Ik wil zó graag een dochtertje...

Ik zal eerlijk zijn.. Ik heb altijd geroepen wees blij met wat je krijgt, én zo denk ik nog hoor.

Na 5 jaar proberen werd ik eindelijk zwanger van een prachtige dochter. Al snel volgde nog een zwangerschap, en hoe hard ook geroepen heb, heb geen voorkeur, toch ''hoopte'' ik op nog een dochter, puur omdat ik mezelf als meisjes mama zag.. En ja, dat werd een dochter, een lief gezond meisje. Nu willen wij nog voor één kindje gaan, en hoe krom en tegenstrijdig ook.. Nu hoop ik stiekem een jongen haha. Volg je het nog? En ook al word het weer een meid, meer dan welkom is ze!

Hier 3 meiden en bij alle 3 geen voorkeur. Nu zwanger van nummer 4 en dat is een jongen! Stiekem echt wel héél erg speciaal.

De echoscopist gaf ook aan dat na 2 van hetzelfde geslacht de kans op het andere geslacht 30% is en na 3 maar 20% .

Dus misschien beter er maar vanuit gaan dat het, als het mag lukken, een zoon zal zijn. En zo niet dan is het een extra groot cadeau!

En natuurlijk mag je dan teleurgesteld zijn om datgene wat er nooit zal zijn. Maar toch denk ik dat dat gevoel heel snel weer voorbij is.

Ik heb 4 zoons. Hahahaha, ik houd hoop op een leuke schoondochter en kleindochter?

Of ze moeten allemaal met een vriend thuis komen en geen kinderen willen...

Ik had bij de 2e en 3e ook wel een lichte voorkeur. Na verlies van de 3e maakte het absoluut niet meer uit welk geslacht het laatste kleintje zou hebben...

Ik snap je wens ik had er misschien wel nog een kindje bij gewild...dan zou een jongen wel tof zijn! Hier heb ik dus 1 meisje en er zal nooit een tweede komen. Alles wat we meemaken is voor het eerst maar ook het laatst. Voor jou wordt het de laatste kans op een meisje. Als je je nou mentaal op voorbereid dat het een jongen wordt. Dan kan het straks altijd meevallen.

Je gedachte je niet gek laten maken want je gaat dit gewoon niet in de hand hebben.

Gewoon wat dingen om over na te denken...

Wat zou je voelen als zwanger worden gewoon helemaal niet meer lukt?! Zou je je dan compleet voelen met je twee jongens?

Of zou je dan wel los kunnen laten als je dan toch een jongen zou mogen ontvangen ipv een dochter? Ga je alleen maar door met kinderen krijgen omdat je "perse" je dochter wilt?

Ik had zelf voor mijn eerste zwangerschap altijd in mijn hoofd, ik wil geen gehandicapt kindje dat zou ik dan laten afbreken.

Ik was eindelijk zwanger en het ging mis een bbz met spoed verwijderd het bloed liep al in mijn buik.

Toen daarna dacht ik ohnee wat een nare gedachte van mij ik zou blij zijn met alles wat mij toe komt. Weet je je gedachtes kun je veranderen en daar is soms iets heftigs voor nodig.

Sorry voor mijn gezwets ik hoop dat je je dame ooit zult krijgen en zo niet dat het loslaten je zult gaan lukken.

Ik denk dat hier altijd zo'n taboe op heerst, wat totaal niet nodig is. Ik heb een zoontne en wil heel graag nog een kindje. Tuurlijk lijkt het me super als dat een meisje is ❤️ en ik zou het dan ook lastig vinden als het een jongetje is, enkel omdat het idee van een dochtertje dan voor altijd weg zal zijn. Neemt niet weg dat ik zielsveel van m'n zoontje houd en zeker weet dat als ik ooit nog een zoontje zak krijgen, hij net zoveel liefde van me krijgt ❤️

Volgens mij vergroot vrijen voor de eisprong een meisje

Ik schrik van sommige reacties hier, ze geeft toch aan dat ze heel veel van haar jongens houdt? Ze is gewoon eerlijk, mocht ze een jongen krijgen dan is ze daar ook gewoon erg gelukkig mee.

