Hier gewenst uiteindelijk toch nog een derde. De oudste zijn straks 9 en 7. Heeft een jaar geduurd voordat het raak was. Daarvoor (en ook nog wel tijdens proberen) soms wel twijfels. Doen we hier goed aan? Willen we opnieuw beginnen? Maar het is nu al zo leuk, met de twee oudste die meeleven. En de oudste kunnen straks meehelpen, waardoor het niet vergelijkbaar is denk ik, met hoe het is met een eerste, of twee dicht op elkaar. Ik verwacht nu wat hulp te hebben en dus wat meer "handen vrij" gevoel (en ik heb een draagdoek 😂).
Volg je gevoel! Ik denk zelf wel, dat als het niet perse ongewenst is, je idd spijt krijgt als de ergste schok weg is. En ik zou idd vragen of het gesprek wat later kan. Over een week is al best snel 😳
Luister goed naar je eigen gevoel en verstand. En praat samen... Sterkte met het maken van jullie juiste keuze 
Waarom zou je dit kindje niet willen? Is je gezin niet gelukkig? Ben je niet gezond of je partner? Waarom is het een keuze mogelijkheid om dit kind weg te laten halen? Dit gebeurt toch gewoon in liefdevolle relaties en gezinnen. DAar worden kinderen geboren
mijn eerste en deze zwangerschap was ongepland. De eerste vond ik oke. Maar deze... Ik heb 3 weken non stop gehuild omdat ik echt niet zwanger wilde zijn. Maar goed abortus kon ik niet en nu dus 39 weken zwanger. Ik heb nog genoeg momenten dat ik het echt moeilijk vind en denk waar begin ik aan. Maar goed keus heb ik nu niet meer. Kijk waar jij je goed bij voelt. Wat jij kan. Ik lees dat je over 1 week weer een gesprek hebt over door zetten of beëindigen. Weet dat dat gesprek dan ook nog niet definitief hoeft te zijn. Ook daarna heb je nog tijd om te denken of een andere keuze te maken. Dit is niet niks namelijk!
Vorig jaar hetzelfde mee gemaakt. 2 kinderen van 10 en 8 jaar. En opeens ongepland zwanger en al 7 weken ver. Veel gesproken met onze huisarts en verloskundige. Veel nagedacht en de zwangerschap door gezet. Veel momenten gehad dat ik bang was ze kwijt te raken. Bloed verlies, ik verdiende het niet omdat ik twijfelde. Maar nu zo intens gelukkig. Ze verrijkt ons leven en maakt ons gezin compleet. Zoveel liefde 💗
En ja soms vind ik er niks aan omdat ik alleen maar aan het zorgen ben en veel vrije tijd heb op gegeven maar de liefde overheerst.
Schrikken voor jullie en hoop dat jullie er samen uit komen. Sterkte!
Heel begrijpelijk dat je in shock bent en in tranen. Zo’n grote en ingrijpende situatie waar je mee moet dealen. Laat je emoties maar even lekker uitrazen van deze schok. En dan rustig samen bekijken wat jullie willen.
Persoonlijk geloof ik er in dat dit zo heeft moeten zijn en dat dit kleintje bij jullie hoort. Mijn man heeft zich laten steriliseren. Wij zijn al vrij vaak in de prijzen gevallen in de categorie “komt bijna nooit voor”, en grappen daarom wel eens dat bij hem de boel wel weer aan elkaar zal groeien. Mocht er dan ooit nog een vijfde komen, wat ik oprecht niet hoop, dan is dat zo en zou ik er voor gaan. Puur omdat ik het niet zou kunnen en willen, omdat ik een nieuw leven te bijzonder en te kostbaar vind om af te breken. Ik zou niet met mezelf kunnen leven. Als je het samen goed hebt, dan kun je dit aan. Je kleintje in je buik is iets van jullie samen en een broertje of zusje van je jongens. Lijkt mij zo moeilijk en ondoenbaar on dat weg te laten halen...
En Laat
Je niet dwingen tot een versnelde keuze door het ziekenhuis. Zo’n belangrijke beslissing moet je voor 100% achter staan. Dan maar een paar weken later.
He meis wat moet dit heftig zijn voor jullie, schrikken. Doe wat jullie hart je ingeeft, jullie zijn de enigen die hierover een weloverwogen beslissing kunnen nemen. Welke beslissing jullie ook nemen, als je dit bewust en met je hart doet, is er geen verkeerde keuze. 😘 dikke kus en sterkte met deze spannende periode
He wat een schrik, dat verwacht je niet! Ik snap heel goed je reactie, je bent niet voor niets aan de anticonceptie. Je geeft aan dat een kindje niet in de planning zat, maar dat het wel gewenst is. Wat moet er aan je situatie veranderen, wanneer zou het wel welkom zijn, en wat als dit kindje bedacht heeft dat hij gewoon onderdeel van jullie gezin wil zijn ondanks jullie planning... Zou je dan nu het leven van dit kindje beëindigen, en later een nieuw kindje verwelkomen?
