De 1e zou nu ongeveer 4 maand geweest zijn. Net weer begonnen met werken, kolven, nachtvoedingen, maar een spartelend mensje in mijn armen. Ik zie de buurvrouw op de camping, ze voedt haar baby, ik mis het zo. Ik mis de vertrouwde geur van je eigen vlees en bloed, het roesje van de oxytocine, ik zie het aan haar. Ik ben jaloers als ik zie hoe ze met haar lopen, wetend hoe vermoeiend het kan zijn, ...