Ik heb de mazzel dat ik nu pas in ronde 2 officieel zit en gelukkig geen miskraam meegemaakt (ervoor wel paar rondes niet zo 'moeilijk' gedaan met voorbehoedsmiddelen). Desondanks loop ik er wel tegenaan dat ik het erg moeilijk vind om los te laten na ovulatie en er de hele dag mee bezig ben. Besef dat ik niets te klagen heb hoor, zo bedoel ik het absoluut niet. Maar het ontspannen omgaan met wat ik zo graag wil vind ik erg moeilijk. Wordt doodmoe van mezelf wat dat betreft ;)
Jullie traject klinkt ook erg pittig, een lange weg voordat je echt de miskraam kunt afsluiten zeg, poeh! Dat is niet makkelijk geweest voor je! In jouw geval misschien wel extra moeilijk weer ongesteld worden. Hopelijk is het je gegeven om redelijk snel weer een positieve test te mogen vasthouden en dan de eerste 12 weken doorkomen!
En laat je niet gek maken: ovutesten is niet dat je het niet goed doet hoor! Ik gebruik ze ook: waarschijnlijk niet direct nodig, maar ik vind het een heel fijn gevoel om te weten hoe mijn cyclus verloopt, fijn dat ik sex kan hebben op het juiste moment zonder dat ik de halve maand uit verplichting sex heb, het gevoel dat ik doe wat ik kan doen en verder beslist de natuur wel voor mij..
Ik herken je gevoel zeker.
Ik heb dan geen PCOS, maar ook een dramatische miskraam gehad in april.
Elke maand was weer een drama. De eerste 2 weken gingen snel. Maar de laatste 2 weken duurden zo ontzettend lang.
Ook ik merkte dat mijn menstruatie nog niet helemaal weer op orde was.
Nadat het 1 maand weer op orde was (dit was na 4 maanden) zei ik tegen mijn vriend dat we de teller even weer op 0 moesten zetten, omdat mijn lichaam toen pas weer een normale menstruatie had.
Ik werd in die maand gelijk weer zwanger. Misschien ook omdat ik er die maand niet teveel mee bezig wou zijn (de laatste dagen waren alsnog erg moeilijk).
Ik hoop dat je snel hersteld en dat je als je lichaam er klaar voor is je weer zwanger mag worden.
Allereerst gefeliciteerd! Dat geeft alweer wat hoop ;)!
Als ik je goed begrijp menstrueerde je dus wel, maar was je vertrouwde cyclus van voor de mk na 4 maanden pas weer terug?
Ja dat klopt, het leek alsof ik normaal menstrueerde, maar mijn cyclus was veel korter en heel weinig bloedverlies en ik was ook maar een paar dagen ongesteld waar ik normaal 5 of meer dagen ongesteld was. Ik kan dat niet zo uit jouw verhaal halen, maar hieraan merkte ik dat het nog niet weer helemaal op peil was.
Toen ik ook echt weer 5 of 6 dagen ongesteld was en een normale hoeveelheid had wist ik dat het weer de goede kant op ging.
Dat heb ik inderdaad ook. De eerste menstruatie was maar 4 dagen en echt maar heel weinig. Ik heb daarop wel het zh gebeld om te vragen of dit normaal was. Zij gaf aan van wel, omdat ik natuurlijk schoongemaakt was van binnen. Ook zeiden ze dat dit zo kon blijven, wat ik totaal niet erg had gevonden aangezien bij mij altijd een vloedgolf naar beneden komt. Tweede menstruatie was al ietsjes beter qua hoeveelheid (maar nog steeds niet wat het voorheen was) en 5 dagen. Normaal ben ik inderdaad 5/6, soms 7 dagen ongesteld en heel hevig. Wellicht dat mijn lichaam dan inderdaad ook nog moet terug komen op mijn normale cyclus.
Geef je lichaam de tijd. Het is niet zo gek dat je lichaam even moet herstellen.
