Zit er even helemaal doorheen

Zo, het is even geleden dat ik een blog heb geschreven, namelijk bij mijn miskraam 3,5 jaar geleden. Maar nu voel ik toch wel weer de drang om even wat van mij af te schrijven.

Gezegend met een gezonde, nu erg drifterige, peuterdochter in haar bedje ben ik toch aan het balen en zit ik er door heen. Wij willen graag een broertje of zusje voor V en begin juni mocht ik positief testen! Toen al wel erg onzeker over alles en het voorgevoel klopte: ik had namelijk een buitenbaarmoederlijke zwangerschap. 23 Juni is dan ook mijn linkereileider operatief verwijderd.

Gelukkig pakte mijn lichaam mijn cyclus al gauw weer op en gaf dit weer moed om door te gaan en hopen dat het snel raak mag zijn. Halverwege juli heb ik mijn eisprong gehad en aan de rechterkant, yay! Manlief en ik hebben het erg gezellig gehad in die periode dus wie weet!

Helaas ben ik vandaag, 3 dagen voor mijn NOD, ongesteld geworden. Mijn cyclus deze maand is dus anders dan voor de BBZ. Ik merk dat ik er echt van baal en gewoon even niet positief kan zijn. 

De dag dat ik uit het ziekenhuis kwam, vertelde mijn schoonzusje doodleuk dat ze een tweede kindje verwachtten. Dat kwam aan als een hele harde klap. 

Ik weet dat er vrouwen zijn die veel meer hebben meegemaakt, al dan geen kindje mogen hebben en ik zet mijzelf niet in dat rijtje, maar met een miskraam met 11,5 weken en een bbz, voel ik me toch aardig een pechvogel. Sommige vrouwen hoeven maar naar hun partner te kijken en raken zwanger en weten niet hoe het voelt om verlies te voelen. Het voelt zo oneerlijk aan. 

Ik vond het ooit leuk om echt voor een zwangerschap te gaan, maar ik vind het nu gewoon k*t, ik vind het niks aan. Al die spanningen in week 3, zal het nu zo zijn? Elk steekje, elk dingetje wordt grondig onderzocht of het misschien op een zwangerschap duidt en dan is de teleurstelling bij een menstruatie alleen maar groter. Elke maand weer meer gespannen, en dan komt er ook nog eens die teleurstelling bij als mijn ei uit mijn linkerstok komt, want dat is dan een verloren ei... Laat staan de spanning of het weer een BBZ wordt.

Bedankt allen voor het lezen, het is even voor mij om alles uit mijn hoofd te schrijven. Ik duik lekker op de bank met een reep chocola, even huilen en weer door! Hopen op een ei aan de rechterkant en dat ik straks weer mijn regelmatige cyclus terug heb!