Ik heb enige tijd voor een advocaat gewerkt die zich had gespecialiseerd in vreemdelingenrecht en asielrecht. Ik weet dus wel het een en ander over dit onderwerp. Ik heb werkelijk de meest vreselijke verhalen gehoord en onder mijn ogen gekregen, ik wist niet dat zoveel mensenleed mogelijk was. Vooral in landen als Somalië, Ethiopië, Iran en Irak gebeurden toentertijd echt vreselijke dingen. Ik heb mensen op kantoor gehad die gillend van verdriet en wanhoop hun verhaal keer op keer maar weer moesten vertellen met behulp van een tolk (aan de advocaat, de IND, in de rechtbank, aan het COA). Dat ging echt door merg en been. Ik kan ook altijd kwaad worden als mensen dingen zeggen als: "Nou hoe kan die asielzoeker nu de nieuwste iPhone hebben?". Ik heb advocaten, artsen, mensen met hoge politieke functies op kantoor gehad, het is toch logisch dat zij hun mooie spullen meegenomen hebben naar Nederland toen zij vertrokken uit hun eigen land? Zij zijn van een hoge status in eigen land naar een soort minderwaardig bestaan gegaan hier in Nederland. Die iPhone is misschien nog het enige wat ze hebben van thuis. Ik denk dat veel Nederlanders (en dan vooral de tokkies onder ons) maar wat roepen uit onwetendheid, zij denken echt dat als een asielzoeker met zijn vingers knipt dat hij/zij een huis, baan, gratis sportschoolabonnement en een nieuwe fiets krijgt. Jij en ik weten wel beter.

Er zijn ook wel degelijk "gelukzoekers", best veel eigenlijk. Maar het is de taak aan de IND om hier onderscheid tussen te maken, mensen die asiel zoeken in Nederland hebben echt een hele lange weg te gaan voordat zij hier überhaupt een bestaan op kunnen/mogen bouwen, anders worden zij gewoon onder dwang op het vliegtuig terug gezet met een inreisverbod! Naar mijn mening hebben veel Nederlands die een negatieve houding hebben tegenover asielzoekers hier geen enkele notie van.. Dat vind ik nog het vervelendste van alles! Weet aub waar je over praat, verdiep je erin en roep niet zomaar wat!

Mooi geschreven, respect.

Mensen die dit roepen verdiepen zich niet in anderen. Zien het alleen maar op hun manier.

Ik heb een tijdje op een asielzoekersschool gewerkt. De mensen die ik daar tegen kwam daar hoor je niet over op het nieuws, nee daar hoor je alleen de negatieve verhalen.

Ik ben met collega's op studiereis naar Lesbos geweest, om de achtergrond van je leerlingen nog beter te kennen.

Als je je voorstelt dat jouw enige uitweg is om met je gezin in een bootje de zee over te steken, pfff heel heftig.

Mooi geschreven. Je hebt helemaal gelijk❤️

Ben trots op je lieverd! Mooie sterke vrouw ben je❤️

PS: app me mop, was al mn contacten kwijt🙊

Mijn begrip heb je, hoor meid... Mensen kunnen vanuit hun angst soms anderen als bedreiging zien... Als je ontevreden bent met je eigen leven en niet geleerd hebt om te delen, is het blijkbaar moeilijk om een ander als medemens te zien... Erg jammer... Ik sta hier persoonlijk zo in: laten we gastvrij zijn voor iedereen die dat nodig heeft. En laten degenen die van die gastvrijheid gebruik maken dit met respect voor het "gastland" ontvangen, dan komen we het verste met elkaar!! Mochten op een dag de rollen omgedraaid worden, dan zou ik ook graag ergens gastvrij ontvangen worden.... Bijna niemand verlaat zijn land/familie voor de lol...

Fijn dat je dit deelt. Ik heb het met veel bewondering gelezen.

Het zou mooi zijn als mensen wat minder oordelen en wat minder klagen over wat een ander heeft en zij niet hebben. Dat vind ik zo'n nare eigenschap van mensen. Degenen die het meest hebben, voelen zich vaak het meest benadeeld. In mijn eigen familie heb ik er ook een paar. Misselijk vind ik dat. Twee keer per jaar op vakantie kunnen, maar klagen omdat een ander geholpen wordt. Terwijl dat zooo hard nodig is. Het doet me oprecht pijn als ik mensen zulke dingen hoor zeggen. Voor mij hebben de kinderen die hun land hebben moeten verlaten een gezicht. En hun ouders ook. Ik zie ze elke dag op mijn werk. Ik luister naar hun verhalen en ik weet hoe weinig sommige mensen hebben. Ik weet hoe blij de kinderen zijn als ze eindelijk een huis toegewezen krijgen. Ook hoe moeilijk ze het vinden om weer hun klas en vrienden te moeten achterlaten omdat het nieuwe huis te ver weg is.