(Ik weet dat het super lastig is, want je wil heel graag dat het weer normaal is en dat je verder kan)
Je lichaam heeft een behoorlijke klap gehad. En als je nu ziet dat je menstruatie nog niet helemaal weer op orde is, dan heb je grote kans dat je lichaam nog even wat meer tijd nodig heeft.
Probeer de rust voor jezelf te vinden (bij mij was die ver te zoeken en ik had alleen maar stress hierover).
En als je wil praten mag je altijd een berichtje sturen.
Geduld zal inderdaad het antwoord zijn helaas :(. Bedankt voor je lieve berichtjes.
Je kan misschien ook proberen om te temperaturen? Ik weet nog dat ik na mijn curettage dacht dat ik een eisprong had gehad maar hij niet goed was gesprongen, bleek later in het zkh. Met temperaturen weet je zeker dat je, het is wel achteraf, een eisprong hebt gehad. Succes met alles !
Daar ben ik inderdaad over aan het nadenken! Denk dat het voor nu nog een stapje te ver is voor mij. Ben jij na je curettage onder controle gebleven? Bij mij is wel groen licht afgegeven, maar vraag me af hoelang je nu zou moeten wachten voordat je eventueel hulp krijgt (hoop dit natuurlijk niet nodig te hebben), zeker gezien mijn pcos..
Ik ben een paar keer gegaan omdat er nog wat zat na de curettage en de laatste x was alles schoon en zag ze dat er eicellen aan t rijpen waren dus toen hoefde ik niet meer te komen. M’n lijf heeft wel een paar maanden nodig gehad om te herstellen maar ben nu 25 weken zwanger dus niet opgeven X
Ja ik snap je wij begin april een Miskraam gehad vind de ovulatie piek altijd maar helaas zitten wij nu in afwachting ronde 5 🍀
Pff ja het blijft een dingetje van de natuur, maar het is toch een teleurstelling als je voor je gevoel het juiste doet en het dan niet zo mag zijn
Ja ieders keer die teleur stelling 😔
Dan denk je toen lukte het wel en na de MK geen vooruit gang meer dan ga je echt aan van alles twijfelen achja we zullen het wel zien 21 september verwacht ik me mentrautie hopelijk blijft die uit
Ik heb de mazzel dat ik nu pas in ronde 2 officieel zit en gelukkig geen miskraam meegemaakt (ervoor wel paar rondes niet zo 'moeilijk' gedaan met voorbehoedsmiddelen). Desondanks loop ik er wel tegenaan dat ik het erg moeilijk vind om los te laten na ovulatie en er de hele dag mee bezig ben. Besef dat ik niets te klagen heb hoor, zo bedoel ik het absoluut niet. Maar het ontspannen omgaan met wat ik zo graag wil vind ik erg moeilijk. Wordt doodmoe van mezelf wat dat betreft ;)
Jullie traject klinkt ook erg pittig, een lange weg voordat je echt de miskraam kunt afsluiten zeg, poeh! Dat is niet makkelijk geweest voor je! In jouw geval misschien wel extra moeilijk weer ongesteld worden. Hopelijk is het je gegeven om redelijk snel weer een positieve test te mogen vasthouden en dan de eerste 12 weken doorkomen!
En laat je niet gek maken: ovutesten is niet dat je het niet goed doet hoor! Ik gebruik ze ook: waarschijnlijk niet direct nodig, maar ik vind het een heel fijn gevoel om te weten hoe mijn cyclus verloopt, fijn dat ik sex kan hebben op het juiste moment zonder dat ik de halve maand uit verplichting sex heb, het gevoel dat ik doe wat ik kan doen en verder beslist de natuur wel voor mij..
