Ik had al eens een topic geopend over ons verdriet en de twijfels die het met zich mee bracht.
Afgelopen maandag hadden we een evaluatie gesprek met de gynecoloog. Nogmaals alle uitslagen bekeken.
Mijn partner gezond , ( boven gemiddelde zwemmers ), beide geen chromosoon afwijking, en bij mij ook geen afwijkingen in het bloed te vinden.
Het kwam er op neer, we hadden gewoon 3x pech.. 😞
Konden niks voor ons betekenen.. we moesten het gewoon maar weer proberen..
Gelukkig krijg ik maandelijk wel de follikelmeting ; ivm bijz cyclus, na aanleiding van de 3 MK’s.
Binnen 5/10 min stonden we weer buiten, en daar konden we het mee doen.
Erg teleurgesteld stonden we buiten, tranen in mijn ogen..
Zo’n onmenselijk gevoel..
Nu een paar dagen later, heel veel gepiekerd en heel veel met elkaar gesproken.
Toch besloten om de follikelmetingen te gaan doen.
De wens om kinderen te krijgen is er, en die stop je niet even weg..
De angst dat weer mis gaat, staat me dichtbij
Maar doordat we het samen doen! Heb ik het vertrouwen erin dat het goed gaat komen.
A.s maandag zal dan ook de eerste follikelmeting weer starten . We beginnen weer opnieuw ! Erg spannend erg dubbel !
Maar ergens moet het goed komen.
Gelukkig maandag mijn eigen ferteliteitarts, die ons vanaf begin al begeleid..
We gaan er voor ! Positieve instelling.
( we krijgen tijdens proces dit proces natuurlijk hulp van maatschappelijk werker )
Spannende tijd tegemoet😊
reacties (0)