De uitwisseling
Daar stonden we dan op woensdagavond 12 december. Met 16 leerlingen, twee leraren en een aantal ouders wachtten we tot de trein van Schiphol eindelijk op station Groningen aankwam. We hadden een spandoek gemaakt met de tekst "Hola Españoles, let's get Dutch!" Na een aantal keer vals alarm ("Volgens mij komt daar een trein aan! O nee, toch niet...") reed uiteindelijk een geel en blauwe NS-trein binnen. Gespannen wachtten we af tot onze Spanjaarden uitstapten. We hadden elkaar dankzij WhatsApp al vaak gesproken. Daar kwamen ze dan! Zoals onze leraren al hadden gewaarschuwd, gaven ze iedereen twee zoenen. Nadat iedereen kort had kennis gemaakt, ging elke Spanjaard met zijn of haar Nederlander mee, want het was al redelijk laat. Mijn Spanjaardin heette Belén, een erg leuke meid!
Die donderdag begonnen we op school met een of ander kennismakingsspel en 's middags kregen we een rondleiding in een synagoge en beklommen we de Martinitoren. De groep van 32 leerlingen was verdeeld in twee en van elke groep mochten er twee 'trouwen' in de synagoge. Ik en een vriendin waren in onze groep de gelukkigen! Ik was de vrouw en mocht een mooie sluier om en Willemien (vriendin) was de man en mocht een wijnglas in een zakje kapot trappen.
Die daar rechts is Belén trouwens.Daarna zijn we nog wat gaan drinken in de Drie Gezusters.
Vrijdag gingen we naar Bourtange en wie had gedacht dat dat zo leuk kon zijn? Eerst hebben we kaarsen gemaakt. Een jongen had zijn vingers ook steeds in het kaarsvet gedipt en later zelfs gekleurd haha. Dit was het resultaat:
Echte kunst, al zeg ik het zelf. ;-)
Toen gingen we lunchen en hebben de Spanjaarden ook een kroket gehad. Sommige vonden het lekker, andere niet.
Daarna gingen we wederom naar een synagoge (het thema van de uitwisseling was het jodendom). Er is een hele kleine in Bourtange. Ik en Willemien liepen voorop met de vrouw van de rondleiding en waren alvast gaan zitten daar. We vroegen ons af waar de rest bleef en de vrouw ging ze zoeken. Ze bleef minstens tien minuten weg en de rest van de groep was nergens te bekennen. Ondertussen hadden Willemien en ik de grootste lol; heb in tijden niet zó hard gelachen. Uiteindelijk kwam de rest ook opdagen. "We waren naar jullie op zoek!" kregen we te horen. En dat terwijl de vrouw bij hen was. Ze was in de 70, sprak niet zo goed Engels, maar ze was zo enthousiast dat het gewoon schattig was. Aan het eind van de dag kreeg ze ook een heel hard applaus en ze zei dat ze de middag van haar leven had gehad!
Die avond zijn we naar het kerstgala op onze school geweest.
Op zaterdag zijn we gewoon de stad in geweest en hebben we 's avonds een feestje gehouden in het rugby clubhuis van iemand van de groep. 's Zondags hebben we geschaatst. Dat konden al die Spanjaarden, sommige nog beter dan de Nederlanders. Fietsen konden ze trouwens ook allemaal.
Maandag zijn we naar Amsterdam geweest: Hermitage, Anne Frank huis en dineren bij Vapiano, naast de centrale bibliotheek. Tussen elk onderdeel hadden we zo'n twee uur vrije tijd. Het was erg gezellig.
Op dinsdag hebben we eerst een enorm schilderij van een boom gemaakt en daar vogels van papier opgeplakt. Zo'n soort kunstwerk wordt elk jaar gedaan tijdens de uitwisseling op mijn school en het schilderij blijft dan ook een jaar hangen.
Daarna kregen we salsales en als laatste gingen we naar het Groninger museum, waar een expositie van Marc Bijl was: Urban Gothic. Ik vond het erg leuk en het varieerde van bekende beelden geverfd in inktzwart tot teksten op muren met graffiti verf.
Op de laatste ochtend hadden we op school een gezamenlijk ontbijt. Toen was het tijd om ze weer naar de trein te brengen. Iedereen kreeg een dikke knuffel van elkaar en er moesten bij een paar meiden wat tranen weggeveegd worden. We zijn een stukje met de trein meegerend, toen deze vertrok. Ik en twee vriendinnen hebben maar een filmmiddag ingepland daarna.
Het was echt de beste week van mijn leven. En in maart mogen we nóg een keer, maar dan in Spanje! Ik vind het ook zo leuk dat je niet alleen de Spanjaarden leert kennen, maar ook veel closer wordt met mensen van je eigen jaarlaag. Het was echt een topgroep en iedereen was stuk voor stuk geweldig. We kregen donderdagmiddag nog een compliment van een van de leraressen die mee was, dat we zo'n fantastische groep waren en dat ze echt níets negatiefs te zeggen had. Echt een onvergetelijke ervaring!
Als laatste wil ik jullie hele fijne feestdagen en een prachtig nieuwe jaar toewensen!
Cheers!
reacties (0)