Pfff....
Jeetje. Net weer bij de verloskundige geweest voor controle geweest. Madam heeft het naar haar zin daarbinnen. Want mevrouw zit er morgen al 41 weken in. En ik ben er zo gigantisch klaar mee.
Hartslag van madam was goed stevig, placenta was nog mooi aangesloten en ik heb nog voldoende vruchtwater.
Inwendig onderzoek gehad. Baarmoedermond is nog niks verstreken, gewoon helemaal niks. En ik loop al drie dagen met krampen en druk op mijn buik en schaambeen. Nu is er een afspraak gemaakt om morgen een ballon te plaatsen. Dan weer naar huis, afwachten wat dat doet. Doet deze niks, dan moet ik de ochtend erna weer terug komen.
Jeetje, ik baal enorm. Kan ook wel janken. Ik had zo gehoopt dat ze uit zichzelf deze week zou komen. En nu? Nu heb ik steeds meer het idee dat ook deze bevalling weer een spoedkeizersnee wordt. Of nou ja, eerder bang.
Nu met pijn in mijn schaamstreek weer thuis, vanavond pittig eten en vroeg op bed.
Pff, ik kijk nu al op tegen morgenochtend....
reacties (3)