Baby van lucht is klaar.

Ooit schreef ik eens over een baby van lucht. Een baby levensecht in mijn dagdromen. Een baby zo tastbaar als ik weer eens verdronk in de liefde voor hém. Een baby toch zo ontastbaar als de realiteit mijn platte buik aanwees. Ik kon niet wachten tot de maand april, want april zou doen wat hij wil. In april zou de lucht wervels draaien. In april zouden miljoenen kleine hartjes samen smelten tot één groot gouden hart, groter dan alle sterren bij elkaar.

Hoewel onzekerheid af en toe de overhand nam, want wilde ik nog wel een zwangerschap? Was ik wel die oermoeder met maar liefst twee kinderen in haar armen? Werd ik niet harder in mijn vrijheid beperkt, met twee, misschien ooit wel drie? Maar hoe meer ik het beeld voor mijzelf schetste; hoe meer de liefde zichzelf duidelijk graveerde in mijn verlangens. Hij was het. Dit was het. De liefdeswind voer ons naar elf april, waar een vliegensvlug wonder twee strepen op die ene test toverde. Ons lot betoverd door de liefde. Ik kan mij niet heugen ooit zoveel van een passerende gedachte te hebben gehouden. De gedachte aan jou, eens een illusie van lucht nu de waar geworden realiteit. Hoe bestaat het?

Mijn angsten bleken niet reëel in zijn armen. Terwijl jij doorgroeide daar diep vanbinnen hield hij mij stevig vast en blies al de zwarte gedachten weg. Om nog niet te spreken over jouw grote broer die werkelijk overal regenbogen toverde. 

Lieve baby van lucht, wat heb jij een ongelooflijk lange reis afgelegd. Van zijn hart, naar mijn hart; waar je nu al acht maanden onder groeit. Je bent zo goed als af. Mama is klaar, papa is klaar, broer is klaar, jouw wiegje is klaar, dé tas is klaar, de eerste pakjes liggen klaar, het huis is klaar, de lakens zijn klaar, de wereld en het universum zijn klaar. Mijn vingers, mijn handen, mijn armen, mijn lippen, zei zijn allemaal klaar voor aanrakingen naar jou. Ze missen je, ze willen je. Happend naar lucht, nerveus snakkend naar adem, vol verwachting, terwijl de dagen langzaam voorbij zweven. 

Jouw plek, die heb je allang veroverd, alsof je altijd al in de lucht zat. En straks, over twaalf dagen, vullen jouw longetjes zich met lucht, echte lucht, en ben jij voor eeuwig de werkelijkheid. Lieve baby eens van lucht. Jij bent ons. Voor het eerst loopt mijn gevoel op één lijn met wat mijn hart ooit schreeuwde; en het schreeuwde niets meer en niets minder dan liefde in zijn puurste vorm. En kijk nu; het trapt, draait en hikt daar van binnen. Als ik denk aan morgen, denk ik aan jou. Als ik denk aan morgen, voel ik jou. 

Je t'aime de tout mon coeur.