Ohh ik hoop zo dat het je bespaard blijft. Het was inderdaad nogal een hell of a ride. In de week dat ik erachter kwam zwanger te zijn heb ik helaas mijn tante (en 'tweede moeder') verloren aan een aneurysma. Ik was erbij toen het gebeurde. Ik ga er zelf een beetje vanuit dat de stress die dit met zich meebracht geresulteerd heeft in de miskraam. Als je gaat terug tellen naar datum van de dag van overlijden en de grootte van het vruchtje dan komt dit overeen. Eerste echo was dus helaas nogal heftig. Vk dacht aan een mola zwangerschap, dus zh in om te kijken wat er aan de hand was, langste 24 uur van mijn leven denk ik. In zh bleek het een 'gewone' miskraam te zijn. Helaas had mijn lichaam na zoveel weken nog nog door dat het een slechte afloop zou worden. Toen heb ik cytotec gekregen, helaas zoveel pijn gehad dat ik op dag 2 in het zh beland ben. Op de spoed konden ze me niet echt helpen dus vervolgens weer na huis gestuurd, na een week dus terug voor controle bleek nog niet alles weg te zijn. Een tweede ronde cytotec had geen zin, dus moest geopereerd worden. Het was me nogal wat om overheen te komen, en eigenlijk denk ik dat ik daar ook niet helemaal overheen ga komen. Het brengt gewoon zoveel onzekerheden met zich mee.
Wat betreft die ovutesten, ik herken dat helemaal. Misschien inderdaad niet de goede manier omdat het met pcos ook vals positief kan zijn, maar aan de andere kant toch ook wel prettig. En die dagen na die piek, die duren echt een eeuwigheid haha!
Ik hoop dat je snel een positieve test in handen hebt, is het mooiste gevoel wat er is (zo vroeg in je cyclus uiteraard) :)!
Wauw.. eerlijk gezegd lijkt me dat van je tante al behoorlijk erin hakkend.. Maar op zo'n manier miskraam.. nee dat is ook erg moeilijk! Misschien naief: maar ik dacht dus echt dat miskraam óf vanzelf óf met een pil óf curretage: en erna is het klaar.. Toevallig gisteren een soortgelijk verhaal gehoord (optimavita op facebook),
Maar denk inderdaad: na een miskraam is onbezorgd zwanger zijn er wel een beetje vanaf ja! Hier helaas ook geen onbezorgde zwangerschap: risico op slechte placenta icm verhoogd risico vroegtijdig gebroken vliezen..
is temperaturen bij PCOS wél betrouwbaar? En is het dan bijv. 2x positief in een cyclus: 1x vals en 1x de echte? Dus dat je dan een paar x in zo'n maand 'verplicht' gezellig hebt (waar ik zonder PCOS dat maar 1 moment heb)
wanneer is jouw NOD of weet je dat niet goed?
Goede vraag eigenlijk. Dat weet ik nog niet eens. PCOS is bij mij geconstateerd voordat ik een kinderwens had. Ik heb ook 'slechts' een lichte vorm. Wel blaasjes en soms cystes, maar geen onregelmatige cyclus of uitblijven van de cyclus. Ik heb een beetje de andere kant van de medaille, dat mijn menstruaties heel hevig en lang zijn. Toen mijn spiraal eruit ging afgesproken dat ik het eerst een jaar zonder hulp zou proberen, als het dan nog niet raak was moest ik terug naar de dokter.
uitgaande van 14 dagen na ovulatie zou ik 29 september mijn NOD hebben. maar gekeken naar mijn vorige twee cyclussen heb ik een korte luteale fase (11 dagen ipv 14). Zou dus betekenen dat ik 26ste mijn NOD heb. Maar of ik daar vanuit kan gaan is dus maar de vraag.
Jeetje wat lijkt me dat heftig die risico's bij jou! Waar komt dat vandaan als ik vragen mag?
Leuke huiswerkopdracht dus haha M'n zus heeft toevallig ook lichte vorm met nodige blaasjes maar verder ook niets geks..
Oef lange/hevig menstruatie lijkt me stiekem best lastig! Hoelang ben je nu bezig? 9 maanden?
