Klaag blog: ongenoegen

Ik zal beginnen bij het begin.

Mijn partner en ik wisten al een tijdje dat hij een week overver moest voor werk. Opzich niks mis mee! Maar er moesten nog wel wat dingetjes opgeruimd worden en zo dus ook het hok en zijn deel van het gereedschap.

Het was dinsdag en natuurlijk had hij zijn klusjes niet uitgevoerd, en had ik precies een week om alles op te ruimen en ervoor te zorgen dat er ruimte was voor onze nieuwe meubels.

Ik heb geploetert naast mijn gewone dagelijke dingen, aandacht voor mijn dochter geprobeert te verdelen in mama ruimt op en mama doet een ik zie ik zie spel. Daarnaast gieren de hormonen door je lijf, ben je blij, moe, boos, verdrietig in 1x.
Zijn mijn dochter en ik tegelijk snot en de snot verkouden. Dit kon er allemaal nog wel bij!

Spullen voor het stort de dikke zware dozen en stoelen etc. Allemaal getilt naar de hoek van de straat! En dan krijg je van mensen te horen uit je omgeving/familie. Je moet wel rustig aan doen want je bent zwanger! Like i know!!! Mijn broertje heeft mij 1 ochtend geholpen, ben ik super blij mee! Maar de rest bek ik af met ja naja het moet gebeuren.

Nu voel ik me een hoopje ellende, moe, emotioneel een wrak en heb nog 1 dag. Ik hoop dat ik het ga halen maar ben bang van niet. Ik heb als eindstand wel een opgeruimd hok, minder troep en op de afwas na een schoon huis.