Ik was ook ongepland zwanger van mn 3de. Was al 38, we hadden al 2 dochters van 6 en 8. Beetje t zelfde schuitje als waar jij nu in zit. Het is een heel persoonlijke keuze, ik was ook in shock, dacht daar gaat mijn vrijheid. Maar ik was stiekem al verliefd op de uk in mn buik. Nu wordt ze volgende maand 3. Ik wens je veel sterkte toe met deze beslissing, want t is niet niks1❤
Ik heb bewust een derde gekregen toen mijn jongens 8 en 10 waren, nu een dochter rijker. En ondanks dat het de bedoeling was, is het af en toe wel hard werken. Alles is dubbel zoveel werk met een kleintje op je arm. Het is druk en hectisch, maar ook gezellig. Ook zijn haar broers zo onwijs blij met haar, het is voor hun zo speciaal om op deze leeftijd een zusje te krijgen, ze zijn helemaal gek met haar! Maar wat ben ik blij met haar. Zij heeft ons en vooral mij compleet gemaakt. Wat ik wil zeggen dat ook als je deze keuze bewust maakt, het ook niet alleen maar regenbogen en manenschijn zijn, ik denk ook weleens; wat was het makkelijk alleen met de boys.. maar dat weegt niet op tegen alles wat zij medebrengt. Succes met je beslissing.liefs
Mijn jongens waren 11 en 9 toen ingepland hun broertje kwam.
Alleen bij mij was het door de pil heen. Ik ben niet meer met de vader samen de oudste is over 8 dagen 12 de middelste net 10 en de jongste over 1,5 maand 1 en ze zijn alle 3 gek op elkaar.
Alleen de vader was zo eikel drugs hoeren en mishandelingen.
Heftig!
Laat het even bezinken.Geef het de tijd.Maak een keuze die voor jullie echt goed voelt.En dat kan alleen maar door er de tijd voor te nemen.
Sterkte en veel wijsheid toegewenst.
Jeetje dat zal schrikken zijn. En wat zullen je emoties alle kanten op gaan. Hoeveel wkn ben je zwanger? Heb je nog voldoende tijd om alles voor jullie op een rijtje te zetten? Niemand kan een beslissing vokr jullie maken. De tijd zal leren of de beslissing die jullie maken de juiste is. Praat er met iemand over en schrijf alle voors en tegens op. De praktische dingen maar ook jullie gevoel. Sterkte
Het is echt nog heel pril. Ik werd altijd ongesteld ondanks spiraal. Had een cyclus van 25-28 dagen...altijd. En nu was ik op dag 31 en dacht dit klopt niet. Vandaar dat ik getest heb....
Je kan nu bog alle kanten op en je hebt nog genoeg tijd. Neem die tijd. Heel veel succes met het maken van deze moeilijke beslissing
Ik. Bleek 8 weken ver. Mirena was echter verdwenen. Waarschijnlijk verloren. Ik heb gekozen voor ons kindje (ook 3e kindje, hadden al dochters van toen 9 en 6).
Het is oké om nu alleen maar geschokt te zijn. Je had dit niet verwacht en misschien ook niet gewild (op dit moment). Ik weet niet hoe ver je zwanger blijkt te zijn, maar geef jezelf de tijd om het even te laten bezinken. Neem nu geen overhaaste beslissingen. Heel veel sterkte!
Er is volgende week weer een gesprek om door te gaan of te beëindigen. Dus best wel snel.
Kan dat gesprek niet een weekje opgeschoven worden? Vind het heel erg snel. Je kan pas overwogen besluiten nemen als de rust in je hoofd een beetje is teruggekeerd. Anders wordt het misschien een impulsief besluit waar je ( mogelijk ) later veel spijt van krijgt... hoe is de reactie van je man?
Laat je geen beslissing opdringen. Neem de tijd die je nodig hebt. Nu kun je alleen zien hoe onverwacht het is, ik je andere reacties lees, lees ik daarin ook dat het niet ongewenst is. Als alles wat rustiger is dan nu, kun je misschien ook de andere kant ontdekken en het meer als verrassing dan als ongelukje zien.... sterkte!
