Krijg net een Wij ouders in de bus, grote letters schitteren de voorpagina 'Fulltime werkende moeders, hoe doen ze dat?'
Nou dat artikel wil ik wel lezen, want wat lijkt me dat heftig.
En eigenlijk na een paar regels gelezen te hebben gaan bij mij de nekharen al overeind staan.
'Ja het is toch ook mijn hypotheek'
'schuldgevoel, ja ik voel me eigenlijk heel de dag schuldig, als ze ziek zijn denk ik gelijk hoe moet het dan met mijn werk'
'Nee thuisblijven is mij te saai'
'Je wilt je kind toch alles kunnen geven'
Het zijn wat citaten waar ik dan echt de kriebels van krijg. Want hoezo kan je, je kind alleen 'alles' geven als je werkt?
Of hoezo draag je als niet werkende moeder niet bij aan de hypotheek?
Sowieso vind ik dat thuisblijfmoeders zo negatief worden weggezet in media! Als een man besluit om fulltime thuis te blijven is hij een held, een voorvechter voor de rechten van de vrouw.
Ik ben anti feministisch omdat ik bewust kies voor het bestaan van een thuisblijfmoeder.
Ik geef mijn kind niet het goede voorbeeld, ik leer mijn kind niet om financieel onafhankelijk te zijn.
Weet je wat ik mijn kind wel geef? Mijn onverdeelde aandacht, liefde en tijd. Ik voel me nooit schuldig, heb nooit het gevoel dat ik haar tekort doe.
Ik laat mijn dochter zien dat ze mag kiezen voor het leven waar zij achter staat. Daarbij laat ik wel iedereen in zijn/haar waarde en heb ik geen kritiek op hun keuzes dus waarom moet ik me wel altijd verdedigen?
Laat mij maar lekker 'hersenloos' thuiszitten en mijn dochtertje helpen bij het aankleden van haar pop, of het schrijven in haar boekje.
reacties (98)