Ik begrijp dat best wel. er zijn wel methodes die de kans op een meisje vergoten. Het geeft natuurlijk geen garantie, maar je kunt het proberen. Het lastige is dat je geen mogelijkheid hebt om te kiezen.

zelf had ik dit ook. Na 2 jongens hoopte ik zo op een meisje. Met groot geluk kreeg ik deze ook.

Wij hebben 3 meiden en ben (onverwacht) zwanger geworden van de 4e.

Heel eerlijk: een jongen had ons erg leuk geleken. We hebben die gevoelens en gedachten ook toegelaten.

Deze zwangerschap was volledig anders vanaf het begin; daarom ook lichtelijk overtuigd dat het dan nu een jongen zou zijn.

Bij de 20-weken echo bleek dat wij een 4e dochter krijgen. Ik wende er snel genoeg aan, hoor. Kijk enorm uit naar ‘weer‘ een meisje en vergaap me lekker aan alle kleertjes en spulletjes.

Bij de andere 3 wisten we het geslacht niet. Dit was wel 1 van de redenen waarom we het geslacht nu wel wilden weten.

Hier 2 jongens en daarna een meisje! Mijn zusje andersom, 4 meiden en daarna een jongen! Ook al is de kans mss groter, het andere geslacht kan net zo goed 😊

Hier 2 jongens en daarna een meisje! Mijn zusje andersom, 4 meiden en daarna een jongen! Ook al is de kans mss groter, het andere geslacht kan net zo goed 😊

Ik begrijp je helemaal hoor.

Vriendin van mijn heeft 3 jongens en wilde graag meisje nu krijgt ze eindelijk een meisje.

Ik vind persoonlijk dat ze soms doordraait met alles kopen en alles draait nu om haar prinsesje en jongens wordt niet naar gekeken.

Ik vind walgelijk gedrag ook maar ik bemoei me niet ermee.

Ik ben gezegend met 3 zoons en ik had ook een (lichte) voorkeur voor alle drie keren een jongetje. Ik denk dat ik de enige ben 🤣.

Je bent zo gefocust op een meisje dat je je zelf moet afvragen of je ook nog een 3e kindje zou willen als je zeker zou weten dat het weer een jongetje zou zijn. Zo nee dan zou ik er niet aan beginnen.

Ik ben gezegend met 3 zoons en ik had ook een (lichte) voorkeur voor alle drie keren een jongetje. Ik denk dat ik de enige ben 🤣.

Je bent zo gefocust op een meisje dat je je zelf moet afvragen of je ook nog een 3e kindje zou willen als je zeker zou weten dat het weer een jongetje zou zijn. Zo nee dan zou ik er niet aan beginnen.

Lieve mama, jouw gevoel is jouw gevoel. En wat is er erg aan als je heel even teleurgesteld zou zijn en moet wennen aan het idee van nooit een dochter te krijgen. Als dat een grote wens is, mag je toch ook best even verdrietig zijn als die wens niet in vervulling zal gaan. Dat betekent niet dat je niet blij zult zijn met het eventuele jongetje. De wereld is helaas en gelukkig niet maakbaar en we hebben te dealen met datgene wat op ons pad komt. En als dit nou de grootste zorg is, zou ik zeggen; dit is een luxeprobleem en hier ga je echt wel overheen komen. Er klinkt al zoveel liefde in je berichten ook voor een eventuele derde zoon. Maar dit is een stukje van jou waar je volgens mij prima in staat bent om mee te dealen. Dikke knuffel!

Ik zou heel graag ooit een meisje krijgen. Ik heb nu 2 heerlijke jongens. Toen we van de 2e bij de 20 weken echo waren hoopte ik op een meisje maar toen ze zei dat het een jongetje was glunderde in van oor tot oor. Op dat moment had ik duidelijkheid en was het ook goed. Mijn wens voor een meisje is er nog steeds. Ik denk zelf dat de meeste vrouwen wel een dochter willen en de meeste mannen wel een zoon. Ga voor een 3e en je ziet wel wat er komt. Wie weet is je een meisje gegund en wie weet nog een heerlijke zoon waar je niet minder van houd omdat het geen meisje is. Ik denk zelf dat je er niets aan kan doen en elke keer 50/50 kans is.

