Wat kan het toch ongelooflijk spannend zijn in die wachtweken! Vrijdag 2 weken geleden heb ik twee piepkleine embryootjes teruggeplaatst gekregen. De embryoloog wees trots op de kaart aan de muur om me te laten zien hoe ze eruit zagen. 'Ze hebben nu acht cellen', vertelde ze, 'en dat is prima voor de derde dag!'. Er werd voor de zekerheid nog een keer gevraagd of ik echt twéé embryo' ...
Na 18 pogingen zelf klussen en 4 rondes IUI zonder resultaat, zijn we nu uiteindelijk in ons eerste IVF traject beland. Het voelt nog steeds een beetje onwerkelijk dat we zoveel hulp nodig hebben om zwanger te worden, want overal om ons heen gebeurt het spontaan. Maar bij ons wil het niet lukken. We hebben geen idee waarom, want tot nu toe zijn alle testuitslagen prima. Behalve dan die ene, want a ...
Zwanger worden in de medische mallemolen is een achtbaan. Van hoop naar verdriet en met een flinke looping weer naar hoop. Ziekenhuis in, ziekenhuis uit en dan weer een hele tijd wachten. Prikken, pillen slikken, en je hele hebben en houwen blootgeven in een klein kamertje aan volslagen vreemden. Wat een gekkenhuis! En toch.... om dat kleine kansje iedere maand net een beetje groter te maken, heb ...
Waarschijnlijk heb je je verbaasd over de titel van dit stukje. Dacht je: hoezo, kinderwens die er niet mag zijn? Wie mag er nou geen kinderen wensen? Iemand die niet voor haar kinderen mag zorgen? Of vanwege haar gezondheid niet meer zwanger mag worden?Het onderwerp dat ik hier wil bespreken is wat ze noemen secundaire onvruchtbaarheid. Dat is wanneer iemand al een of meer kinderen heeft en graag ...
Half december 2018 hebben we onze eerste IUI behandeling ondergaan en eerlijk gezegd viel het best mee. Alleen dat wachten hè? Ik ben bepaald niet de meest geduldige persoon op aarde, zeg maar, dus voor mij is de handjes op de rug en lijdzaam afwachten een vrijwel onmogelijke opgave. Eerder een vorm van marteling, als ik er zo over nadenk.... Maar we hebben uiteindelijk niet heel erg lang g ...
Het is weer zover. Al dagen voordat de verwachte datum aanbreekt waarop je ongesteld moet worden, begint het lijf met de eerste aanwijzingen dat het mis is. Een heel klein beetje bloed bij het afvegen, humeurschommelingen, pukkeltjes, enzovoort enzovoort. Hardnekkig probeer je jezelf nog een beetje moed in te spreken: het is nog geen ècht rood bloed. Misschien is het toch een innesteling? E ...
Het waren een paar spannende weken.Ronde 20 begon stipt op 1 december, dus ik moest het ziekenhuis een mailtje sturen dat ronde 19 op niets was uitgelopen. Het voelde wel een beetje treurig, alsof we hadden gefaald. Maar gelukkig wordt er door de medewerkers van het ziekenhuis heel begripvol en vriendelijk gereageerd. Op 3 december werd de uitgangsecho ingepland. Dat is een echo waarop gekeken wor ...
Vanaf het eerste moment dat ik serieus in gesprek was met mijn nieuwe vriend, wist ik het. Met hem zou ik samen een kindje willen. Om precies te zijn: nog een kindje, want ik heb er al twee.Twee grote gezonde doerakken die door hem meteen geaccepteerd werden toen hij kwam kennismaken. En die hem ook omarmden alsof hij er altijd al was geweest. En dat voelt goed. Het heeft ons eigenlijk alleen maar ...