Ik dacht na vorige week nou er is afgesproken dat ik halve dagen ga werken ivm vermoeidheid en rug/bekken klachten maar voornamelijk dat ik 40 uur nu echt te veel vind. Dit heb ik vorige week met mijn baas afgesproken, niet dat het helemaal definitief was maar hij zou het regelen en kwam helemaal goed. Nu vandaag kreeg ik de vraag van mijn baas of ik een verklaring had van de verloskundige dat ik zwangerschap gerelateerd in de ziektewet kom. Ik zeg ga ik regelen! Dus ik om half 1 naar buiten om naar huis te gaan, komt de vrouw van de baas naar me toe met de vraag of ik nu al naar huis ga... Ik haar uitleggen dat ik vorige week 3 gesprekken met haar man heb gehad en dat hij alles prima vond. Zij vroeg ook aan mij waarom ik eigenlijk halve dagen wil werken, dit mag je vragen natuurlijk maar ze kwam met een opmerking... ze zei heb ik ook gehad hoort erbij maar niet alle zwangerschappen zijn hetzelfde. Ik zeg als mijn lichaam dit aangeeft dan geef ik mezelf daaraan over. Ze keek me aan en ze zegt dan kan je toch een uurtje eerder stoppen of iets ik zeg ik heb dit afgesproken met mijn baas en hij ging hier mee akkoord en als jij iets anders vind is dat goed maar dan moeten we in gesprek met zijn 3e. Want hier worden we met zijn 3e niet wijzer van.. ze kwam met het voorstel om later te beginnen en dan door te gaan tot 5. En of ik anders tot 3 wilde werken. En nog meer suggesties dat ik denk, moet ik me dan elke keer verweren en iedereen hier overtuigen dat het voor mij zo beter is? Ze kwam met nog wel meer uitspraken dat ik dacht... Ik word hier gestresst van en kan eigenlijk wel weer huilen.. schijnbaar is moe zijn en lichamelijke klachten niet genoeg om halve dagen te gaan werken, de klachten zijn niet extreem maar moet alles eerst extreem worden voordat je voor 50 procent in de ziektewet mag?.
reacties (0)