Hier 3 (heerlijke) jongens. Voor mijn derde zwangerschap was ik mij bewust dat ik heel graag een dochter wenste. Met daarbij in mijn achterhoofd dat wij waarschijnlijk geen meisjes kunnen maken. En dat blijkt, meisjes blijven bij mij niet plakken zeggen we vaak om het luchtig te houden. Maar bij de geslachtsecho van onze derde bleek ik toch verdriet te hebben van het feit dat wij nooit een meisje zouden krijgen níet dat het een jongen is. Dat verdriet viel mij tegen van mezelf, maar mijn man zei tegen mij dat ik dat toe moest laten. Ik heb het besproken met hem en een goede vriendin, dat maakte het voor mij beter.

Drie jongens zijn onwijs leuk, tenminste die van mij kunnen heel goed met z'n drieën. Thuis botst het natuurlijk ook weleens, maar zodra we ergens heen gaan zie je ze bij elkaar komen en een front vormen.

Ik vind het nog steeds heel jammer dat we nooit een dochter zullen hebben. Maakt niet uit of het een meisje meisje of een tomboy zou zijn. Ik vind dat gewoon jammer. Ik relativeer het genoeg, je kunt er genoeg nadelen bij bedenken.

Ik ben een trotse jongensmoeder, maar ik zeg zonder schaamte dat ik graag een meisje erbij zou willen. Niets meer niets minder.

De vraag die ik hier meerdere malen voorbij zie komen is mijns inziens de eerste vraag die je jezelf moet stellen. Wil je een derde of wil je een meisje?

En als jullie ervoor gaan kun je trucjes toepassen, standjes, voedingstips, maar dat is geen garantie. En dat maakt misschien de "teleurstelling", als dat niet het gewenste effect geeft, groter.

Ga ervoor als jullie een derde willen, denk nog twee keer na als jullie een meisje willen, want statistisch gezien is die kans kleiner.

Misschien heel gek hoor, maar mijn man en ik hadden altijd een lichte voorkeur voor eerst een meisje. Toen ik zwanger bleek te zijn, voelde ik aan alles dat het een jongen zou worden. Maar het geslacht maakte me op het moment van zwangerschap 0,0 uit. Ik wou gewoon dat het gezond was, of dat nu een jongen of een meisje was.

En via de nipt een paar weken geleden te horen gekregen dat het toch een meisje was. Het was echt even schakelen omdat ik echt dacht dat het een jongen zou zijn. Haha

Ik denk op het moment dat je zwanger bent, geslacht je ook veel minder zal uitmaken. Althans, dat is mijn ervaring.

Mocht je stellig overtuigd zijn dat je teleurgesteld zal zijn als het niet een meisje is, dan moet je je de vraag stellen: wil je nog een kindje of wil je een meisje? Indien het het eerste antwoord is: ga ervoor, 1 kans op 2 dat je een meisje krijgt. Maar indien je antwoord het tweede is, zou ik er niet aan beginnen. Want je kind is méér dan eventueel een meisje, snap je?

Liefs!

Ps: ik heb je reacties hieronder nog eens gelezen. Ik denk dat je je meer afvraagt hoe je moet omgaan met het idee van nooit een meisjesmama te zijn als het opnieus een zoontje wordt. Ik denk dat je meer worstelt met het idee dan met het feit als het effectief een jongen zal zijn.

Ik snap je heel goed. Mijn eerste (ivf) ik dacht een jongen, het werd een meisje. Tweede (ivf) nu dan een jongen? Nee een meisje. Allebei prima. Niet over een derde nagedacht en toen was ik spontaan zwanger (verrassing) en dit is een jongen geworden. 3 meiden was natuurlijk ook leuk, maar dit was echt wel een extra geluk.

Wij hebben 3 meiden en ben (onverwacht) zwanger geworden van de 4e.

Heel eerlijk: een jongen had ons erg leuk geleken. We hebben die gevoelens en gedachten ook toegelaten.

Deze zwangerschap was volledig anders vanaf het begin; daarom ook lichtelijk overtuigd dat het dan nu een jongen zou zijn.