Mijn vriend is ook totaal in shock. Weet ook niet goed wat te doen. We hadden eindelijk zo iets van we hebben iets van onze vrijheid terug nu ze ouder worden. En nu is er een keuze voor je gemaakt alleen moeten wik de keuze maken hoe hier mee verder te gaan. Je hebt schaamte, angst en verdriet om de zwangerschap te stoppen, maar ook angst om weer helemaal overnieuw te beginnen met een klein hummeltje
Wat heftig voor jullie. Wat staan jullie voor een moeilijke keuze. Volgende week is al wel snel.. Aan de andere kant kan het beter zo snel mogelijk worden afgebroken als jullie het niet willen houden.
De kids kunnen jullie helpen, het kan zo leuk zijn! Aan de andere kant is het inderdaad weer helemaal opnieuw beginnen. De mensen die ik ken die abortus hebben gepleegd hebben er achteraf spijt van dus onderschat het niet! Neem rustig de tijd om na te denken en blijf vooral praten met je partner. Jullie zijn beide in shock. Laat je niet leiden door schaamte of meningen van anderen. Volg je gevoel en geef jezelf de tijd
Wat heftig voor jullie. Wat staan jullie voor een moeilijke keuze. Volgende week is al wel snel.. Aan de andere kant kan het beter zo snel mogelijk worden afgebroken als jullie het niet willen houden.
De kids kunnen jullie helpen, het kan zo leuk zijn! Aan de andere kant is het inderdaad weer helemaal opnieuw beginnen. De mensen die ik ken die abortus hebben gepleegd hebben er achteraf spijt van dus onderschat het niet! Neem rustig de tijd om na te denken en blijf vooral praten met je partner. Jullie zijn beide in shock. Laat je niet leiden door schaamte of meningen van anderen. Volg je gevoel en geef jezelf de tijd
Jullie zullen merken dat je zoveel ervaring hebt inmiddels
Het is echt heerlijk ... een baby terwijl de anderen al groter zijn. Dan doe je het echt met z'n allen... is echt leuk! Is niet te vergelijken met een oudste... of een 2de die snel op de eerste komt. Dan heb je het als ouders gewoon best druk.
Een baby met 2 grote broers... geloof mij maar... dat wordt echt genieten
Snap ik best hoor dat je erg geschrokken ben. Huil eerst maar eens een poosje flink uit! T zal vast nog even duren voor je van de schrik bekomen bent. Daarom ook geen overhaaste beslissingen nemen... Ik ken n gezin met 2 puberjongens waar pas een klein ventje geboren is. En wat zijn die grote stoere kerels trots op hun kleine broertje. Echt zó mooi om te zien! Jullie gezin wordt er straks vast nog mooier van! Neem eerst even rust en plan over n poosje een echo, dat kan je soms helpen om vast een beetje verliefd om je kleine puckie te worden. T komt echt goed.
Joh schrikken voor je! Wat je ook kiest het zal ingrijpend zijn. Ik heb geen vergelijkbaar verhaal - wel dat het elke keer toch ook schrikken was dat de test + was (al was het een (semi)bewuste keuze).
In mijn omgeving zie ik vrouwen van jouw/onze leeftijd met ook kinderen van 8-10 jaar die nog een 3e kregen en dat gaat zo super leuk.
Ongepland betekent niet automatisch ongewenst.
Sterkte en wijsheid met je keuze.
Ongewenst is het zeker niet. Maar is het nu nog de juiste tijd. Hier waren we niet op voorbereid. Kan momenteel alleen maar huilen van de shock
Ongewenst is het zeker niet. Maar is het nu nog de juiste tijd. Hier waren we niet op voorbereid. Kan momenteel alleen maar huilen van de shock
Ja, daar kan ik me ook wat bij voorstellen. Het is super ingrijpend. Wat je ook kiest, dat zal t blijven. Je kunt alleen maar even de tijd nemen voor ook deze gevoelens...
Komt goed! Verassingen maken het leven juist leuk! Gun jezelf de tijd om eraan te wennen!
Moeilijke verrassing dit. En kan momenteel alleen maar huilen
Allereerst welkom!! En wat een schrik.
Ik denk dat je naar je situatie moet kijken... hoe is je leven.. heb je alles op de rit en is alles stabiel?
Als dat het geval is zou ik het kindje zeker houden! Waar 4 mondjes kunnen eten kunnen het er ook 5 zeggen ze weleens toch.
Dit kindje heeft jou uitgekozen als mama en je partner als papa... ❤
Veel wijsheid gewenst.
Liefs
Super lieve reactie. Momenteel kan ik alleen maar huilen van onzekerheid
Heel normaal. Gun jezelf de tijd om van de schrik te bekkmen. Het is niet niks.
reacties (0)