De regels van geluidsoverlast houden in dat kinderen lawaai mogen maken. Kinderen moeten kunnen spelen.
Ik heb zelf (extreme) geluidsoverlast gehad van de buren (de muziek stond bij de buren elke dag zo hard dat we in ONZE woonkamer in elkaars oren moesten roepen om elkaar te verstaan). Mijn ervaring is dat hoe erg het ook is, het is beter te verdragen als je weet wanneer het eindigt. Met de herrieschoppende buurman wist ik: het is dagelijks van 17 tot 20 uur, en op vrijdag en zaterdag van 17 tot 23 uur. Die afspraak had ik met hem gemaakt en daar hield hij zich aan. Dat scheelde meer dan de helft, zelfs al bleef het vervelend. Ik wist: Nog 1 uur en dan is het stil, dan kan ik gaan slapen.
Omgekeerd had ik een buurvrouw die mijn kind(eren) niet wilde horen. Die waren destijds tussen 1,5 en 3,5 jaar. Ze had last van de rennende voetjes en het gekwebbel en gekraai. Ik ben nog vrij ver gegaan, heb speciale slofjes gekocht met zachte zooltjes, al het harde speelgoed (wat herrie maakte als het op de grond viel) opgeruimd, maar het was nóóit genoeg. Ze had telkens weer iets nieuws te mauwen. Uiteindelijk heb ik gezegd: “Hoor eens, het zijn kinderen en wie in een woonwijk woont kan kinderen verwachten. Dan moet je maar in een seniorenwoning gaan, of een kinderarme buurt opzoeken.”
Ik zou wel open blijven communiceren (zodat ze niet denkt dat jullie bezoek extra pesterij is) maar de vraag/eis is onredelijk. Jullie betalen ook huur voor je tuin, die mag je dus ook gebruiken. Om het feit dat zij niet tegen kinderstemmen kan en dan binnen wil zitten, hoeven jullie toch niet je kinderen binnen te houden zodat zij naar buiten kan? Dan gaat ze maar naar het bos of het park. Ze probeert van haar probleem (bv prikkelgevoeligheid) jullie probleem te maken en daar moet je NIET aan beginnen anders blijft ze aan de gang en kan je vanaf nu op je tenen blijven lopen.
Ik zou daarom meteen duidelijk de grens neerleggen: De kinderen gaan gewoon naar buiten. Punt. De kinderen en/of jullie bezoek hebben ook weekeind en guess what: die willen ook naar buiten net als zij. Ze hóeft niet binnen te blijven als jouw kids buiten zijn, daar kiest ze zelf voor. Maak er NIET jullie probleem van.
Daar staat tegenover dat de herrie van de kinderen natuurlijk wel binnen het redelijke moet blijven. Spelen, roepen, lachen, gillen, rennen: Het mag allemaal. Maar doen ze wie het hardst kan gillen, of gaan ze op potten en met pannendeksels slaan, dan kan je ze natuurlijk wel terugfluiten. 
Voetballen tegen de schutting van de buurvrouw is ook ‘not done’. Maar dat is (wat mij betreft) gewoon opvoeden en manieren aanleren.
Rekening houden met de buren kan ook: Mijn kinderen zijn 5 en 7 en tot een uur of 10:30 houd ik ze binnen, want in hun spel vergeten ze zacht te praten en de buren slapen vaak lang uit. Mijn kinderen mogen niet de trap op en af denderen en ook niet met de deuren slaan, want de huizen zijn gehorig.
Maar no way dat ik mijn kinderen binnen houd zodat mijn buurvrouw ongestoord in de tuin kan zitten. Echt niet!
Wat ik zou doen is de buurvrouw inlichten van hoe laat tot hoe laat je bezoek komt. Staat de eindtijd niet vast en zou het kunnen uitlopen in een spontane barbecue, wees daar dan eerlijk over. Zal ze niet leuk vinden, maar beter dan dat ze er al doende achterkomt, want als ze steeds zit te wachten tot die ‘vreselijke kinderen’ weg gaan, wordt ze steeds kwader hoe langer het duurt. Geloof mij, eerlijk aangeven is beter.
Je kan overwegen om iets aardigs/verontschuldigends te doen. Bijvoorbeeld een lief kaartje of tekening van je kinderen door de brievenbus met: “Ik vind het erg vervelend voor je, maar net in het weekeinde dat jij graag rust wilde, krijgen wij twee keer bezoek met kinderen. Op zaterdag van zo laat tot zo laat en op zondag van dan tot dan. Ik verwacht niet dat je er blij mee bent, maar dan ben je op de hoogte.”
Let wel: Hier ben je niet toe verplicht. Je mag gewoon bezoek hebben in je tuin, met kinderen en je tuin gebruiken. En als de kids met dit weer met water spelen is er vaak nog mee gegil bij. Tja zo zijn kinderen.
Mocht je buurvrouw vervelend gaan doen, dan kan je haar aanraden om haar klacht bij de politie neer te leggen. (Pro tip: Die doen jou niks, want kinderen mogen spelen. De politie zal dit uitleggen aan je buurvrouw wanneer ze haar klacht indient, waardoor ze meteen weet dat ze geen poot heeft om op te staan.)
reacties (44)