Bij de 20-weken echo bleek dat wij een 4e dochter krijgen. Ik wende er snel genoeg aan, hoor. Kijk enorm uit naar ‘weer‘ een meisje en vergaap me lekker aan alle kleertjes en spulletjes.

Bij de andere 3 wisten we het geslacht niet. Dit was wel 1 van de redenen waarom we het geslacht nu wel wilden weten.

Ik kan je alleen maar adviseren om toch in je achterhoofd te houden dat de kans op een jongen reëel is. Dat het beter is je niet vast te klampen aan allerlei trucjes die toch niets garanderen. Laat het geen obsessie worden. Dat is zo zonde. Ben zelf ook geen meisjesmama geworden terwijl ik voor de zwangerschappen mij wel als een meisjesmama zag. Ik ben heel blij met mijn twee zoontjes en ik mis het niet hebben van een dochter totaal niet.

Hoe zit dat met die hypo's eigenlijk? Dat is toch een Diabetesdingetje? Wat zijn die zware spuiten dan?

Lastig, denk dat het gevoel wel weggaat als blijkt dat je toch een jongetje krijgt. Even switchen en dan ben je daar vast reuze blij mee.

Wij hadden 2 meiden, had geen voorkeur toen ik zwanger was van nr 3. Had het vermoeden een 3e meisje maar bij de 20 wk echo bleek toch echt een jongetje 🥰

Ik heb het juist andersom. Ik wou graag een 3de zoon maar ben nu bijna 18 weken van ons dametje. En ja ik moest slikken en vooral schakelen, maar ze is lekker aan het groeien en dat vind ik het belangrijkste.

Iedereen heeft toch stiekem een voorkeur? Trek je niks aan van die reacties hoor.

Heb geen tips voor je de enige die ik ken is coor eisprong proberen, maar of dat echt zo is geen idee

Oei lastig. Ik denk dat zolang je wens zoals bovenstaande beschreven is, je moet wachten. Ik zou er pas voor gaan als je wens er voor een baby is en niet voor het geslacht.

Dat gevoel mag er zijn hoor. Je hoeft je daar niet voor te schamen. Google maar eens op gender disappointment. Ik ken een gezin dat door ging voor een meisje. Na 9 jongens kwam dat meisje dan eindelijk. Wel gehandicapt, omdat de ouders al ver in de 40 waren toen ze geboren werd, en in haar kleutertijd is haar vader al overleden. Dat verhaal is voor mij altijd een beetje een graadmeter om me nuchter te houden (ik was even verdrietig toen onze tweede een jongen bleek te zijn, terwijl ik zo graag nog een meisje wilde).

Ik begrijp het wel hoor...ik heb 3 jongens en had voordat ik zwanger was van de 3e echt de wens voor een meisje.Maar meteen toen ik zwanger raakte was die gevoel /wens weg.

Ik hield van de kleine in mijn buik of het nou een jongen of een meisje is.Hij is nu een boefje van 14 maanden en ik geniet elke dag van hem.

Ze zeggen dat je naar de lijn van de vader van je kind moet kijken. Als er veel van het ene geslacht geboren worden in die lijn, dan is de kans groot dat je eerder een kind van dat geslacht krijgt dan van het andere geslacht. Bij ons klopt dat. Mijn man heeft 4 zussen, zijn vader heeft ook meer zussen dan broers. Er zijn meer vrouwen dan mannen in de familie.

hoi hoi

wilde even reageren op je bogje .

wij hebben 4 kinderen . de oudste is niet van mijn man maar van een onbekende ( verkrachting ) mijn man heeft nu 5 jongens en geen meid . 2 bij zijn ex en drie jongens met mij . nu zwanger via isci van nr 5

ik heb bij de 2 e kindje echt de teleurstelling gehad dat dat een jongen werd . hierdoor in depressie geraakt en mijn band met mijn zoon nu 13 is jaren echt kapot geweest nu de laatste 3 jaar is dit weer goed .

deze zwangerschap hebben wij ook gekozen om het niet te weten .stiekem vind ik dit heel lastig .

wij hebben vanmiddag de 20 weken echo en zullen ook aangeven niet te willen weten wat het word .

