De twee broertjes

J.

Ik blijf me er over verbazen, hoe snel zo'n kleintje groeit! Mijn kleine jongen... Hij is nu bijna 5 maanden oud en ontwikkelt zich als een malle. Toen hij 4 weken oud was en we naar het cb gingen sloegen ze zowat achterover dat hij al een hele tijd zijn hoofdje kon optillen en zijn bovenlijfje op z'n armpjes kon laten leunen...volgens hun was dit iets wat een baby van 3 a 4 maanden ongeveer 'moet kunnen'. Nu is hij bijna 5 maanden.. en hij rolt al sinds een week van buik naar rug en weer terug. Hij heeft zelfs al een poging gedaan om zijn knieën onder z'n kontje te krijgen om te gaan kruipen. Ook hier keken we samen met de cb arts onze ogen uit haha. Onze oudste was ook wel rdelijk snel maar zo snel nu ook weer niet. 

Verder is hij afgelopen week flink ziek geweest. Het begon met een verkoudheid maar sloeg toch over naar zijn luchtwegen waardoor hij veel moest hoesten, zelfs tot overgeven aan toe. Net toen ik van de week dacht dat het weer ging werd hij op een nacht weer heel ziek. Koorts, lusteloos, spugen. Gelukkig duurde het niet heel lang maar hij hoest nog steeds. Vooral in de ochtend zit er veel slijm vast. Ik hoop echt dat hij er snel weer van af is. 

Het slapen gaat dus sinds deze week ook niet echt geweldig meer. Is heel veel wakker 's nachts en dat breekt echt op. We hadden ze van de week allebei ziek. Dus als het de een niet was dan was het de ander wel die kwam. Ik hoop dat we snel weer een beetje fatsoenlijke nachten krijgen. Maar ja, we hebben het al 5 maanden overleefd ;) 

L.

Met L. gaat het gelukkig ook heel goed. Hij gaat met plezier naar school en wordt klaar gestoomd voor groep 3. Hij kan de lesstof goed aan volgens de juf. Ook zij ziet op alle punten verbetering. We hoorden zelfs dat hij 2 vriendjes in de klas heeft met wie hij het heel goed kan vinden. Samen zullen zij dan ook naar groep 3 gaan. Wij als ouders hebben weinig zicht welke kinderen er allemaal in de klas zitten. Hij gaat naar speciaal onderwijs en bijna iedereen komt met de taxi. Hoewel ik hem zelf breng weet ik eigenijk niet eens wie wie is. Maar goed hij heeft het er naar zijn zin en dat vinden wij het belangrijkste! 

Het enige waar we nu nog tegenaan lopen is het zindelijk worden. Op de een of andere manier wil dat maar niet lukken en wij weten gewoon ook niet meer wat we hier aan moeten doen. Soms gaat het hele periodes goed en dan ineens is het weer iedere dag raak. Om gek van te worden. Nu lopen we met hem in ziekenhuis om toch maar uit te sluiten of er een medische oorzaak aan ten grondslag ligt. Verder zullen wij dan ook hulp gaan krijgen om hem daarin te ondersteunen.