Afwachten hoe het vervolg eruit gaat zien.

Ik lees al een tijdje op babybytes jullie verhalen. Hierbij beknopt ons verhaal.  

Zomer 2018 besloten wij te stoppen met de anticonceptie met de wens voor een zwangerschap.  
Echter verstreken de maanden maar volgde er geen zwangerschap.  
 
Mei dit jaar hierop besloten om langs de huisarts te gaan. Ik vond dit toch best lastig maar 2 minuten later stond ik met een verwijzing buiten. En had ik mezelf natuurlijk weer 'druk' gemaakt om niets.  
 
Vrij vlot, volgende de eerste afspraak bij de gynaecoloog. Er werd een cyclus onderzoek gedaan middels echo's/bloedprikken. Er waren geen bijzonderheden. Echter bleek het zaad van mijn partner niet goed. Dit kreeg ik tijdens de laatste echo even tussen neus en lippen door te horen...  Licht verrast reed ik naar huis om mijn partner te infomeren. Vanwege corona beleid mocht hij alleen aanwezig zijn bij afspraken met de gynaecoloog.  
 
Over 3 weken zal er een proefopwekking plaats vinden om te kijken hoe de kwaliteit dan is (moet 12 weken tussen 1e en 2e onderzoek zitten). De gynaecoloog was weinig hoop vol dat de kwaliteit voldoende gaat zijn voor IUI. Hij adviseerde om alvast na te denken of we een vervolgtraject wilde denkende aan IVF/ICSI en zo ja, in welk ziekenhuis. In het streekziekenhuis waar we nu zijn doen ze alleen IUI behandelingen.  
 
Inmiddels is het wachten... De tijd gaat niet sneller voorbij ook al zouden we dat wel willen. 
Soms ben ik er hele dagen mee bezig en soms vliegen de andere dagen gewoon weer voorbij in het ritme van het dagelijks leven. 
Geduld en afwachten meer kunnen we niet doen.