Latere leeftijd zwanger; 7 weken

De eerste werkweek na de vakantie (en sinds we weten dat we zwanger zijn) zit erop.
Ik heb mijn mond kunnen houden, niets verklapt en er is niets gevraagd. Ik ben stiekum een beetje trots op mezelf.
Maar wat een verschil met mijn voorgaande zwangerschappen. Ik ben echt ongelooflijk moe, mijn ogen vallen soms letterlijk dicht.
Ik merk ook dat ik veel klachten van ongesteldheids gevoel ervaar. Een soort zeurderige en gespannen pijn. En iedere keer als ik moet bukken,
heb ik een nare zere rug alsof ik veel te zwaar heb getild. Zodra ik thuiskom moet ik echt op de bank gaan liggen en gaan ontspannen om
weer verder te kunnen.
Toen ik 14 jaar geleden zwanger raakte had ik deze klachten helemaal niet.
Ik heb ook het idee dat mijn borsten beginnen te groeien. Mijn lichaam kan deze zwangerschap niet lang verborgen houden, ben ik bang.
Ik ben blij dat we een datum hebben geprikt wanneer we het gaan vertellen aan de buitenwereld, dan kan ik ook makkelijker aangeven wanneer mij
iets te zwaar word, zonder een excuus daarvoor te bedenken.

Nog 10 dagen voordat wij de eerste echo krijgen. We vinden het met de dag spannender worden.
Zijn we echt zwanger? Groeit het kindje goed? Zijn er afwijkingen? En sinds vanavond kwam de gedachte bij ons op 'wat als het een meerling is?'
We schoten beiden tegelijk in de lach, een tikkeltje nerveus en geschrokken keken we elkaar aan....tsja dat is ook nog een optie....

We zijn maar vast begonnen met het maken van een 'to do list'
Je moet aan zoveel dingen denken en regelen. Bijna elke dag komt er wel weer een punt bij.
De suprisekado's voor de familie is reeds besteld. Hopelijk komen ze morgen binnen....
Elke zondag kijken we weer samen naar de ontwikkelingen en groeifase die onze kleine muis de aankomende week gaat doormaken.
Wat is het toch bijzonder als er een kleine muis in je groeit...