Lieve frummel

Zo noem ik je al vanaf het begin, eerst was je een klein frummeltje, maar nu al een grote frummel. Een compleet mensje was je al, maar je bent ontzettend gegroeid en bijna mogen we je verwelkomen in ons leven en wat hebben we daar zin in. Je grote broers en zus wachten met smart op je. Veel rust zul je hier vast niet hebben, want ze staan in de rij om voor je te zorgen. Natuurlijk heb je dat wel gevoeld in mijn buik. Allemaal handjes die graag een schopje of een high five van je wilden. Vaak ben je beweeglijk als niemand er is, maar je bent wel de rustigste in mn buik van alle kinderen. De laatste dagen begin ik er wel eens last van te krijgen, van een dwars liggend handje of voetje. Het voelt eigenlijk nog heel onwerkelijk dat jij er straks bent. Iedere dag (als de kinderen er niet zijn) doe ik de deur van het slot en loop ik je kamertje binnen. Alles staat klaar, je mooie opgemaakt bedje, waar je eerst nog niet komt te liggen, maar het maakt het wel echt. Het is goed om even te kijken en te beseffen dat je echt bijna komt. Hoe zou jij er uit zien? Je ene broer heel erg donker en de ander erg licht en je je zus nog lichter. Papa krijgt vaak veel blikken van mensen, een donkere papa met 1 donker en 2 blonde kinderen. We zeggen altijd maar dat het maar goed is dat ze zoveel op papa lijken; ) zou jij je weer van die pikzwarte ogen hebben als je oudste broer of toch de blauwe ogen van mama? We kunnen ons er geen voorstelling van maken en dat is juist weer zo leuk! Op de pretecho wilde je helemaal niks verhullen, wel je geslacht. Papa en mama zijn de enigen die het weten en dat geheimpje vinden we erg leuk! We kunnen niet wachten om je straks bij je naam te mogen noemen. We hebben gehoord dat als jij nog even wil blijven zitten dat we je misschien volgende week mogen ontmoeten en als het goed gaat met mama een week later, maar dan moet je er wel echt uit. Ik hoop dat je een goede reis hebt en het niet te zwaar voor je is, want het klinkt altijd best heftig als mama tijdens een wee het hartje wat minder snel hoort kloppen. Maar aan het einde van de reis staan papa en mama op je te wachten en zullen we je knuffelen en kusjes geven! Wij kunnen niet wachten! Een nieuw avontuur gaat beginnen, een nieuw uniek mensje op deze aarde, we willen je graag leren kennen!

807 x gelezen, 1

reacties (0)