonder enige echte reden of dergelijke. Ik voel me zo afgestraft dat ze dit doen tijdens mijn zwangerschap. Als ik niet zwanger was geweest weet ik voor 100% zeker dat ik nu nog fulltime werkte. Sinds mijn zwangerschap heb ik alleen maar ellende gehad qua werk en ik heb het idee nu dat ze helemaal niet het beste met me voor hebben of rekening houden, maar dat ze proberen me weg te werken terwijl ik zwanger ben. Ook paar weken voordat ik verlof heb. Nu dus 26 weken zwanger en het voelt alsof ik werkloos ben want wat heb ik nou aan 9uur ( 1dag)per week? Niemand kan daar van rondkomen en ze laten mij opnieuw met geldzorgen zitten en enorm veel stress. Ik wil niet volledig afhankelijk van mijn vriend zijn of dat hij zich kapot moet werken om alles alleen op te hoesten. ( hij werkt al mega veel over en is haast nooit thuis) voel me echt verschrikkelijk naar hem toe. Ik ben er nu helemaal klaar mee na wat ze mij geflikt hebben en ga na mijn verlof op zoek naar iets anders. Steek hier mijn volle energie niet meer in en moet mijn tijd maar uitzingen. Ondertussen ben ik al aan het uitzoeken en informeren naar mijn rechten etc want dit klopt voor geen kant..
reacties (0)