Latere leeftijd zwanger; 11 weken

Bij onze eerste afspraak met de verloskundige geweest.
Ik was ontzettend zenuwachtig. Alleen nog maar op een test
een streepje gezien, wat zegt dat je zwanger bent, nu ja 4 testen dan...
Maar daadwerkelijk beelden zien dat je zwanger bent, is toch hele andere koek.
De verloskundige wilde graag een inwendige echo doen, zodat ze het beter kon zien
en beoordelen, zo vroeg in de zwangerschap. Dit was enigszins even slikken, maar het
viel super mee. Het voelt apart en koud, maar zeker niet pijnlijk.
En na een paar tellen zagen we wat en daar zagen we het... flikkerend....., heel snel....
Een sterk kloppend hartje!!! Ietwat zenuwachtig de vraag gesteld of het inderdaad bij deze
ene bleef. 'Even wachten', zegt de verloskundige, 'Ik moet even goed zoeken.....' Na een tiental seconden,
wat voor mij wel minuten leken. 'Nee, het blijft er inderdaad bij één, van harte gefeliciteerd!!!'.
De tranen sprongen in onze ogen. WE ZIJN ECHT ZWANGER!!! Wat waren we nerveus geweest.

Wat ontzettend spannend.....
De verloskundige vermoed dat ik een week korter zwanger ben dan mijn berekening, maar de uiteindelijke
beslissing zal over 4 weken genomen worden, bij de eerste termijn echo.
We hebben uitgebreid gesproken over de risico's bij deze zwangerschap, gezien mijn leeftijd.
We hebben besloten om de NIPT test te doen en afhankelijk van de uitslag, kijken we verder welke stappen we
gaan ondernemen.

We hebben inmiddels een babykamer overgenomen van iemand anders. Die spullen hebben we neergezet, in wat
nu ipv een kantoor, een babykamer gaat worden. We hebben besloten om bij een familie etentje (die geregeld was door
iemand anders) onze zwangerschap kenbaar te maken, omdat we dan iedereen tegelijk bij elkaar hebben en dat gebeurt niet vaak.
Twee dagen voor dit etentje, hoorde de oudste een geluid en ging op onderzoek uit. Natuurlijk ging hij het 'kantoor' binnen. De volgende ochtend
werd ons de vraag gesteld. 'Mam, waarom staat er op kantoor een babykamer?'
'Euh......bel je bonuspapa maar even op om te vragen (want hij was 5 minuten daarvoor net naar zijn werk gegaan). Dus de de telefoon
werd gepakt en meteen gebeld, waarbij dezelfde vraag werd gesteld. ,'Wat zegt mama?', vroeg hij. 'Mama zei dat ik jou moest bellen'. 'Waarom denk je
zelf dat daar een babykamer staat?, vraagt mijn vriend. 'Komt er een baby logeren? Of krijgen jullie een baby?', vraagt de oudste. De jongste luistert geïnteresseerd mee
en kijkt mij, bij de laatste zin van de oudste, aandachtig aan. 'Hoe zou je het vinden als mama een baby in haar buik heeft?', vraagt mijn vriend.
'Nou wel leuk' zegt de oudste ietwat verward'.
Waarbij de jongste haar blik steeds verspringt van, haar broer met zijn telefoon, naar mij. Haar blik wisseld steeds van verwarring, afwachting en pure
blijdschap, nog steeds niet geheel zeker van wat er nu gezegd is. 'Mam heb jij nu echt een baby in je buik...? Nu...? Op dit moment...?', vraagt ze.
'Ja lieverd, mama heeft een baby in haar buik'. De jongste springt van tafel en rent dolblij op mij af. 'JIPPIE', schreeuwt ze uit. ' Mag ik even voelen?'. De oudste
is gaan zitten en is duidelijk overdonderd. Erg blij, maar overdonderd. 'Het wordt toch wel een jongen he, anders zijn de meiden straks in de meerderheid', vraagt hij.
'Tsja de tijd zal het leren, lieverd', zeg ik. Diezelfde avond moesten we talloze vragen beantwoorden, natuurlijk. Waarbij alle voorkeuren werden uitgesproken.
De kinderen is wel gevraagd om nog niets te zeggen. Twee dagen later in het restaurant, de jarigen, een kado gegeven. Het was een ingelijst rompertje, met een toepassende
tekst. Ook oma en de overgrootouders kregen er één. Wat een emotie en wat een mooie reacties. Iedereen werd voor het eerst of oma of oom en tante of overgrootouder.

