Bij jou lijkt alles vanzelf te gaan...

Dat was een zin die ik van de week te horen kreeg.. Kinderen die lief zijn, eigen bedrijf, geen geldzorgen. Zeer strakke routine waardoor alles en iedereen weet wat er van ze verwacht word.
Toch loop ik nu ergens tegenaan maar kan ik het met niemand delen want 'ach joh, bij jou gaat alles vanzelf en zonder problemen.'

Ik loop aan tegen mijn faalangst. Ik heb 6 bevallingen doorstaan, 6 eigen kinderen en 2 uit de relatie van mijn vriend en ex, zeg moeiteloos alle afspraken in een soepele planning maar er is 1 ding waar ik nooit aan durfde te beginnen.. een rijbewijs.. Nee, deze heb ik niet. Rij al 12 jaar rond door weer en wind op mijn bakfiets om iedereen af te leveren.
Ik durf gewoon niet, bang om fouten te maken.
Mijn vriend kwam paar weken geleden met een theoriecursus. En dat gaat allemaal prima, 2 fouten max. Maar praktijk.. ik was net naar rijscholen aan het zoeken en wilde een proefles plannen online, maar het zweet brak mij uit en ik begon te trillen. Het trillen zorgde ervoor dat ik mijn proefles bevestigd heb.

Is toch stom? Ik ga hem zeker niet annuleren en ik weet ook dat na 2x rijden die zenuwen compleet weg zijn maar de spanning voor het onbekende is gewoon niet te doen.

Ik zeg altijd tegen onze kinderen dat fouten maken mag want daar leer je het meeste van maar eigenlijk voelt dat nu gewoon heel hypocriet..

Iemand tips?

Wat ik hiermee wil? Even van mij afschrijven , ontladen .. ik weet het eigenlijk niet

1711 x gelezen, 4

reacties (15)


  • Tissie

    Helemaal herkenbaar. Ik heb het ook lang uitgesteld maar uiteindelijk toch, iets wat gedwongen, de stap gezet. En de eerste paar lessen vond ik verschrikkelijk. Ik had gelukkig wel echt een leuke en gezellige instructeur maar er waren gewoon dingen die ik niet kon onthouden, ik had continu ruzie met de koppeling en ik heb vaak genoeg gedacht, ik stop ermee. Maar uiteindelijk heb ik vol gehouden, er mega veel geld in gestoken en ben ik de tweede keer afrijden geslaagd.

    Eenmaal mijn rijbewijs was die onzekerheid helaas niet over, sterker nog, ik ging met de tijd bepaalde lastige punten vermijden. Ook kreeg ik in een periode last van paniekaanvallen in de auto waardoor ik alleen de snelweg ook niet meer op durfde.

    3.5 jaar later was ik zwanger en kwam ik op een punt dat ik complete bedrust had en uiteindelijk heb ik zo'n 6 maanden zelf geen auto gereden. Dus na mijn zwangerschap heeft mijn man een bevriende rijinstructeur gevraagd om mij een opfriscursus te geven en heeft verteld over mijn paniekaanvallen. De beste beslissing ooit, ook dat ik eindelijk eens eerlijk was over mijn gevoel. Ik ben toen twee keer een paar uur met deze man gaan rijden, snelweg op en af, nieuwe plekken gereden en mijn natuurlijk paniek besproken. En dit heeft mij echt geholpen.

    Inmiddels zijn we 6 jaar verder, heb ik 10 jaar mijn rijbewijs en nu rijd ik eigenlijk overal zonder problemen heen en heb geen paniekaanval meer gehad.

    Mijn tip, praat hier echt ook over met je instructeur. Alle onzekerheid mag er zijn en juist door het te benoemen kan hij hier vast hele fijne en goede tips voor geven. Alvast succes!

  • Bosco

    Rustig blijven ademhalen. In en uitademen. Niet teveel drinken vooraf, want zenuwen en plassen gaan heel goed samen en luister naar je instructeur. Iedereen heeft zenuwen in het begin en een instructeur houd daar heus rekening mee. Je hebt 10 vingers en als je die middelste op moet steken doe dat!