We moeten niet onderschatten wat een impact het heeft om alles achter te moeten laten. Soms keer op keer. Het feit dat kinderen heel flexibel zijn en zich makkelijker aanpassen dan volwassenen neemt niet weg dat het een hoop van een kind vraagt. Daarom hoop ik ze een gevoel van trots mee te kunnen geven. Niet alleen de kinderen, ook de ouders. Die mogen ook trots zijn op zichzelf dat ze al deze moeilijke stappen nemen. Ieder kind doet ertoe, iedere ouder, ieder mens.

Er wordt wel eens (regelmatig) gezegd dat mijn leerlingen de taal niet goed beheersen. Hoe bedoel je? Deze leerlingen zijn taliger dan menig ander. De meeste kinderen spreken al 2 (regelmatig zelfs 3 of 4) talen voor ze het Nederlands leren. Dat is toch juist extra knap. Ze zijn niet slecht in taal, ze zijn er juist goed in (ze moeten alleen nog verder oefenen met het Nederlands).

We moeten ons best doen om mensen zich beter te laten voelen in plaats van slechter. We moeten de wereld met zn allen mooier maken. Ook op het internet. Juist op het internet... want woorden kunnen pijn doen. Woorden kunnen mensen onzeker maken. Hoe mooi zou het zijn als we ook het internet een beetje mooier zouden maken? Als we rekening kunnen houden met mensen die we helemaal niet kennen. Dat zou mooi zijn. Ja toch?

Ik lees op babybytes gelukkig een hele hoop liefdevolle, behulpzame en warme berichten.

Ik hoop voor jou, berichtschrijfster, dat je trots bent op je ouders en op jezelf en dat de wereld een beetje mooier wordt.

Ik wil graag reageren maar durf niet goed. Want als ik wat zeg hier over dan discrimineer ik of ben ik een racist. Want dat is wel wat er gebeurd. Laat ik even beginnen dat ik in het prachtige Erbil - Koerdistan ben geweest. Ik heb inzamelingsacties gestart, heb diverse nieuwe buren met open armen ontvangen en wegwijs gemaakt. Ik leef intens mee met een ieder die huis en haard heeft moeten ontvluchten omdat zij hun leven niet zeker zijn omdat ze anders denken.

Nu dit gezegd te hebben..

Ik ging met mijn 17 verjaardag uit huis naar kleine veel te dure studio. Ik ben gaan schrijven op woningen. Iedere woensdag zette ik mijn wekker en reageerde ik op de 5 woningen die bij mijn profiel paste en in de regio die was toegestaan. Dit heb ik gedaan tot maart 2015 want toen kochten wij een huis. Ik heb iedere week gereageerd op 5 huizen. Dat is 14 jaar, dat zijn 1476 weken en dus 7380 huizen, appartementen en kamers verdeeld over 10 plaatsen, want na een paar jaar doet de plaats er echt niet meer toe.

Bij hoeveel huizen denk je dat ik uitgenodigd ben om te komen kijken? Ik zal het je vertellen, 1, 2kamer appartementje. Die zelfde week kwamen we er achter dat ik zwanger was dus die vlieger ging niet op. Van de 7380 woningen mocht ik er bij 1 kijken.

Geen haar op mijn hoofd die mijn situatie met een vluchteling zou vergelijken maar vind je dit eerlijk? Kan jij begrijpen dat ik wel eens in die 14 jaar gedacht heb, godsamme waarom weer niet? Waarom ik niet? Ik gun het echt iedereen een veilig huis en haard maar mezelf ook. Maar ik vond het wel echt k*t. Dat ik geen huis kreeg was k*t. Dat ik wel eens gevloekt en egoïstisch gedacht heb vind ik k*t. Maar dat ik voor mijn gevoel bijvoorbaat al moet gaan vertellen dat ik mijn steentje heb bijgedragen en echt geen extreem rechtse, Nederland eerst, racist ben vind ik pas echt echt echt kut.

Maar ik moet je gelijk geven. Wat sommige mensen schrijven is walgelijk en misselijkmakend. Ik vind het echt heel fijn dat je hier je geluk hebt gevonden en ik hoop dat je, je hier veilig en thuis voelt.

Ontroerend verhaal.... voor mij mag iedereen ( met een uitzondering van slechte mensen) leven waar hij wilt leven en de liefde ontvangen die hij/ zij nodig heeft. Zolang iemand gezond en gelukkig is, is iets anders niet meer nodig! Bedankt dat je je verhaal wilde delen.

Ik ben geen vluchteling maar ken wel mensen die gevlucht zijn uit tukije.ook uit angst

Inderdaad deze mensen hadden ook goede leven in Turkije. Ik snap je heel goed meid.❤️

❤ wat vreselijk voor jou en familie dat jullie hebben moeten vluchten.. maar fijn dat jullie hier zijn! Wat heb je het goed verwoord... en mensen oordelen maar zonder dat ze ooit een vluchteling ontmoet hebben.. zo zonde

Prachtig en mooi geschreven. Ik hoop dat je er mensen in hun hart mee raakt die dit soort opmerkingen maken. Fijn dat jullie er zijn in goede gezondheid! We leven met ons allen op deze aardbol, laten we voor elkaar zorgen als dat nodig is!