Zaterdag 29-09-2018 35 weken en 4 dagen zwanger!

Hey meiden,

hier weer een blogje van mij.
Zaterdag 29-09-2018 ik had wat last van mijn buik en gaf dit de schuld aan mijn drukke levenswijze. Ik was nog altijd aan het werk en was druk met de voorbereidingen voor ons huwelijk op 2-10-2018. Ik dacht nog: ' zie je nu wel' ' het is nu echt tijd om wat rustiger aan te doen' Om 13.00 hadden we een afspraak bij ons nieuwe huis, zodat we Lleyton het nieuwe huis goed konden laten zien. We zouden eind 2018 de sleutel krijgen. We hadden zin in om ons huis weer te bezichtigen nadat we het in maart aangekocht hadden.
De buikpijn bleef en Ramon zei nog als je niet wilt gaan bellen we gewoon af. Maar ik wilde graag gaan en de buikpijn was niet super erg. Vol enthousiasme vertrokken we naar ons nieuwe huis. We bekeken alles goed en dronken nog gezellig koffie in de tuin. Na de koffie gingen we even naar het centrum om boodschappen te halen voor de bbq van die avond. Ramon zijn zussen met aanhang en kinderen zouden gezellig komen bbquen. In de supermarkt werd de buikpijn erger. Snel de boodschappen afgemaakt en in de auto naar huis werd de buikpijn erger. Ik zeu tegen Ramon dat ik thuis even ging liggen voor zijn zussen kwamen. Boven op bed was de pijn ondraaglijk en lag ik te rollen over het bed. We besloten de bbq af te zeggen want ik moest mijn rust nemen. Ik had geen moment gedacht aan een beginnende bevalling ik was immers pas ruim 35 weken zwanger. Maar toen ik naar toilet ging en last had van bloedverlies zakte de grond onder mij weg. Was mijn bevalling begonnen? Ik had nog niet eens verlof, we zouden dinsdag gaan trouwen, geen vluchttas ingepakt. Van alles ging er door mijn hoofd. Mijn huis was nog niet op orde. Nee ik wilde dit helemaa nog niet, ik was nog niet klaar met zwanger zijn en was er nog niet klaar voor. Ik was in paniek. Ramon wilde mijn moeder bellen voor Lleyton maar ik wilde het niet nog altijd dacht ik en hoopte ik dat het over zou gaan. de pijn werd erger en erger. Ramon pakte mijn vluchttas in en tussen
de weeen door maakte ik nog wa schoon en riep ik dat ik het nog niet wilde. Ik was in de ontkenning en wilde wachten tot na de bruiloft. Ramon belde het ziekenhuis en mijn moeder. Ik moest naar het ziekenhuis om te kijken of ik ontsuitingsweeen had. Mijn moeder haalde Lleyton op. De reis naar het ziekenhuis was een hel, ik kon niet zitten de weeen hielden niet meer op. geen idee hoe ik op de verloskamer aangekomen ben. Ik voelde me ziek en had nog steeds in mijn hoofd dat ik niet kon en wilde bevallen. Ze wilde me aan de ctg leggen, maar ik
riep maar dat het niet kon dat ik zo'n druk beneden had. Ze belde toen meteen de klinisch verloskundige. Ze was er meteen en ging kijken hoeveel ontsluiting ik had. en ja hoor volledige ontsluiting! Ow nee ik moest gaan persen. Nog altijd vol ongeloof en totaa in de war moest ik persen. Ik had geen idee wat ik deed, maar na 7 minuten perse is onze dochter Yentl Evy Lynn geboren. Ze heeft maar een minuutje op mijn borst gelegen en is toen meegenomen want ze had het benauwd en ademde niet goed door. Ramon is mee gegaan voor alle onderzoeken. Gelukkig maakte hij foto's en hield me op de hoogte via whatsapp. Yentl kreeg wat zuurstof. Omdat ze met 35 weken en 4 dagen geboren is was ze prematuur. Ze was 2265 gram en 42 cm en hierdoor ook dysmatuur. Ze moest worden opgenomen op de couveuse afdeling. Ramon was bij haar en ik werd verzorgd. Ben uiteindelijk gaan douchen en mocht in de rolstoel naar de couveuseafdeling. Daar zag ik mijn mooie meisje. In de couveuse met allerlei slangetjes en toeters en bellen. Ze was klein maar dapper en deed het best goed. Ze vertelde dat we er rekening mee moesten houden dat we tot de uitgerekende datum in het ziekenhuis moesten blijven. dat zou iets langer dan een maand zijn. jeetje dat was schrikken. Het kwam aan de ene kant binnen en aan de andere kant ook totaal niet. De wereld ging een beetje langs me heen.
Uiteindelijk na een tijdje ben ik samen met Ramon naar de kraamafdeling gegaan. Ook zo'n gek moment we zijn te vroeg ouders geworden en daar liggen we dan zonder ons kindje. Het voelde allemaal erg vreemd. Ramon bleef bij mij op de kamer slapen en de volgende ochtend gingen we om negen uur naar de couveuse afdeling. Daar zagen we onze mooie knappe dochter. Ze had een goede nacht gehad. Dat was fijn! We zijn lekker lang bij haar gebleven we waren ouders geworden vroeger dan verwacht maat wel van een heel mooi klein meisje. Langzaam aan besefte we dat het echt zo was! Was moesten we met de trouwerij? Onze mooie meisje met nu al een eigen willetje heeft het hele plan in de war gemaakt, maar was zijn we blij dat ze het naar omstandigheden toch goed doet! we besloten dinsdag 2 oktober toch te trouwen voot het gemeentehuis. Alles was immers geregeld. Maar het feest kon natuurlijk niet doorgaan. We besloten om
na de trouw ceremonie onze dochter aan te geven op het gemeentehuis en daarna de bruidstaart te eten bij mijn ouders. dan hadden we toch nog een klein beetje feest. Daarna zouden we naar onze Yentl gaan in onze trouwkleren om daar foto's met haar te maken. Het plan was rond en we waren er tevrede mee. Het grote feest zouden we uitstellen en in het voorjaar doen.
Op maandag ochtend waren we al vroeg bij Yentl en de verpleging vertelde dat Yentl onrustige ademhaling had en dat ze een thorax foto gemaakt hadden. Ze vonden haar ook erg mak en tam. We gingen lekker buidelen met haar en toen kwam de arts bij ons. Hij pakte een stoel, toen wist ik al er is iets mis want een arts komt niet voor de gezelligheid bij je zitten. Hij vertelde dat hij op de rontgenfoto vocht en slijm zag maar er niet heel veel van kon maken, maar hij zag ook een erg rustig meisje met onrustige ademhaling. Ze moesten actie ondernemen. Yentl kreeg zuurstof en een infuus met verschillende soorten anti biotica. weer slangetjes erbij en een infuus aan je kleine handje. onze wereld stortte in. Uiteindelijk vonden we weer nieuwe moed. Maar opnieuw twijfel over de trouwerij. We spraken met de verpleging en ook met elkaar en familie.
Sinds de antibiotica en de zuurstof ging het beter met Yentl, dit was dus was zij nodig had en we zagen een meisje dat rustiger ademde. Ook de verpleging was tevrede en we besloten onze plannen over de trouwerij door te laten gaan. Het was een bijzondere ceremonie en dat in mijn kraamweek. Ik in een trouwjurk met kraamverband en zoogkompressen ;) zonder dikke buik. Maar wat was het mooi en bijzonder. we hebben gelukkig kunnen genieten van het moment!
In de middag naar onze Yentl en daar wachtte ons ook een verrassing. ze hebben een mooie knutsel gemaakt met Yentl haar voetjes en we kregen een drie gangen diner aangeboden. Iedereen vond het zo bijzonder dat we zo net na de bevalling getrouwd zijn en iedereen leefde erg mee!
Ik sliep die dinsdag avond onze huwelijksnacht thuis om
even samen met Ramon te zijn. De volgende ochtend weer terug naar het moeder kind centrum in het ziekenhuis. Daar wachtte ons een verrassing want Yentl haar zuurstof was weg, weer een klein stapje voorwaarts. In de dagen erna maakte ze steeds een stapje vooruit. Uiteindelijk mocht Yentl op vrijdagochtend bij mij op de kamer en mocht ik zelf alles verzorgen voor haar. dat gaf me
moed en kracht en het ging me heel goed af. Ook Yentl deed het heel
goed. Ik vroeg een gesprek aan met de arts want dit was tegen alle verwachtingen in dat ze het zo goed deed. We spraken een minimale intake af, dit hield in dat yentl drie dagen 80 procent van haar voeding moest drinken en dat ze aan moest komen. als dit zou lukken zou ze mee mogen naar huis. Yentl deed haar uiterste best en op maandag 8-10-2018 na 10 dagen ziekenhuis mocht ze mee naar huis. Daar kon het genieten als echt gezin gaan beginnen. Lekker wennen aan elkaar en genieten met zij viertjes, want de afgelopen 10 dagen waren we erg opgebroken van elkaar!
Heb een paar foto's in mijn foto album geplaatst!