ook wij hebben natuurlijk onze lichte voorkeur voor een meisje . maar door ons gezin met 2 autisme kindjes en 1 kindje rolstoelafhankelijk hebben we nu echt dat het gezond is dat is echt heel belangerijk voor ons nu .

dit neemt niet weg dat ik goed begrijp hoe je je voelt .

enige tip die ik kan geven is omdat meisjes langer leven het niet te vaak sex te hebben en vooral niet dichtbij de eisprong .

dit geeft geen garantie natuurlijk .

veel s6 en hopelijk ben je dolgelukkig met je 2 of miss 3 kindjes straks

Pas op dat je niet teveel doorslaat en het wel/niet krijgen van een dochter géén obsessie wordt!😕

Teleurstelling is feitelijk gezien onderdeel van ons leven. Van ons allemaal. Het gaat erom dat je het naar iets positiefs kan ombuigen... Én dat je je gemis/verlies/verdriet een plaatsje kan geven. Hiermee zeg ik niet dat je geen verdriet mag hebben. Nee, zou het rouwproces overheersen dan zou ik adviseren om met een professional te gaan praten; wellicht een psycholoog of een coach m.b.t. rouwverwerking. Sterkte.

Dat is dus 1 van de redenen waarom ik bij een volgende zwangerschap niet wil weten wat t gaat worden. Zo is t echt een verrassing.

Ik begrijp je gevoelens wel hoor, gender dissappointment bestaat echt. Het voelt dan toch als rouw, als je verwachting(en) niet (zou) uitkomt/uitkomen. Dat duurt even om dat mentaal los te laten.

Tot die tijd, lekker genieten van de 2 lieve jongens die je al hebt, want met 2 jongens ben je toch koningin te rijk

Hoezo statistisch gezien meer kans op een jongen omdat je twee jongens hebt? Daar heb ik echt nog nooit van gehoord.

Hoi, trek je vooral niets aan van de begriploze reacties. Jij hebt recht op je gevoelens, gedachtes en emoties. Je staat hierin zeker niet alleen. Het verlangen naar een dochter staat volledig los van de liefde voor je zoons. Zelf heb ik 3 jongens. Ze zijn mijn wereld. Geen van hen zou ik willen ruilen voor een meisje. Daarnaast voel ik dagelijks de pijn omdat ik nooit een dochter zal hebben. Overigens heeft die wens niets te maken met jurkjes, poppen, meisjesdingen. Maar ook dat snappen veel mensen niet. Ik heb destijds heel veel trucjes geprobeerd tot een dieet aan toe. Bij mij heeft het dus toch steeds jongens opgeleverd. Na verloop van tijd krijgt het gemis bij mij een plaatsje. Dat zal bij jou vast ook zo zijn.

Ik vind het super knap dat je dit open durft te vertellen! Er zijn echt heel veel moeders die met dit gevoel rond lopen. Dat jij dit dus zo voelt vind ik echt niet raar. Voorkeur hebben mag toch. Dat je een voorkeur hebt betekent niet dat je minder van je andere kinderen houd. Of dat je minder van je derde kind gaat houden omdat het weer van het zelfde geslacht is. Het is meer voor jou dat je het moet afsluiten wat jij in je hart hebt helaas niet in de hand hebt. Maar ik geloof zeker dat jij super veel liefde gaat geven ook als het een jongen weer is hoor. Ik had eerst twee meisjes daarna twee jongens dus het kan wel dat je bij een derde kindje een andere geslacht krijgt hoor. Vind namelijk sommige reacties hieronder best bot, maar dat had ik wel verwacht, wat ik vaker zie. Jij kent je zelf het beste en weet dat jouw moeder liefde ontzettend veel is ongeacht het geslacht.

2 jongens, daarna 2 meisjes.

Een voorkeur hebben, daar kan je niets aan doen. Ik snap ook dat afscheid nemen van het idee van een dochter en daar verdriet om hebben los kan staan van een zoon krijgen en daar van houden. Je bent dan niet teleurgesteld in die zoon. Je gevoel is er nu eenmaal. Het enige dat je kunt doen is dat gevoel niet overheersend te laten zijn.

