Geen seks tijdens de zwangerschap/ verlatingsangst

Lastig.. ik denk dat sowieso een zwangere vrouw nogal de negatieve kanten kan belichten in een zs. Als je er zo erg mee zit, is het geen optie om met een psycholoog te praten. Tbh vind ik het ook wel ergens het recht van een man om gemeenschap te hebben. Veel mensen vinden mij dan.. ja ouderwets of iemand die opressed word. Maar mannen zijn gewoon anders.. ik heb ook niet altijd zin, zeker niet in de zs maar uiteindelijk geef en neem je allebei. Het huwelijk (in jouw geval relatie?) Is gewoon keishard werken.. het is nu miss een rotmoment maar als ik hoor wat je zegt over zijn goed dingen mag je jezelf prijzen!

Nogmaals ik zeg niet dat je overal ja op moet zeggen ofzo maar ik begrijp beiden wel. Als het je zo dearszit tijdens een ruzie loop weg, vind een oplossing. Is het het waard om weg te gaan?

Heel veel succes, ik vind scheiden of uit elkaar gaan de optie van de minste weerstand.. je hebt allebei een mond gekregen om dingen uit te praten! 🌹

Hoe ik het zo lees heb je een hele lieve man. Ruzie hoort er bij maar kwetsen is onnodig. En dat is niet aan jou om je dat minder aan te trekken, het is aan hem om tijdens het ruzie maken geen akelige dingen te roepen. Ruzie maken kun je leren 😊 Het is al gezegd maar praat er over op een rustig moment. Misschien weet hij helemaal niet dat die woorden nog steeds door je hoofd gaan van een paar ruzies geleden.

Komt vast goed allemaal. Zet hem op...

Communiceren, zeggen wat je vindt en voelt, je mening uiten, je gevoel uiten... dat is wat er heel belangrijk is in een relatie.

Op het gebied van sex dan geldt dit ook, je moet hier alletwee achter staan.

De hormoonhuishouding van de man veranderd niet ten opzichte van de vrouw.

Mocht het je troosten, ik ben een man.

Mijn vriendin, toen zwanger, had als grap de opmerking: "Ik ben verzadigd.", wat een prima verklaring dat ze minder zin had qua haar gevoel ten opzichte van intiem zijn buiten knuffelen etc.

Als partner, als man, moet je dat begrijpen, het accepteren dat de partner geen zin heeft en accepteren hoort hier ook bij.

Ik heb toen mijn vriendin zwanger was, na de eerste keer vanwege bloedverlies (toen gestopt, durfde niet meer vanwege hetgene wat groeide) met bijbehorende angst, elke keer supervoorzichtig op aangeven van haarzelf intiem geweest.

In principe, hoe ik opgevoed ben, geeft de vrouw het aan qua intimiteit.

Je gaat samen ergens voor en daarom moet je samen ook communiceren.

Benoem wat deze opmerkingen voor jou betekenen. En dat je je daardoor niet helemaal veilig bij hem voelt en daar juist wel naar verlangt. Daarnaadt heel praktisch: als seks voor jou een stap te ver is op dit moment, kun je hem misschien wel een handje helpen, gewoon om hem te laten merken dat je er voor hem wilt zijn

En bedenk: geen enkel mens is perfect...dus ook geen enkele relatie. Iedereen neemt minder leuke kantjes mee in de relatie. Laat dat geen breekpunt voor je worden, maar probeer alles in verhouding te zien.... Blijkbaar heeft hij niet geleerd om ruzie te maken zonder te willen kwetsen...

Blijven praten en communiceren. Vertel hem dat je heus nog wel intiem met hem zou willen zijn, maar dat het je op dit moment niet lukt, intiem zijn is niet alleen sex, maar ook knuffelen, samenzijn, kussen, strelen, zonder het echte werk. Ik merk in te verhaal dat je je een beetje onder druk gezet voelt, om dan toch maar sex met hem te moeten hebben, om hem maar te plezieren, zo werkt dat echt niet meid! Geen 1 vrouw zou zich onder druk gezet moeten voelen, of schuldig voelen omdat ze geen sex willen, een man hoort ook voor ons lijf respect te hebben, en aan onze wens om geen sex te willen hebben. Nee is nee!

