Toch best gek. Je denkt, ik heb al twee kinderen, ik heb dit allemaal al eens gedaan en meegemaakt. Ik weet wat ik wil en hoe en wanneer. En dat je dan toch weer gaat twijfelen..... ja, dit is nummer drie. En ja, ik heb uiteraard wel een aardig idee van wat ik wil en wat niet.
Maar we zijn ondertussen ook zeven jaar verder. En ja, het voelt wel degelijk anders dan bij de eerste twee. Ik heb toch andere ideeën over hoe ik het dit keer graag zou willen doen. En al zegt mijn man dat ik nogal de neiging heb om op de zaken vooruit te lopen, merk ik dat ik toch al bezig ben met bepaalde beslissingen die we moeten nemen.
Beslissingen zoals wel of geen ruggeprik, wel of niet inleiden, maar ook over de borstvoeding. Bij de eerste twee had ik D-TSR bleek achteraf en dat is toch wel heel erg zwaar, vooral psychisch. Ik vind het heel lastig. Ik heb altijd zeker het eerste jaar borstvoeding willen geven, maar bij beide moest ik na 6 weken stoppen, omdat ik er anders zelf aan onderdoor ging. Dus ben ik nu al bezig met de vraag, wat doe ik dit keer? Toch weer proberen? Of mezelf dit keer sparen en direct fles? Al voelt dat ook weer onnatuurlijk.
En zo zijn we al bezig met een aantal toch wel belangrijke keuzes, nog voordat de eerste ronde officieel begonnen is 😉
Nog 24 dagen tot het verwijderen van mijn spiraal!!!
reacties (0)