Ik vind dit soms zo lastig te begrijpen

Mijn oudste heeft een andere vader dan mijn dochter.
Wij zijn al uit elkaar sinds dat ik 7 weken zwanger was, en hoewel ik hem ondanks onze breuk toch overal bij probeerde te betrekken tijdens de zwangerschap liet hij het behoorlijk afweten. Wilde graag mee naar vak-afspraken en echo's, maar kwam nooit opdagen, met een of andere smoes. Om dan uiteindelijk de schuld bij mij neer te gooien dat ik hem buitensloot.
Toen ik een week of 15 was heb ik het contact op een laag pitje gezet en alleen via de mail (destijds had ik nog geen WhatsApp hahaha) om stress te vermijden ivm veel bloedingen. Ik hoorde niks van hem op de mailtjes die ik stuurde over de vk bezoeken en echo's die ik stuurde, of de zoveelste ziekenhuis bezoeken die ik had ivm vroegtijdige weeën etc.
. Toen m'n zoon geboren werd en hij een aantal weken oud was hebben m'n ex en ik een gesprek gehad. Ik heb al m'n frustraties eruit gegooid en dit had geholpen. Hij woonde toen nog in Hengelo, en elke dag als ik moest werken haalde hij m'n zoon op en na het werk bracht hij hem thuis. Bijna een jaar ging dat allemaal goed.
Toen besloot m'n ex te gaan verhuizen naar landgraaf.. Een aantal uur verderop. Om voor hem de afstand makkelijker te overbruggen besloten we over te gaan op co ouderschap. 1 week bij hem, 1 week bij mij. Hoewel m'n ex toch wel regelmatig afbelde om onze zoon op te komen halen, was er ook wel enig structuur in het ophalen,voor zover je het structuur noemen kon.
Toen m'n zoon 3 jaar was, kreeg k een grote heisa met m'n eigen thuisfront, en wilde ik zover mogelijk uit de buurt zijn. Ik heb het contact dan ook verbroken en ben verhuisd naar Brabant. Wat handig was voor m'n ex, want dat was voor hem een flinke stuk in de buurt. En toen haalde hij m'n zoon netjes om de week op.
Helaas, ook al heeft hij hem echt wel in die periode structureel opgehaald, hij heeft het bij veel dingen ook af laten.
Zo kwam hij niet op bezoek, de keren dat het ventje in het ziekenhuis lag, aan het zuurstof. Vond hij niet nodig. Het mannetje lag in een quarantaine kamer, in isolatie, dikke week lang, en meneer durfde een vuilniszak knuffelberen op te sturen. Omdat hij de ernst niet vond om langs te komen. Afzwemmen vond hij ook niet belangrijk genoeg om te komen, maar een week later ging hij wel in hetzelfde zwembad naar z'n nichtje kijken bij het afzwemmen.
Geen enkele ouderavond is hij bij geweest, terwijl ik die altijd plande op de dag dat hij m'n zoon op kwam halen, en dan ook rond dat tijdstip dat hij er zou zijn... Altijd belde hij met een smoes dat hij het niet kon redden.
Vakanties... Hem meenemen naar Turkije met z'n familie. En dat ik er dan achterkomt dat m'n zoon op de bank moet slapen in het appartement omdat hij er gewoon niet bij was geboekt. Hij mocht alleen maar mee omdat ik had doorgepusht dat hij z'n zoon eens moest nemen in de vakantie. Het ventje elke vakantie beloven dat ze naar Disney gaan.. En dan elke vakantie niet gaan, ivm een zogenaamde ziekte die iemand dan weer heeft. Zo kan ik wel door blijven gaan met opnoemen.

De afgelopen jaren heeft hij hem steeds minder vaak opgehaald.. Van om de week ging het naar om de 3 weken. Elke keer weer andere smoezen.. Druk met werken... Druk met verbouwen.. Ziektewet... Nu heeft hij het financieel zo slecht dat hij hem maar 1 keer in de 2.5 maand ophaalt.. En het ergste is.. Vrijdags om 15.30 is hij hier... En zondags om 12.00 is m'n zoon weer thuis...
Wat betekent dat hij dus maar 1 volle dag in de 2.5 maand samen heeft met z'n vader. En in de tijd dat hij z'n vader niet ziet... Belt z'n vader niet.. Apt z'n vader niet niks.. Als m'n zoon hem apt dan krijgt hij dagen later een keer reactie.. Als ie hem belt hangt ie binnen 2 minuten al op.

Ik heb z'n vader al gezegd.. Als je die 60 euro per maand alimentatie nou niet betaalt, dan kan je hem vaker ophalen.. Nee die betaal ik gewoon zegt ie. En zolang m'n financiën niet beter worden dan haal ik hem gewoon niet vaker op...
En zelf brengen is ook geen optie, want dat wijst hij ook af..

Wat moet k er nou mee. M'n zoon is inmiddels op het punt dat hij er niet meer heen wilt...