Vrijdag 14 mei kreeg ik een ctg scan en echo omdat ik ons zoontje minder voelde bewegen. Gelukkig kon ik nog voor het weekend even langs en was de ctg scan en de echo goed er was niks waar we ons zorgen over hoefde te maken.
Het vruchtwater was wat minder maar dat is op het einde van de zwangerschap normaal werd er gezegd. Maandag 17 mei op een termijn van 38 weken en 2 dagen zwangerschap had ik me laatste groei echo en zouden we gaan bespreken wanneer ik ingeleid zou worden voor de bevalling. Manlief mocht niet mee naar deze afspraak wegen de Corona maatregelen.
Ik zat net in de wachtkamer en mocht meteen komen voor de echo. Ik ga liggen en ze had het hoofdje van onze zoon in beeld ze doet de meting en daarna wilt ze het hartje laten horen. Ze benoemd nog moet even kijken hoe hij ligt. Ik zei niks en keek aandachtig mee en dacht daar in zijn rug zijn maag darmen. Ze zei nogmaals dat ze goed moest kijken hoe hij ligt. Ik keek haar aan terwijl mijn hart tekeer gaat en vroeg... is hij er nog. Ze zei ik weet het niet ik bel even met de gynaecoloog. De gynaecoloog was binnen 15 seconde in de ruimte en keek mee. mijn hart gaat te keer en ik verstijf. Ze kijkt naar zijn hartje naar de activiteit in zijn hersentjes. En haalt de echo er af en begint met haar zin “ ik weet niet” en ik spring recht op al zoekend naar mijn telefoon toen ze haar zin af maakte en benoemde dat ons zoontje is overleden. Onderwel bel ik mijn man en benoem schat je moet Nu naar het ziekenhuis komen ons zoontje is overleden hij zei ik kom er nu aan en ging op. Daarna mijn moeder gebeld en gezegd mam je moet komen ons zoontje is overleden. Mama zei Oke ik kom er aan. Ik werd in een familie kamer gezet op de verlos afdeling waar de rollercoaster verder ging. Waar ik maar bleef hopen dat het een nachtmerrie zou zijn en ik elk moment wakker zou worden...
Wat een prachtige foto’s op je insta… wat een liefde en trots straalt daaruit voor jullie zoontje. Zo gemeen en oneerlijk dat dit mooie mannetje niet bij jullie mocht blijven. Liefde en verdriet komen op een onvoorstelbare manier bij elkaar… Veel sterkte en kracht gewenst.
Wat ontzettend verdrietig, maar wat zullen jullie trots zijn op jullie mooie zoon!! Wat je in je hart bewaart, raak je nooit meer kwijt. Hij is voor altijd jullie oudste zoon. Veel sterkte!
Zelf een keer meegemaakt.. er zijn geen woorden voor en de gevoelens die je hebt ❤.. zoon intens verlies en verdriet wat je je hele leven meedraagt en overal meeneemt.. Ik denk aan jullie
Is het voor jou ook recente of wat langer geleden? Ondanks ik het niet weet ook sterkte. Ja het is zo intens heftig verdriet zoveel verdriet heb ik nog nooit gekend in me leven
Ze is in juli 2019 geboren en overleden. Alweer 2 jaar geleden. Tijd gaat veel te snel. Ja het is ook het ergste verdriet wat er bestaat je kind verliezen. Kan zijn dat mensen soms rare dingen zeggen, als dat zo is trek het je niet aan. Die hebben geen idee hoe dat is. Het verdriet zal altijd blijven en je neemt het vooraltijd mee, je leert er mee leven zeg ik maar.. Maar de pijn zal altijd blijven ❤
Wat verschrikkelijk om dit allemaal mee te moeten maken. Ik heb heel veel bewondering voor de manier waarop je hiermee omgaat. Heel veel sterkte gewenst❤
Ik heb geen insta maar heb hier genoeg gelezen.. wat ontzettend verdrietig voor jullie.. Niet te begrijpen. Ik wil jullie ongelooflijk veel sterkte toe wensen met het dragen van dit verlies.
Je hoeft, om een completer beeld te krijgen en de link te openen geen insta te hebben, ze heeft een mooi profiel waarin ze heel open en eerlijk haar verhaal doet en haar verdriet deelt met bijzondere foto's.
Ach lieverd, ik weet helaas precies hoe dat is. 😥 Als je iets wilt vragen of gewoon even erkenning zoekt, stuur me gerust een pb. Heel veel sterkte met het verwerken van het verlies, doe dit op je eigen tempo en wees niet bang om hulp te vragen.
reacties (80)