Drie dagen daarna zaten we weer bij de verloskundige. Wederom de kleine mogen zien op de echo. Wederom een duidelijk sterk kloppend hartje. De kleine groeit supergoed. De verloskundige
Is dik tevreden. Mijn buik groeit ontzettend hard. Ik heb al positiekleding moeten aanschaffen, omdat ik geen broek meer pas. Daaroverheen grote vesten om het toch zo lang mogelijk geheim te houden.
We maken het pas aan iedereen bekend zodra de NIPT uitslag bekend is. Alleen de direct naaste familie is op de hoogte gebracht.
Over twee weken is de volgende afspraak bij de verloskundige en dan gaan de kinderen mee. Dan word de eerste termijn echo ook gemaakt en kunnen de kinderen de kleine met eigen ogen zien.
Dan gaan we ook de uitrekeningsdatum vaststellen en dus ook weten hoeveel weken ik nu zwanger ben. Krijg ik of de verloskundige gelijk?
De dag daarna gaan we bloedprikken voor de NIPT test en dan worden het een paar spannende dagen.

Hoe ik mij nu voel? Buiten het feit dat ik elke dag nog vol blijdschap en ongeloof rondloop, valt mij deze derde zwangerschap ontzettend zwaar.
Veel misselijk, duizelig en pijn in mijn buik en rug. En vooral doodmoe. Ik heb nog maar de helft van mijn energie dan ik voor mijn zwangerschap had.
Is het omdat het mijn derde zwangerschap is? Komt het omdat ik geen 25 meer ben? Is het de combinatie van genen, van mijn vriend en mij?
Ik weet het niet. Ik neem de dagen zoals ze komen en slaap waar ik kan. Ik puzzel al met de vakantiedagen die ik nog over heb om het voor mijzelf zo makkelijk mogelijk te maken,
zonder dat ik mijn werk tekort schiet. Voor zover mogelijk is natuurlijk.

Eerst maar eens aankomende woensdag en donderdag afwachten en daarna 10 dagen flink duimen en bidden dat dit kleine wonder zo gezond is als een vis, met alles erop en eraan.

867 x gelezen, 4

reacties (0)


  • Miranda035

    Wat mooi en lief geschreven !

    Ik heb ook 2 testen gedaan en tijdens de echo (toen 6.4 weken) was het toch even slikken om te zien dat er echt een baby in mijn buik aan het groeien was ! En nog steeds bevat ik het soms niet. Afgelopen maandag de pretecho gehad en het voelt zo onwerkelijk naar tegelijkertijd enorm bijzonder.

    Ik ben 33, ook niet heel piep meer, en voor mij is dit de eerste zwangerschap. Ook gelijk de laatste 😅 Ik heb ooit besloten dat ik maar 1 kindje wil. Mijn vriend heeft 2 dochters uit een vorige relatie dus samen maakt het straks 3. Ik vind het leuk zo :)

    Ik wens je een fijne zwangerschap en dat de nipt test maar goed mag uitpakken ! Hoe ouder je bent, hoe meer kans op bepaalde syndromen/afwijkingen.

  • Meiske178

    Dank je wel, lief dat je dat zegt.

  • doortje-

    gefeliciteerd, leuk toch dat je samen met de kinderen alles kunt meemaken. Mijn twee jongens zijn 8 en 9 en zo leuk om hun te zien omgaan met de komst van nog een kindje.. de vragen die ze hebben en idd de voorkeuren. prachtig vind ik het

  • Meiske178

    Heerlijk om te zien he, lekker ervan genieten.