  • Bananenplant

    Reken er trouwens niet op dat dat gevoel meteen na de 1e les voorbij is. Het blijft spannend, bekeken en beoordeeld worden bij iets nieuws doen! En dat geeft niet, zo leer je het. Zie het juist als iets positiefs: je neemt verantwoordelijkheid en beseft dat fouten maken in een auto slecht kan uitpakken, dus je let goed op. Ipv sommige mensen die zichzelf overschatten en gevaarlijke situaties daardoor niet herkennen.

    Echt comfortabel rijden kwam pas een tijdje nadat ik mn rijbewijs had.

  • Mamavanbijnazes

    Tot nu toe is alles na 1x qua zenuwen wel weggegaan. Maar we zien wel. De eerste rijschool was toch anders als wat online stond dus daar de proefles afgezegd.. Kwam voor mij wel goed uit maar toch maar meteen bij een andere rijschool een proefles gepland. Anders ga ik dat weet uitstellen

  • Yune

    Vooral veel doen, veel oefenen, genoeg lessen nemen, zelfvertrouwen komt namate je je fijner voelt in de auto en met je omgeving.

  • Love2019

    Elk huis heeft dan een kruis hè ;-)

    Denk dat je bij veel mensen achter de voordeur ook opeens veel problemen ziet.

    Maar misschien helpt het je om je rijschool hiervan alvast op de hoogte te brengen, mogelijk geeft je dat wat rust.

    En schaam je er vooral niet voor!

    Op je 18e stap je vaak zonder nadenken in, maar inmiddels zie ik ook veel meer gevaren dan toen.

  • Mamavanbijnazes

    Precies maar als dan alles vanzelf lijkt te gaan willen mensen nooit echt luisteren als het niet lukt of als je ergens mee zit.. Dat is best frustrerend af en toe.

  • Oneboytwogirls

    Ik ben toevallig afgelopen week geslaagd.

    Ik moet zeggen dat ik tegen elke les weer op keek, meer omdat ik er niet zo goed tegen kan als ik "bekeken" wordt als ik iets aan het doen/leren ben.

    Maar je moet op jezelf vertrouwen en vooral in je hoofd houden waarvoor je het doet, en hoeveel makkelijk een rijbewijs je leven maakt.

    Komt vast helemaal goed. Voor de eerste rijles was ik ook echt heel erg zenuwachtig.

    🍀🍀

  • Amatullaah

    Aww.. ik had niet zon angst maar wel toen in eenmaal begonnen was. Ik had een hele lieve doch strenge juf en als ik een dag niet goedreed wilde ik liever stoppen.. heb wel eens afgezegd omdat ik er zo tegenop keek.

    Mijn broer betaalde voor de hele cursus dus afmaken MOEST gewoon. Theorie ging idd makkelijk. En toen hadden we het praktijk examen inpland en de les ervoor .... Wat reed ik slecht volgens de instructrice.. eenmaal thuis kon ik wel huilen. Morgen mijn examen en ik reed zo slecht de laatste les.

    Nou.. na een nacht amper geslapen te hebben, ging ik erheen (met een banaan, is goed voor de concentratie). Knikkende knieën in de auto, het gepraat van de examinator en instructrice stelden me op me gemak, er werd niet met 4 ogen naar mij gekeken.

    Nou eerste handeling, mocht meteen file-parkeren, ging helemaal verkeerd dus ik vroeg mag ik het nog eens proberen? Dat mocht. Ik dacht focus nu... Opletten. Gelukt!

    Nouja eenmaal terug kreeg ik wat feedback maar geslaagd was ik wel!

    Oh wat trots was ik! En wat een overwinning!

    Je kan dit echt! En als het niet gaat, zoek dan psychologische hulp erbij! Kinderen doen wat jij doet, niet wat je zegt helaas.

  • Kloddervos

    Ik was ook een ramp met lessen. Bij de 5e keer pas geslaagd. Toen mocht ik ook niet meer bij cbr afrijden, maar kreeg ik een speciale examinator die mij helemaal geruststelde.. Inmiddels heb ik al 12 jaar mijn rijbewijs en ik rij beter dan de meeste mensen. Ik heb momenteel meer last van andere op de weg, haha.