879 x gelezen, 4

reacties (0)


  • Ting55

    Jeetje wat schrikken zeg dat ze zo vroeg kwam. Wat een achtbaan waarin de liefde overwint! Super!

    Gefeliciteerd met jullie prachtige meid, wat een mooi meisje zeg en van harte met jullie huwelijk! Heel veel liefde, geluk en gezondheid!

  • Loveofmylive

    Waauw! Wat een verhaal ben er stil van

    Ik zou zeggen dikke proficiat 1000xxx

  • Si78

    Wauw wat een belevenissen!! Van harte gefeliciteerd met jullie prachtige dochter en jullie huwelijk. Geniet ze!

  • TrotseMama<3

    Mijn god wat een verhaal.

    Tranen lopen over mijn wangen.

    Wat super fijn dat Yentl het zo goed doet die kleine vechter en wat hebben jullie t goed gedaan!

    Ik ga vlug even kijken naar je fotos.

    Gefeliciteerd met de kleine meid en met je huwelijk natuurlijk

  • mybabies

    Jeetje mina! Wat een verhaal! Kleine Yentl kwam op mijn verjaardag .

    Wat is ze mooi zeg. Je zoon is ook een knapperd overigens. Veel geluk!

  • Kimber89

    Wauw wat een bijzonder verhaal! Gefeliciteerd met beide dingen! Lekker feesten in het voorjaar!😁nu genieten van je gezinnetje!