20 weken. Ik zou willen dat de nog komende weken al voorbij waren, ik heb geen leuke zwangerschap en aan de andere kant zou ik willen dat ik veel minder lang zwanger was in de hoop dat er toch een moment zou komen dat ik er van zou kunnen gaan genieten. Dit is zeer waarschijnlijk mijn laatste zwangerschap.
Gister hadden we de 20-weken echo, voor zover te zien is onze zoon helemaal gezond. Daar ben ik echt wel blij om. Ik weet dat ik er blij om ben, maar het lijkt wel of mijn gevoel helemaal verdoofd is.
Ik weet dat ik geen enkele reden heb om me zo te voelen en dat het de hormonen zijn waar ik zo slecht op reageer, maar ik voel me zo somber. Ik zie echt niet meer voor me hoe het verder moet. of hoe het straks zal zijn met drie kinderen.
Zijn er vrouwen die het herkennen?
Ik durf het eigenlijk nauwelijks te delen, er is zoveel om dankbaar en blij voor te zijn. Zwanger worden ging voorspoedig, de baby groeit goed en lijkt voor zover nu te zien gezond. Onze andere kinderen zijn gezond. Mijn man houdt van me, al die dingen waar ik dankbaar voor zou moeten zijn (en wat ik ook echt wel ben!, dat weet ik) zorgen er nog extra voor dat ik vind dat ik me niet zo mag voelen.
reacties (0)