    Er zijn ook instructeurs die gespecialiseerd zijn in mensen die angstig zijn. Geef het in ieder geval goed en duidelijk aan, dan komt het vast goed. Succes.

  • Maria7

    Ik was ook altijd heel huiverig voor het halen van mijn rijbewijs. Ik heb speciaal gezocht naar iemand die daarmee om kon gaan. Dus niet een bedrijf wat reclame maakt met: binnen drie maanden je rijbewijs. Wel een persoon die mij leert autorijden en niet zo zeer het doel heeft zo snel mogelijk dat bewijs. Heb er heel lang over gedaan, denk zo’n twee jaar (incl zwangerschap ertussen). Maar uiteindelijk ben ik in 1x geslaagd en had ik in alle situaties vertrouwen dat ik het aan kon. Heb dus wel veel tijd en geld geïnvesteerd maar was toen wel echt zeker van mijzelf en ik heb vertrouwen dat ik een veilige/vaardige rijder bent.

    Stap niet die auto in met als doel: ik moet mijn rijbewijs halen. Stap de auto in met als doel: kijken wat ik vandaag evt zou kunnen leren.

    Gun jezelf die tijd. Gun jezelf een geduldige, aardige rij-instructeur/instructrice. Dan komt het echt goed.

  • Shrimp

    Je zult er toch aan moeten. Ik heb hem ook. Vond het vreselijk om aan te beginnen. Geef het in elk geval aan bij de instructeur. Wist eerst niks, niet hoe je een handrem eraf moest halen ; niets. Vreesde dat de tijd dat ik net zo makkelijk zou autorijden als dat ik op m’n scooter reed nooit zou komen, maar toch kwam die. Het is gewoon spannend. Dat is voor iedereen en van die boeren gastjes die zo wegrijden , die moeten weer van alles afleren omdat ze het zich verkeerd hebben aangeleerd. Eerste keer snelweg; iek! Je hebt een L op je dak, mensen kijken maar zelf uit. ☺️ Kan jij rustig leren. Oja ik stuurde de auto ook eerst naar de plek waar ik heen keek. Geloof dat ik 49 lessen heb gehad en nog gewisseld ben tussendoor omdat ik vond dat m’n eerste instructeur niet lief deed 🤭.

  • Mijndraakjes

    Ik herken het wel. Je wil gewoon graag laten zien dat je het al kunt. Dat de rij-instructeur zegt "goh, dit is niet je eerste les" ipv "nou, dit gaat wel wat lessen kosten". In mijn geval is het mijn eigen onzekerheid. Waarom moet ik afhankelijk zijn van wat een ander vindt van mij? In combinatie met gewoon heel graag alles goed willen doen.

    Dapper dat je de proefles gaat doen! Als je je er niet overheen had gezet, had niemand kunnen weten hoe goed jij kunt autorijden 😉 Succes!

  • Baby.wens

    Ik had het niet zó erg als jij hebt, maar wél deels herkenbaar. Ik vond het ook heel eng! Nu heb ik binnenkort mijn 5e les en eerlijk.... Het valt echt reuze mee allemaal 😂. De eerste les was wat onwennig maar ging best ok. Ik heb wel direct aangekaart dat ik het eng vond.

    Wat mij ook een fijn gevoel geeft is dat ik wéét dat de rijinstructeur een rem en koppeling heeft. Dat er dus (wat dat betreft) niks kan gebeuren.

    Inmiddels helpt hij al niet meer met remmen etc, en doe ik alles zelf 😅. Echt, het valt mee! Mijn tip is dus... gewoon dóen. Je angst aankaarten en rijden maar. Komt echt goed!

    En ik maak ook nog steeds fouten hoor. Tuurlijk.. Is ook volkomen normaal. Je zit in die auto om te leren, niet om alles direct perfect te kunnen.

    Ik maak ook nog steeds (domme) fouten 😁. Boeie, gewoon opnieuw proberen. Totdat het goed gaat.

  • Mamavanbijnazes

    Ik kan het ook echt wel relativeren maar toch.. dat stemmetje zegt gewoon "jij mag geen fouten maken!". Echt heel naar. Ik weet ook dat het na 1 les voorbij is zoals ik altijd heb maar tot die tijd heb ik mijn hart in mijn keel zitten denk ik