Trucjes om de kans op een meisje te vergroten werken niet, áls ze al iets doen, verschuift je kans misschien met 1%. Ik zou er sowieso niet aan beginnen, ze werken niet maar je maakt jezelf ook gek door zo toe te geven aan die drang. Laat het gevoel er zijn, maar ga er niet teveel in mee. Wees realistisch en houd jezelf op aarde.

Ik snap het wel.maar goed is voor mij ook makkelijk zeggen 1 zoon 4 dochters.toch nooit een voorkeur gehad maar ik heb van beide kan me goed voorstellen dat je graag wil.Alleen zou ik er ook vanuit gaan dat kans op nog een jongen groter is dus denk daar goed overna wat ook is het.moet gewenst en geliefd zijn.En voor jezelf dat je geen depressie gaat krijgen.

hier eerst 2 jongens en toen 2 meisjes. Ik was wel teleurgesteld dat we 2 jongens hadden en voelde me een beetje hetzelfde als jij. Gelukkig werd de 3e een meisje en bij de 4e maakte het echt niet meer uit. Zij was een verrassing bij de geboorte: meisje <3 We hadden wel van alles geprobeerd om na 2 jongens de kansen op een meisje te vergroten, maar of dat ook gewerkt heeft??

Ik ben vooral benieuwd naar wat je idee is bij een meisje. Zoals al gezegd is niet elk meisje van de nagels lakken en samen shoppen. Of is het meer afscheid moeten nemen van het idee dat je nooit een dochter zal krijgen? Dat is in mijn ogen iets heel anders dan dat je van alles wil proberen om een dochter te krijgen. Even voor het idee: mijn moeder en ik kunnen pas goed met elkaar sinds ik uit huis ging. Samen shoppen? Dat was bonje! Ik ging met mijn vader mee naar het voetbalveld. Dat was mijn ding! Samen met mijn vader naar de tractor pulling ipv naar de schoonheidssalon met mijn moeder. Onze dochter is ook een papa's meisje (al is het de laatste dagen vooral mama). We hebben hetzelfde karakter, dus ik moet oppassen dat we niet botsen. Dat gebeurt soms al.

Verder ben ik het eens met wat de andere dames zeggen. Als je zo ontzettend graag een dochter wil dat je dingen gaat proberen om een dochter te krijgen, dan ben je niet klaar voor een volgende zwangerschap. Baby.wens en Chudo stellen een hele goede vraag! Als je nu zou weten dat je een zoon zou krijgen, zou je dan voor een derde kindje gaan?

Als je een meisje krijgt, kan het ook zo zijn dat ze van jongens dingen houd en gewoon absoluut niet houdt van roze, glitters en eenhoorns. Wil je een derde kind om het kind of wil je een derde kind, alleen in de hoop dat het een dochter zal zijn? Als je nu voor 200% wist dat je een derde zoon zou krijgen, zou je dan nog steeds voor een derde kind gaan?

Ik zou er nog even mee wachten. Stel je hart eerst open voor een derde zoon, want de kans dat je een derde zoon krijgt, is zéker aanwezig zoals je zelf begrijpt.

Hier drie jongens.

Ik vind het gaaf. 3 jongens.

Soms denk ik wel eens als ik hoor van iemand dat er een meisje op komst is... dat zal ik niet meemaken.

Maar alle mensen die zowel een jongen als een meid hebben, vind ik ook wel weer wat standaard.

Of een drietal met beide geslachten, waardoor er altijd een soort van evenwicht mist.

Ik vind drie jongens gewoon tof. En dat meisje kan me gestolen worden, haha.

Je ziet de jongens doodgraag maar je bent stok ongelukkig met hun?

Ik had ook een voorkeur voor een zoontje. Ik wilde het geslacht niet weten, zodat ik kon blijven fantaseren over een zoontje. Ik was ook wat ongerust, wat als het een meisje is, ga ik niet te ontgoocheld zijn? Maar eigenlijk zie je uw kindje direct graag, we zijn allemaal gek op haar. Ik vond het wel jammer dat ik 't geboortekaartje voor jongen moest opbergen, maar was ook heel blij dat ik haar mooie naam die we ook uitgekozen hadden effectief kon geven. Ik ben er zeker van dat zijzelf daar niets v ondervind. Maar het is precies nog een taboe om voorkeur te hebben.