Van een leven zonder klok naar leven op de klok

Ons gezin functioneerde altijd prima zonder klok. Niet letterlijk natuurlijk want bij mijn man vinden ze het erg prettig als hij gewoon op tijd begint met werken en als de kinderen op tijd op school zijn, maar voor de rest deden we niks op tijd. We aten wanneer we honger hadden, gingen naar buiten wanneer we wilde en gingen weer naar binnen als het voor ons gevoel tijd was. Bijna 10 jaar werkte dit voor mij prima. Iedereen deed het er goed op en er was nooit een gevoel van haast en tijdgebrek.
Maar sinds een jaar is dat veranderd en leven we op de klok. Ik sta om half 5 op en de rest volgt om stipt 7 uur. Ontbijten en naar school. Hier begint het haastige gevoel al want onze jongste dochter wil uiterlijk 9 uur weer in bed liggen. Dan slaapt ze tot 11 uur en in die 2 uur heb ik mooi de tijd om wat huishouden te doen. Om 12 uur verwacht ze haar boterham om dan vervolgens om 1300 weer in bed te liggen tot 14:30. De enige periode dat de peuter mama voor zichzelf heeft. Vanaf 14:30 is de dreumes weer wakker tot het avondeten want ook dat moet om 1700 klaar staan anders word ze huilerig en eet ze slechter. 18:00 is ze uitgeteld en wil ze naar bed.

We leven in tijdsblokken. Cb zegt: Gewoon weggaan en ze went er vanzelf aan maar ik heb liever een meisje wat goed in haar vel zit en vrolijk is. Die hele enkele keer dat het anders loopt is ze dagen van slag en daar word niemand in ons gezin vrolijk van. Dus we accepteren de situatie voor nu zoals we al die tijd al doen.

Nooit geweten dat je je zo gehaast en kunt voelen als je leeft op tijd met een vaste dagelijkse structuur..