Bevallingsverhaal Milan

27 december 2019 (38.5 weken zwanger)


Na de vorige dag met mijn schoonouders Kerst te hebben gevierd, naar Tuinwereld geweest te zijn en 's avonds nog een eindje gewandeld te hebben, breken mijn vliezen wanneer ik om 04.40 uur uit bed stap om te gaan plassen. Een totale verrassing! Ik dacht echt in 2020 mijn kindje te mogen verwelkomen. Vol van adrenaline staat mijn man de vloer te dweilen en ga ik even douchen. Het vruchtwater is helder, dus we hoeven niet meteen te bellen. Ik krijg direct na het breken van de vliezen lichte krampjes. We stoppen samen de laatste dingen in de vluchtkoffer, eten een broodje en gaan Mario Karten om de tijd te doden. In de instructies staat dat we 's morgens mogen bellen. 


Rond 7.00/7.30 uur bellen we de verloskundige. Ik heb wel al weeën, ze komen best regelmatig, maar ze duren steeds maar 20 á 30 seconden. De verloskundige zegt er over een uurtje te zijn. Wanneer ze bij ons binnen komt stelt ze wat vragen en als ze me zo ziet rondlopen, denkt ze dat het nog wel even duurt. Ze gaat geen ontsluiting voelen in verband met het infectiegevaar omdat mijn vliezen al gebroken zijn. Ze komt 's middags terug of als we eerder bellen. Nadat ze weg is, ga ik weer even douchen en gaan we een potje yathzeeën, maar dan worden mijn weeën ineens veel heftiger en ze komen ook om de 2 minuten. Ze zijn al veel moeilijker op te vangen. Na een half uur bellen we de verloskundige alweer. Ze is er binnen 10 minuten en ziet dat het wel heel hard gaat. Ze gaat voelen naar de ontsluiting en ik heb op dat moment 2/3 cm. Mijn weeën komen zo snel op elkaar dat ze besluit dat we alvast naar het ziekenhuis rijden. 


Als we in het ziekenhuis zijn ongeveer 3 kwartier later, voelt ze nog eens en heb ik al 5/6 cm ontsluiting. Ik geef aan een ruggenprik te willen, omdat ik de heletijd een weeënstorm heb. Alles word in gang gezet en wanneer het ziekenhuispersoneel na een uurtje ongeveer nog een voelt, heb ik al 9 cm ontsluiting. Ik mag geen ruggenprik meer! Daarom kies ik voor een morfine pompje. Hier mag ik om de 3 minuten op drukken voor pijnstilling. Mijn weeën komen alleen zo snel op elkaar dat ik niet bij iedere wee kan klikken. Achteraf gezien had ik best een ruggenprik kunnen krijgen, want vanaf het moment dat ik 9 cm ontsluiting had tot aan de geboorte, duurde nog 5 uur... 


Mijn persweeën komen niet goed op gang waardoor ik weeënopwekkers krijg. Uiteindelijk na 1,5 uur persen is onze zoon Milan er! Hij is om 17.20 uur geboren, weegt 3380 gram en is 50 cm lang. Om 20.45 uur zijn we alweer thuis en helpt de kraamhulp ons de nacht in. 

698 x gelezen, 2

reacties (4)


  • leanie

    Gefeliciteerd! Knap gedaan hoor zo! Geniet ervan.

  • bibapoes

    Dankjewel!

  • Mykha

    Wat een snelle bevalling! Wel heftig van die 5 uur vanaf je 9cm ontsluiting... pfff, ik vond die persfase zo intens! Fijn dat het achter de rug is en je nu je zoontje hebt! Gaat het goed? Mijn zoontje is 12 december geboren (:

  • bibapoes

    Ik vond die laatste fase en de persfase ook gigantisch zwaar.. Alles gaat goed ja, we hebben een heerlijk vrolijk ventje! En jouw zoontje? Ook alles goed mee?