Onzekerheid

Nou hier komt mijn elle lange verhaal, ga er lekker voor zitten met een kopje thee.

In november 2017 ben ik gestopt met de pil, wij waren er klaar voor
om aan onze kinderwens te beginnen. Daar ging een jaar overheen, helaas.
Ik maakte een afspraak bij mijn huisarts omdat ik er toch wat onzeker van werd, en je toch
ook op een leeftijd bent (was toen 27) dat iedereen om je heen kinderen heeft en of krijgt.
De ha verwees me door, en zo kwamen wij in het traject terrecht.

Waar wij eerst op gesprek kwamen bij de fertaliteitsverpleegkundige en ons verhaal deden en zij ons uitleg gaf.
Onderweg naar huis en de dagen daarop volgend spreken wij hier natuurlijk meerdere malen over.
En besloten het traject toch nog even stil te leggen en te hopen op een spotanen zwangerschap.
Begin van dit jaar (ben nu 30) toch ervoor gekozen, ons te laten onderzoeken en dus de malemole in te gaan.
Opnieuw een afspraak gemaakt, uitslagen allemaal positief. Zowel bij mijn partner als bij mijzelf is er geen reden waardoor
wij niet op een natuurlijke manier zwanger zouden kunnen worden! Er mankeert ons dus niks, yes! Maar hoe dan???

We starten wat ook een beetje griezelig was in de opmars van de corona
met het IUI traject. Hiervoor kregen ik clomid 100MG mee naar huis.
Dit heeft de eerste x 1 ei opgeleverd, ongesteld jammer door naar ronde 2.
150MG clomid, net op het randje dat het traject mocht door gaan, veel grote eitjes.
Helaas ongesteld. Gelukkig heb ik geen klachten gekregen van de clomid wat het ook makkelijker maakt.
Afgelopen maand 100MG, 150MG, 100MG, 150MG en laatste dag weer 100MG.
Waarop ik 2 a 3 goede eitjes had.

En ja nu is het dus wachten. Ik moet vandaag ongesteld worden maar tot op heden nog niks.
Nu heb ik een paar dagen geleden toch wel een paar dagen zo'n 4 dagen achter elkaar
Steken gehad in mijn onderbuik, laat nu al 3 dagen alleen maar scheten (ja excuus)
Vroege test was negatief.

Ik ben omdat we nu bijna 3 jaar bezig zijn zo onderzeker aan het worden. Waarom lukt het niet? Er
Is niks. Zou het dan nu wel zo zijn? Morgen wil ik dan nog meer eens een test eraan wagen.
Maar ben dus bang dat die negatief aanslaat.
Opzich is mijn cycles wel redelijk stabiel op 28 dagen, een enkele keer iets langer.
Zal dat dan toevallig nu weer zo zijn?
Ja wat is mijn vraag eigenlijk of doel hiermee? Zijn er meer meiden die zolang bezig zijn ja duhh! Maar hoe verloopt het bij jullie?

792 x gelezen, 4

reacties (7)


  • Onze.wens.naar.geluk

    Wij waren 1 december 2017 dag we onze eerste eisprong hadden. Helaas lukte het ons niet. Via medisch traject in ronde 33 zwanger mogen worden nu 5 weken en 4 dagen zwanger voor de eerste keer. Maar was wel ronde 5 met clomid.

    De gynaecoloog zei dat als alles goed is en je wilt zwanger worden als je 6 gooit ze zwanger word ook al is alles perfect niet iedereen gooit in 1 keer 6. Hopelijk mag deze ronde voor jullie wat positief betekenen🍀🍀🍀

  • Wildemien

    Heel herkenbaar! Bij ons was de diagnose ook dat we onverklaarbaar verminderd vruchtbaar waren. Echter na drie jaar in de malle molen en dus als 4 jaar proberen, bleek het toch wel verklaarbaar. Mijn linker eileider bleek verstopt en rond mijn rechter eileider bleken zulke verklevingen te zitten, dat ik daar ook niks van mocht verwachten. Dus toch geopereerd en uiteindelijk ben ik ongeveer 4 weken geleden bevallen van mijn dochtertje. Om een lang verhaal kort te maken: zo'n traject vraagt vaak een lange adem en is heel frustrerend als je het steeds niet lukt. Vooral als je niks denkt te "mankeren" Hopelijk is bij jullie wel echt alles goed en zijn jullie nu snel zwanger! Succes 🍀

  • Carrie89

    Wat vervelend en onzeker zeg! Voor mij is je verhaal gedeeltelijk herkenbaar. Wij zijn nu 1 jaar (11 maanden) bezig en hebben net alle onderzoeken erop zitten. En net als bij jou geen reden gevonden waarom het niet natuurlijk zou kunnen lukken. Zij raden ons aan om het nu ook even op zijn beloop te laten en natuurlijk te proberen. Maar bij het lezen van jou verhaal slaat ook mijn onzekerheid toe. Ik ben 31 en zie het ergens ook niet zitten om nu weer jaar te gaan wachten. Hoe hebben jullie uiteindelijk de knoop doorgehakt?

    Ik ga duimen dat het bij jullie nu raak is🍀

  • Rapo

    Wij hadden met de fertaliteisverpleegkundige afgesproken het na alle onderzoeken nog 6 maanden te proberen op de 'natuurlijke wijzen'. Toen dit voorbij was direct contact opgenomen. En inmiddels nu bij poging 4 iui.

    Sowieso moet je doen wat goed voelt voor jullie beide. Het hele traject vraagt veel van me, ben er veel mee bezig wat niet zou moeten maar we weten allemaal je bent ermee gewoon bezig.

    Ik zou zeggen kijken het nog even aan en maak begin van het nieuwe jaar weer een afspraak. Doe je wel al ovulatie testen? En wat mijn moeder zei haha, na de daad met de beentjes omhoog. Ach kan vast geen kwaad!

  • Onze.wens.naar.geluk

    Heel veel succes met testen. Hopelijk groeit er een klein wondertje🍀🍀

  • Rapo

    Helaas mocht het niet zo zijn, gisteren zijn wij voor de 4e poging iui geweest. Dus nu weer afwachten.

  • Carrie89

    Spannend! Hopelijk dit keer raak! Na ook alle wonder verhalen te lezen probeer ik ook altijd er maar van uit te gaan dat het ooit een keer gegund is. Maar dat wachten is zo frustrerend hè 😕