En als je het toch wil gaan proberen, bouw het dan rustig op en geef ook aan wat JIJ nodig hebt, niet alleen hij.

Communiceren, communiceren en nog eens communiceren. Ik probeer naar beide kanten van het verhaal te kijken. Jij die er als moeder met het eerste kind helemaal alleen voor stond, waardoor jij je moeilijk open kan stellen. Hij als vriend/vader figuur alles probeert te doen om jullie gelukkig te maken. Bedenk echter dat wanneer er ruzie is je dingen roept uit emoties en vaak ook niet meent. Hij zal vast ook niet menen wat hij zegt, dat toont aan door dat ik echter meer zijn positieve kanten lees die hij allemaal voor jullie doet. Als je voelt dat er ruzie aankomt dan geef je het meteen aan en zeg je. Dit is niet fijn ik zal je even met rust laten als wij beide zijn afgekoeld dan kunnen wij weer normaal met elkaar praten en dan ga je even uit de situatie. Als jullie later praten probeer dan echter ook vanuit zijn positie te kijken. Door in het verleden blijven te hangen word die sfeer ook niet fijn in huis.

Heb wat je lief hebt, en geniet er van dat je nu wel een vriend/man hebt die wel totaal anders is en jullie gelukkig maakt. Probeer het los te laten en geniet van de kleine dingen in het leven. Ik lees echt dat hij ontzettend veel van je houd en van jouw zoon. Koester die momenten.

Hij houd van je en heeft zijn behoeften die hij kwijt wilt bij jou. Een man die het gevoel heeft afgewezen te worden doet hem niet goed. Dit merk je aan zijn uitspraken en gedrag. Het is in hun geaardheid dat de meeste mannen daarvan houden. Terwijl wij vrouwen meer van het emotionele gebied zijn. Hij mist je dit merk je aan zijn hele gedrag. Duw hem niet van je af. Maar geniet van de momenten samen. Door steeds te denken ja maar als? Wat zal er gebeuren? Zorg jij ervoor dat jij je helemaal afsluit. Dat is niet nodig. Je hebt nu een gezin dat jij verdiend! Je hebt het al die jaren zo moeilijk gehad. En daarom juist geniet er nu van. Een kind van jullie beide met een lieve vader die alles over heeft met jullie. Kijk meer naar de positieve kanten dan steeds te denken hij roept van alles als die boos is bedenk echter dat in zulke situaties je dingen zegt die je niet meent uit emotie. Niet dat het goed is wat hij roept nee daar geef ik je gelijk in. En ook hierbij speelt communiceren een belangrijke rol. Geef aan hoe jij je voelt als hij zulke dingen heeft gezegd en dan niet tijdens de ruzie maar gewoon als het weer rustig is. Doordat jij aan geeft hoe jij je voelt bij zijn woorden die je geraakt hebben dan zal hij er beter over na denken.

Gefeliciteerd en genieten echt waar !! Je bent een hele sterke vrouw dat weet je! Geniet van jullie gezin als samen zijn

Misschien eens met hem gaan praten, zeg wat je voelt en wat die opmerkingen met jou doen. Ik mis de goede communicatie in dit verhaal en goede communicatie is de sleutel tot een goede relatie.

Heel vervelend dat je je zo voelt! Praat samen. Dat is het enige dat gaat helpen. Ik heb deze zwangerschap ook weinig behoefte aan seks, maar ik zorg wel dat mijn man aan zijn trekken komt. Dat is ook liefde. Hij doet ook heel veel voor mij. Veel succes.

Dat zou ik ook zeggen... erover praten... echt alles wat je voelt, zonder hem te verwijten.

Heel open zijn met elkaar. Vraag hem als het moet wat hij nu denkt nadat je hem dat zei. Ik moet dat ook doen bij mijn vriend, want hijzelf is niet zo goed in babbelen.

Maar doe dit op een rustig moment, niet tijdens een ruzie of niet na een verwijt.

Succes