`Corona moe...` en positief blijven

Hoi hoi... hier issie dan. Mijn: "ik moet het even allemaal uit mijn systeem krijgen" post. Wat een gekke wereld waarin we momenteel leven. Ik zie juist mensen naar elkaar toe groeien en elkaar helpen. Zoveel goede acties die bezig zijn. Maar op sociaal media lijkt het wel een wedstrijdje voor wie werkt in het belangrijkste beroep .. Wie is de grootste held... Zijn sommige mensen ineens belangrijker door hun beroep? ( en natuurlijk zijn we extra dankbaar voor de mensen die er atijd voor iedereen zijn) Ik word er een beetje moe van. Ik heb respect voor alle mensen die de maatschappij draaiende houden. Ik ga geen sectoren noemen want ik vergeet er vast wel 1. Het is een moeilijke tijd voor iedereen. Ik kom zelf uit Noord Brabant een provincie die de afgelopen weken voornamelijk negatief in het nieuws is geweest...Het is dag 12 van de "quarantaine". Ik moet soms zo denken aan de ouderen in tehuizen die geen visite meer mogen ontvangen, hoe alleen ze zijn. Aan de moeders die thuis hun kinderen ineens les moeten geven, naast hun eigen huishouden er nog bij.. Aan onze kinderen waarvan sommigen nog te klein zijn om te snappen wat er aan de hand is.

Ik ben zelf werkzaam in de voedselindustrie. Bij ons gaat ook het werk gewoon door. Door de noodzakelijke nieuwe regels wordt het bijna onmogelijk om ons werk nog normaal te kunnen doen. (zie foto) Mijn kinderen gaan 1 dag naar oma, 1 dag naar hun papa en ik zelf ben 3 dagen thuis. 14 uur calamiteiten verlof kreeg ik van werk...  niet per week maar voor het hele jaar... Het is zoeken naar een nieuwe routine, mijn partner werkt ook in de voedselindustrie dus die kan het niet van me overnemen. Ik ben moe, snel boos en vaak gewoon geen aangenaam persoon de laatste dagen. Ik, net als zovele, ben mijn routine kwijt. De dagen lopen in elkaar over. Gelukkig is het mooi weer en heb ik een grote tuin.... gelukkig heb ik mijn moeder, die ondanks alles nog steeds 1 dag oppast.. Maar zodra we voor de deur staan durft ze de kinderen niet te knuffelen en neemt ze afstand. De kinderen wisten zich geen houding meer te geven, en ik zag het verdriet op die kleine koppies staan. Mijn baas belt elke week of ik al meer heb kunnen regelen want ja....:"het is druk op werk". Elke week nieuwe voorschriften.. Dan komt school weer met een nieuwe les methode en gooien nieuwe boeken in de brievenbus. En alles vreet energie.

Ik ben nog steeds onder behandeling van de psycholoog na mijn depressie van vorig jaar. Deze tijd noemde ze "de remissie". Herstellende, maar de 2-3 maanden daarna hoor je eigenlijk zonder stress te kunnen herstellen. Of reserves opbouwen zoals zij het noemde..Wat ik probeer is zoveel mogelijke leuke dingen nog te doen. Lekker bakken, puzzelen en films kijken met de kinderen. Na het huiswerk en alle verplichtingen. En s`avonds plof ik in de bank met een lekker wijntje... Probeer maar te denken; "hopelijk bereiken we snel de piek en kan Nederland in remissie". 

Als ik thuis ben blijft het nieuws op tv en de radio uit. Ook op sociaal media heb ik sommige mensen gewoon even uitgezet voor 30 dagen.. Ik weet niet hoe anderen het doen.. Maar ik merk dat ik ook behoefte heb aan positief nieuws. Mijn dochter heeft haar A diploma gehaald. Maar het afzwemmen 2 weken geleden en ging dus niet door. Ze hoeft niet meer af te zwemmen ze mocht haar diploma ophalen bij de receptie. Wat een teleurstelling.. toch maar een taartje gehaald en een cadeautje om het toch te vieren.(zie foto)

Ondertussen zitten we in de eerste wachtweek en 7 april is mijn NOD. Maar ben er niet echt mee bezig door alle drukte om me heen. Zo ik heb het even van me af geschreven, dat was ook echt even nodig! Stay safe allemaal en we blijven hopen op goed nieuws...