OTS

hoi hoi,

iemand ervaring en tips?
wij hebben een kind met ass en ernstige gedragsproblemen.
waaronder woedeaanvallen.
inmiddels gesloten geplaatst geweest en nu thuis met therapie.
alles wel vrijwillig.
nu hebben wij aangegeven dat die therapie thuis niet voldoende is en de andere kinderen gevaar lopen.
er gaat nu gezocht worden naar een passende groep maar de gemeente gaat nu bij de raad een ots aanvragen, omdat ze de situatie zorgelijk vind
maar dit vinden wij het ook al jaren, we geven dit al 10 jaar aan bij de instanties.
ze zijn bang dat ik heb terug wil halen van een groep omdat ik dit bij gesloten een keer heb gezegd dat ik hem wilde ophalen omdat hij daar ernstig gepest werd.

moet ik nu vrezen voor die ots, moet ik nu alvast iets doen, is de kans groot dat er ots komt?

ik vind het vreemd aangezien ik degene ben die zelf al 10 jaar hulp zoekt bij alle instanties en om meer hulp te krijgen en de juiste hulp voor mijn kind.
en nu wordt ik dus bij wijze van gestraft.

718 x gelezen, 1

In Overig

reacties (4)


  • Mamavandriedametjes

    Waar de Raad naar kijkt, is of een kind bedreigd wordt in zijn ontwikkeling, er voldoende gezag kan worden uitgeoefend over een kind (dat gaat bijv niet als een kind zich aan het gezag onttrekt) en of de hulpverlening die is ingezet voldoende effectief is om de problemen op te lossen of dat er weerstand is tov het inzetten van hulpverlening / traineren van de ingezette hulp.

    Ik lees uit jouw bericht dat er zorgen zijn over de ontwikkeling van je zoon, dat er gezocht wordt naar passende hulpverlening. Als zowel jij als je zoon de hulp accepteren en er aan meewerken, hoef je niet zo bang te zijn voor een ots. Als jij wel meewerkt, maar je zoon niet, onttrekt hij zich aan het gezag en werkt hij niet mee om zijn ontwikkelingsbedreiging weg te nemen. In dat geval is een ots denkbaar.

    Hoe het ook loopt, een ots hoeft niet slecht te zijn. Helemaal niet zelfs, want anders was het niet als middel opgetuigd. Er zullen voldoende ouders zijn die je anders vertellen, maar hoe vervelend een ots is, ligt ook heel vaak aan je eigen instelling. Je verliest je gezag niet met een ots, alleen ziet een ots toe op hoe jij je gezag gebruikt en bekrachtigd dat bij goede keuzes. Of zet er een streep door bij structureel slechte keuzes.

    Mocht het zover komen: de klik met en het

    vertrouwen in de gezinsvoogd is uitgangspunt voor een goede toekomst. Voelt het niet oké? Vraag een andere gezinsvoogd.

    Succes!

  • yune

    Lijkt me erg zwaar, niet alleen voor jezelf, maar ook voor hemzelf, en je gezin. Heel veel sterkte... ik weet uit ervaring dat het ASS geen makkelijke stoornis is om mee om te gaan, vaak zie je t niet, en dan is er vaak onbegrip vanuit de omgeving.

    Zorg dat je er zelf niet aan onderdoor gaat

  • Nummer-5.

    Een OTS is niet altijd nadeling. Hulpverlening wordt een stuk makkelijker. En er wordt niets zonder jou besloten

  • Florien84

    Een ots is in de eerste plaats om je kinderen te helpen. In het gedwongen kader is er meer mogelijk en komt hulp ook sneller van de grond. Ook al heb je het idee dat je gestraft wordt, werk mee.