Philou ~ 13-11-2020

Terwijl ik dit typ, ligt ze lekker in lekker in mijn armen te slapen.
12 dagen oud inmiddels. Onze lieve, kleine Philou.

En wat was haar bevalling bijna magisch te noemen. Precies zoals ik graag wilde.
Ze is 13-11-2020 geboren om 21:22u 's avonds.

Hierbij haar bevallingsverhaal.

Het rommelde al een paar weken, maar dat had ik bij de vorige zwangerschappen ook
Helaas kreeg ik met 38.1 last van veel hoofdpijn, en was mijn bloeddruk te hoog (152/90). Na een paar controles uit het ziekenhuis bleek ik een blaasonsteking te hebben.
Dit zorgde voor deze klachten. Nog wel gestript in die week, want ik had al 2 centimeter. En bmm was al zacht, nog niet helemaal verweekt. Nog een klein tuutje stond er.
Helaas had dit geen effect.
Er werd besproken dat ik uiterlijk met 40 weken ingeleid zou worden, als ze dan nog niet geboren zou zijn. Met het oog op zwangerschap nummer 1 (inleiding wegens hoge bloeddruk bij 40.1).
Die week erna bleef het flink rommelen, maar nooit zette het door. Ook al weet ik maar al te goed, dat ik geduld moest hebben. Was het niet altijd even makkelijk.
Aangezien er een gedeeltelijke lockdown was, even spontaan erop uit zat er niet in.

En toen was het 13 novemer. De dag dat mijn man en ik 2 jaar getrouwd waren. 39.5 weken zwanger was ik. En had 's ochtends nog een strippoging staan. Ik was al 2x bevallen op een strippoging. Dus hopelijk was deze poging wel raak.
Had inmiddels al 3 centimeter ontsluiting en alles was verweekt en verstreken. Klaar voor de start dus :-).
Gelukkig had mijn 'lievelings'verloskundige dienst die dag tot 22:00u. Zij heeft al 2 bevallingen begeleid. Iemand bij wie ik mee heel erg op mijn gemak voel.
Die middag rommelde het weer lekker. Maar niets wat op goede weeën leek. 's Avonds zijn we nog gaan eten bij mijn schoonouders. Had wel de logeertas mee voor onze toen nog jongste. Had wel zo'n vermoeden dat het toch ging doorzetten.
Onze oudste 3 waren die dag ook niet thuis, uit voorzorg bij hun echt vader.
En ja hoor, rond 17u begon de buikkramp toch regelmaat te krijgen. Eindelijk! Dus heb het even aangekeken. En gelukkig ging het niet over. Niet dat het veel pijn deed. (Bij de vorige bevalling voelde ik pas rond 7 centimeter iets van pijn).

Uiteindelijk besloten naar huis te gaan. Zonder jongste dochter. Want ik wilde thuis 'gas' gaan geven :-). Dus verloskundige gebeld dat het begonnen was.
Met haar hadden we de afspraak gemaakt, dat als het begonnen was zij de vliezen zou gaan breken. In mijn geval, betekend dit dat ik dan binnen no-time beval. Mijn lichaam reageert extreem goed daarop.

Rond 19u waren we thuis. Bevalbad opgezet en vol laten lopen. Rond half 8 was de verloskundige er en haar stagiaire ook. Haar stagiaire had ik die afgelopen weken al vaker gezien. Dus dat vond ik helemaal prima.
Ik vermoed dat rond 20u er een poging is gedaan tot vliezen breken. Het waren taaie vliezen. Uiteindelijk kreeg de stagiaire alleen de buitenste vliezen gebroken.
Want de weeën werden er niet heftiger door en werden ook steeds minder, kwam ook maar klein beetje vruchtwater naar buiten. Dus na nog even te hebben aangekeken toch aan de verloskundige zelf gevraagd of zij een poging wilde wagen tot het echt breken van de vliezen.
Rond 20:45u, had ik 4 centimeter. En was de bevalling nog steeds niet helemaal lekker op gang. Wat ik zelf ook al voelde.
Zoals ik al zei het waren hele taaie vliezen, moeilijk breekbaar :-). Met het eerste gereedschap lukte het vliezen breken niet, met het tweede gereedschap wel.
En dat voelde ik ook meteen. Zodra het vruchtwater eruit liep. Kwam er een krachtige wee opzetten, en voelde ik Philou een stukje dalen.
Toen besloot ik in bad te gaan zitten. Want ik wist dat het nu snel ging.

Wij hadden een bevalbad gekocht. Zo'n kinder zwembad (Ocean Reef), en een huurset met alle benodigheden van de praktijk. Al het licht was uit op de slaapkamer. We hadden alleen onze kerst/lampjesslinger aan. Wat voor een magische sfeer zorgde.
Het water was lekker warm. En ik heb nog nooit zo goed de weeën kunnen opvangen. Ik raakte niet in paniek, en voelde precies hoever ik was. En voelde Philou dieper en dieper zakken. Tot een centimeter over 9 kon ik nog tussendoor praten en lachen. En voelde dat ik alles zo goed aankon.
Uiteindelijk voelde ik Philou zo diep zakken, dat ik wist dat het tijd was dat ze eruit kwam. De weeën die ik had vind ik liggend op. Hoofd achterover en armen over de rand van het bad.
Toen het tijd was om te persen ging ik andersom zitten. Op mijn knieën, hoofd voorover tegen het rand van het bad.
Met 2 persweeën was ze geboren. Onze Philou was geboren, om 21:22u.
Heel bizar, eigenlijk zonder al te veel pijn. Ik heb geen pijn ervaren. Vanaf het moment van vliezen breken tot geboorte zijn volgens de verloskundige geen 12/13 weeën geweest.
Laat me voorop stellen, dit was de eerste keer om zo zen te bevallen. Een wereld van verschil ten op zichte van bevalling nummer 1 (raakte in paniek, dacht dat ik doodging en ging hyperventileren :-) ).

Na de geboorte uit bad gegaan, voor het doorknippen van de navelstreng en de geboorte van de placenta en de standaard controles.
Rond half 12 waren de verloskundige en stagaire en de kraamhulp weer naar huis.
En konden we van elkaar in alle rust gaan genieten. Want verder hadden we ook geen kraamhulp meer (bewuste keuze). En qua andere visites ook extreem rustig aan gedaan.

Wij gaan weer verder genieten in onze eigen bubbel/coconnetje.