De man in kwestie heeft laten weten dat hij z'n handen er vanaf trekt.
Om het allemaal goed uit te leggen, was ik een poosje aan het daten met iemand, 2 weken terug hebben we het afgerond, we wisten beide dat er geen toekomst in zat. En in de week er na ben ik er achter gekomen dat ik zwanger ben. Dit kwam totaal onverwachts, ik heb het die man dezelfde dag nog verteld, hij dacht dat ik een grapje maakte, ik zei nee. En sindsdien hebben we veel gesprekken gehad, maar we liggen niet op 1 lijn, hij wil dat ik het weg laat halen, en ik begrijp ook wel heel goed waarom, het spookt ook door mijn hoofd, maar het valt me heel erg zwaar om echt achter die keuze te staan en het uit te voeren, uiteraard dacht ik ook aan de kant om het te houden, dat heb ik hem laten weten, dat viel niet in goede aarde. Ik vroeg aan hem of hij er dan wel een rol in zou willen spelen ja of nee. Daar is hij niet zeker van.
Ik heb afgelopen week ook snel een doktersafspraak kunnen inplannen, om nou te kijken hoe om te gaan met deze situatie, en welke keuze te moeten maken. Ik heb veel mensen om me heen die hun mening geven. En ze vertellen me allemaal hetzelfde om het weg te laten halen. Maar uiteindelijk moet ik die keuze maken, en moet ik er ook achter staan. Heel eerlijk gaan beide keuzes door m'n hoofd heen. En ik wil de juiste keuze maken, maar ik weet niet wat dat is. Toen de test positief bleek te zijn, heb ik meerdere keren testen gedaan, ik denk wel 4 keer, omdat het zo onwerkelijk voelde, dat het niet echt is. Ik heb ook nergens last van, geen symptomen niks. Geen gevoelige borsten, geen misselijkheid niks. Dus toen heb ik besloten een clearblue test te doen, en die test gaf aan dat ik 2-3 weken zwanger ben. Ik had of heb nog steeds het gevoel alsof ik wakker moet worden uit een droom ofzo.
Maar het lastige is ook nog eens, naast dat die man en ik niet op 1 lijn liggen, dat we ook niet bij elkaar in de buurt wonen.
Ik weet echt niet wat ik moet doen, m'n familie weet van niks, ik wilde het stil houden tot de 1e echo. Maar door hun reacties op mijn vorige zwangerschap, dat was niet mis. M'n vader en m'n broer zei me dat ik die man had gebruikt om zwanger te raken om vervolgens te dumpen. Dan kennen ze mij dus totaal niet, zo zit ik niet in elkaar. Ik had het liever gezien als huisje boompje beestje, om het samen aan te gaan. Die man stelde eerst nog voor om het samen te proberen, een relatie, samenwonen, het kind samen op te voeden. Maar ik kan niet zomaar weg uit mijn omgeving. Ik heb al een kind, die heeft hier z'n familie, z'n school, z'n vriendjes, alles. Ik kan hem niet zomaar uit een vertrouwde omgeving wegtrekken.
Ik zit in ieder geval in een hele lastige situatie, en ik weet niet welke keuze te moeten maken.
reacties (31)