Zwanger worden na miskraam

Zwanger worden na een miskraam is vreselijk.
Helaas heb ik afgelopen oktober mijn
2e miskraam gehad.
Na 2 rondes cytotec tabletten was mijn
baarmoeder nog niet schoon
en heb ik een nieuwe vorm van
curettage ondergaan. Er is nu een zachtere
manier waarbij ze middels een kijkoperatie je
baarmoeder leeg maken
en de kans op beschadigingen veel kleiner is.

Inmiddels zijn we toch weer begonnen
voor ons 2e kindje en ik vind het vreselijk.
Het verplicht moeten klussen rond je eisprong.
Het afwachten of je mag testen en als je dan
al een positieve test hebt dat gevoel van angst.
Elke keer als je afveegt je wc papier onder
een vergrootglas houden. Het moeten wachten
tot je eindelijk een echo hebt. De spanning die
maar blijft oplopen in de wachtkamer.
En na een goede echo, maar heel even blij zijn
en dan komt die spanning al weer terug.
1 goede echo zegt niks het kan nog steeds mis
gaan.

Door een miskraam is het veel moeilijker om
te genieten van een zwangerschap. Om blij te
zijn voor mensen om je heen die wel zwanger blijven,
die heel makkelijk zwanger worden en blijven.

814 x gelezen, 2

In Zwanger worden

reacties (9)


  • Manon3

    Heel herkenbaar helaas.

    Vorige zwangerschap was zelfs zo erg dat ik geen moment blij heb kunnen zijn en al vanaf positieve test het idee had dat het nooit goed ging komen. Helaas ook weer een miskraam, dus ondertussen 3 miskramen en nog geen gezond kindje.

    Wij leiden onszelf zo veel mogelijk af, maar zijn ook bezig om te oriënteren op het buitenland omdat er daar meer onderzocht wordt naar aanleiding van miskramen. Sommige dagen ben ik verdrietig, andere denk ik misschien kan het leven ook wel leuk worden zonder kinderen.

    Mentaal bereid ik me er al op voor dat het nooit meer gaat lukken, ondanks dat de kansen nog goed zijn en veel vrouwen na meerdere miskramen wel nog een gezond kindje krijgen. Het is gewoon lastig om niet in het negatieve weg te zakken.

    Ben momenteel een cursus zorg goed voor jezelf aan het doen via freya.

    En genieten van de kleine dingetjes bv mooi weer zoals hieronder ook al staat help ook.

    Het is lastig om de kinderwens niet je leven te laten overheersen, maar wel goed om erbij stil te staan dat er naast de wens ook nog een leven is en dat je jezelf niet teveel uit het oog moet verliezen.

  • Nalakovu

    Dankjewel voor je reactie, het is idd lastig om positief te blijven. Maar we moeten ook aan onszelf denken en dat probeer ik ook. Ik leef ontzettend met je mee en hoop dat je binnenkort een succesvolle zwangerschap mag beleven!

    Als ik het goed begrijp is er nog geen aanleiding gevonden waarom het misgaat bij jou? Gezien dat je misschien naar het buitenland wil voor onderzoeken.

  • Manon3

    Nee, uit het stollingsonderzoek en genetische onderzoek zijn geen (overtuigende) afwijkingen gekomen. Vandaar de overweging om over te stappen inderdaad.

    Vind sowieso dat er maar weinig onderzoek wordt en is gedaan naar miskramen. Het wordt gewoon erg makkelijk als pech af gedaan terwijl je zou verwachten dat er een oorzaak te vinden zou moeten zijn als er meer bekend was over de oorzaken van miskramen. Het gebeurd niet zo maar, zeker niet als je er meerdere hebt.

  • Nalakovu

    Dat is wel heftig dat ze het na meerdere keren af doen na pech. En ook vervelend dat ze geen afwijkingen hebben gevonden. Ik snap dat je verder gaat zoeken. Je wilt toch gewoon een verklaring hebben. Ik hoop dat je snel de antwoorden krijgt die je zoekt

  • Snuff

    Moeilijk is dat he. Erg herkenbaar. Wat mij helpt is om het los te laten, geen moeten rond de eisprong, hou het leuk en gezellig. De spanning rond de testperiode blijft. Het liefst ga ik dan in tijdelijke winterslaap. Wij hebben 3 jaar op onze zoon gewacht, daarvoor 3 miskramen. Nu 6 jaar verder voor de 2e en nog 10 miskramen en 1 bbz erbij.

    Ik ben zelf een levensgenieter, geniet van de kleinste dingen, helpt me enorm.

  • Nalakovu

    Oh wat heftig! Het is gewoon niet voor iedereen weggelegd om onbezorgd zwanger te zijn. Wat doe jij om te kunnen loslaten? Zoek je afleiding?

  • Snuff

    Nee inderdaad. Ik ben er denk ik ondertussen al aardig gehard in. Blij met een positieve test, in de zin van, oke ik doe het nog. Afwachten wat deze keer brengt. Altijd hoop houden dat het goed gaat, maar ondertussen bescherm ik mezelf voor een teleurstelling. Hoop zo voor je dat een volgende keer goed gaat!

    Ik zoek wel afleiding. Ik hou een schriftje bij waarin ik echt van me afschrijf, dan is het uit mijn hoofd. Zelf in beweging blijven, actief, dat werkt voor mij. Maar dat is voor iedereen anders natuurlijk.

  • Nalakovu

    Ik kan niet op je andere bericht reageren, maar het van je afschrijven klinkt als een goed idee!

    Het bewegen lukt wel, ben dansdocent :) dus dat past wel bij mij.

  • Snuff

    Succes! Hopelijk vind je een manier om er mee om te kunnen gaan!