You and me baby!

Daar zit ik dan.. met trillende en plakkerige handen scheur ik de action test open. Een klein momentje aarzel ik. Het kan toch niet echt waar zijn? Voor ik jullie de uitslag vertel, een korte, bizarre inleiding.

Ik, alleenstaande mama van drie prachtige kinderen, heb een aantal maanden geleden te horen gekregen dat kinderen krijgen er voor mij hoogstwaarschijnlijk niet meer in zou zitten. Na lastige zwangerschappen, miskramen een extreme premature baby, bloedvergiftiging etc is de (moeder)koek op.

Mijn relatie met de papa van mijn jongste kindje is op z'n zachtst gezegd: ingewikkeld ;-) We kunnen niet zonder maar al helemaal niet met elkaar. We zien elkaar alleen voor de omgang van onze dochter. Verder zoveel mogelijk afstand..
Hij heeft in de laatste periode van onze relatie onze wereld behoorlijk op z'n kop gezet, dus mijn familie/vrienden zijn erg waakzaam en meestal ook dienstbaar ;-)

Na een lange tijd verdriet, Briget Jones- achtige taferelen, ben ik er weer bovenop. Nieuwe baan, nieuwe mensen om me heen en ik besluit dat het tijd is om te stoppen met zielig doen. I'm the freakin queen of the world! Dus ik koop een prachtige vinatage jurkje, haar in de krul en op stap! 
Veel wijn, sigaretten en een heerlijk man zit ik hier nu.. Met een knallende positieve test in mijn handen. Serieus mensen; 1 ONE NIGHT STAND!!

Maar hoe dan? Echt hoe dan? Ik ben flabbergasted. Ik voel me aan de ene kant knetter gelukkig maar ik ben ook heel bang voor alle oordelen en reacties van mijn omgeving. Zo bang dat ik het niet durf te zeggen.

Voor mij voelt het alsof dit heeft moeten gebeuren. Maar hoe verpak ik dit zonder te veel drama? 

Life oh life! <3