Voor mijn lieve kleine jongen...

Een bericht speciaal geschreven voor mijn lieve kleine jongen... 

Wat gaat de tijd toch snel en wat groei je hard! Het lijkt allemaal nog maar zo kort geleden dat papa en mama wisten dat we in verwachting waren.. in het voorjaar van 2012 zijn papa en mama op vakantie geweest naar Griekenland.. een heerlijke vakantie! Mama wachtte al en tijdje op de mensturatie maar die kwam maar niet. Een paar dagen voor vertrek had mama het idee dat de menstruatie er dan toch eindelijk zat aan te komen. Mama baalde nog als een stekker dat het net in de vakantie viel.. want ja, we hadden een zon vakantie geboekt en ik wilde toch wel optimaal genieten en daar past een mensturatie niet echt bij maar goed je kunt er verder ook niets aan deon want ik was vrder ook niet aan de pil. De week kwamen de rode duivels niet.. maar ach, mama was er helemaal niet mee bezig en stiekem vond mama het nog wel fijn ook.. 

Eenmaal thuis bleven de vage klachten aanhouden, net alsof het er aan zat te komen maar niet doorzette.. Na twee weken te hebben gewacht, of eignelijk gewoon ineens bedenken dat het nu wel erg lang duurde, besloot mama er maar een testje tegen aan te gooien. En dus zei ik tegen papa: 'Nou, ik ga wel even testen dan, verwacht niet dat ik zwanger ben maar je weet het maar nooit want het duurt nu toch wel erg lang'. En toen... toen ik testte, was de test in no time zo positief als ik weet niet hoe.. Helemaal overdonderd ging ik naar papa.. ik liet de test zien.. wat waren we geschrokken! En nee, niet in de negatieve zin, wel een klein beetje, niet dat we je weg wilden hebben maar gewoon, het was nog niet gepland. Papa en mama zouden in augustus gaan trouwen, natuurlijk wilde we wel graag een kindje in de toekomst maar niet nu.. maar jij lieve schat, jij besliste anders! Jij had besloten om nú te komen! Een paar dagen later zaten we biij de verloskundige en jawel hoor.. daar zagen we jou voor het eerst, nog zo klein, net een gaarnaaltje.. maar ow wat waren we blij! Het heeft wel even geduurd voordat het goed doordrong, we zouden papa en mama worden! De zwangerschap van jou verliep vlekkeloos! De bevalling was lang.. maar niet heel zwaar, gelukkig bestaat er zoiets als pijnverlichting! 

En nu... nu ben je al weer negen maanden bij ons! Al negen maanden zijn wij de trotse ouders van jou! Negen maanden waarin we jou hebben zien ontwikkelen van een lieve, kleine, hulpeloze baby, tot een lieve, kleine, kruipende, lachende baby! Je bent al bijna geen baby meer... maar toch.. nog zo klein en lief! We genieten van alles: Je lach, je ontdeugende oogjes, de fijne kroelmomentjes, waar we dan weer wat minder van genieten zijn de slapeloze nachten die je ons hebt bezorgt, maar dat geeft niks. We staan met alle liefde op om je te troosten als je verdrietig bent, of pijn hebt. Het is gewoon een zegen dat wij jouw ouders mogen zijn, en wij zullen alles doen wat in ons vermogen ligt om jou een zo fijn mogelijke en stabiele thuis situatie te bieden, vol liefde en geborgenheid. Natuurlijk zullen wij als ouders ook fouten maken, maar daar mogen we weer van leren.. en jij lieve schat, jij bent ons zonnetje in huis! Wij houden van je, en dat zullen we altijd blijven doen!! 

Lieve Levi, ons vrolijk mannetje, wij hopen dat je op zult groeien als een fijne zelfstandige man, en wij gaan jou daar bij helpen! Wij zullen er voor je zijn. Je kunt jouw blijdschap met ons delen, want wat is er fijner dan samen met elkaar te kunnen lachen en plezier hebben om van alles en nog wat.. maar je mag ook altijd komen met je verdriet, je zorgen en je pijn. Ook dan zullen wij er altijd voor jou zijn! 

Liefs van papa en mama!