Irritant te bedenken wanneer je NOD is hé! jij ook pas nét je positieve ovu-test gehad dus? Hier same qua moeite met berekenen.. Kijk ik naar cyclussen afgelopen jaren (zijn er niet heel veel ivm zwangerschap, borstvoeding) zou ik op meestal 24 dagen zitten, 2 weken na positieve ovu is dan aankomende zaterdag en is 32-33 dagen: langste ooit. Vermoed eerlijk gezegd dat het niet gelukt is, blijf toch hoop houden hé!
Geen flauw idee! Pure pech of dat ik niet zo goed ben in placenta's maken: de placenta was met 37 weken ongeveer helft van een 'normale' placenta. Vermoeden is dat ik daardoor 5 weken vooraf gebroken vliezen had en een kindje dat qua gewicht
Mede daardoor is zwanger raken heel dubbel: wil niets liever dan een 2e kindje, maar ben als de dood dat áls ik zwanger blijk te zijn dat ik 9 maanden lang in spanning moet zitten of ik mijn kindje wel levend mag ontmoeten (bij zoon stond reanimatie al klaar ivm te zwak eigenlijk voor bevalling)
Ondanks ons traject van 3,7 jaar nooit ovulatie testen gebruikt enkel omdat het geen garantie en of houvast is. Als je een beetje een regelmatige cyclus hebt gewoon van af een bepaalde dag om de dag of 2 dagen intiem zijn. Is toch een soort van los laten en dat is lastig. Je gaat nu iedere keer testen tot je piek en blijft die uit raak je nog meer gefrustreerd dus ik zou zeggen let it go
Hoe meer je er mee bezig bent bijvoorbeeld ovulatie testen hoe des te meer de frustratie niet wellicht. Hier na 3 jaar een miskraam en 3 maanden rust en vervolgens 4 maanden later opnieuw zwanger van onze 4e cryo. Na de miskraam was mijn hoop compleet weg en ongeduld nog groter. Het is onterecht ontnomen dus tijd voor acceptatie is nodig l, maar is wel heel moeilijk.
je hebt ook helemaal gelijk, alleen is het zo moeilijk. Ik kan me niet voorstellen hoe je je hebt moeten voelen dan, als ik me nu al zo voel. Het is ook meer het idee dat je lichaam faalt op de een of andere manier. Aan de ene kant is het wel fijn om een piek te vinden zodat ik weet dat er in ieder geval iets gebeurt. Bij mij werkt het ook nog vaak zo dat als ik iets wil, het nu moet, maar zo werkt het natuurlijk niet haha.
Als je iets wilt en ook lichamelijk gezien dan is dat lastig. Ik wilde het ook NU maar helaas en het ongeduld werdt groter maar hoop minder. De drang om op vakantie te gaan of te shoppen kan je bevestigen maar dit helaas niet.
Als je netjes ongesteld wordt weet je ook dat er iets gebeurd heb je geen testen voor nodig. Het kan fijn zijn maar ook een obsessie worden en meer frustratie geven.
Achter af wist ik eindelijk dat ik zwanger kon worden naar al die jaren. Ook dat mijn lichaam instaat was een slechte zwangerschap te herkennen en het af te breken. Hier wilde ik in het begin niets van weten maar gezien ons traject wisten we het kon.
Als je iets wilt en ook lichamelijk gezien dan is dat lastig. Ik wilde het ook NU maar helaas en het ongeduld werdt groter maar hoop minder. De drang om op vakantie te gaan of te shoppen kan je bevestigen maar dit helaas niet.
Als je netjes ongesteld wordt weet je ook dat er iets gebeurd heb je geen testen voor nodig. Het kan fijn zijn maar ook een obsessie worden en meer frustratie geven.
Achter af wist ik eindelijk dat ik zwanger kon worden naar al die jaren. Ook dat mijn lichaam instaat was een slechte zwangerschap te herkennen en het af te breken. Hier wilde ik in het begin niets van weten maar gezien ons traject wisten we het kon.
reacties (24)