Teleurgesteld, verward,... emotionele mess

Hoi,

Even van me afschrijven want de gevoelens nemen soms de bovenhand.

Ik heb een dochtertje van 3,5 jaar, gezond en ze maakt me super gelukkig.
Maar we hebben deze zomer besloten voor een broertje of zusje te gaan en was meteen raak dus superblij enzo.
Helaas na ongeveer 6 weken een miskraam gehad (was 20 oktober). Je weet niet wat het is tot je het zelf meemaakt... ergens was ik 'blij' dat het toen was,nooit een hartslag gehoord of vruchtje gezien, maar toch was ik zeer emotioneel.
Na ongeveer 2 weken had ik het ergste gehad.
Onze gynaecoloog raadde aan een cyclus af te wachten om opnieuw te proberen maar heeft er goede hoop in, ik had tenslotte al een vlotte, normale zwangerschap achter de rug waarbij er geen problemen waren.
We hebben dus ook niet echt 'geprobeerd ' sindsdien maar wel paar keer sex gehad. Ik had erna wat vreemde gevoelens in mn onderbuik en sluimverlies enzo dus ik dacht 'zou het toch...?'. Maar ik hield er ook rekening mee dat de kans wel klein zou zijn.
Mijn cyclus duurt ongeveer 4 a 5 weken en na 4 weken +1 nog geen menstruatie dus getest maar negatief.
Ik dacht ok dan wacht ik gewoon mijn menstruatie af maar bleef van die vreemde gevoelens hebben, soms wel soms niet en dus dacht ik dat ik te vroeg had getest.
Gisteren dan 5 weken en nog geen menstruatie dus deze ochtend getest maar weer negatief.
Een uur later kwam mijn menstruatie er door.
En nu voel ik van alles qua emoties: teleurstelling, geen vertrouwen in mijn lichaam en de 'ongemakjes' die ik zag als zwangerschapssymptomen, angst,....
Ergens weet ik ook wel dat het al weer heel snel zou gegaan zijn en dat we over paar weken gewoon opnieuw moeten proberen. Maar ik zie op tegen het opnieuw afwachten, letterlijk de dagen aftellen tot ik kan testen, ieder gevoeletje opzoeken en me gek laten maken door wat ik online lees...

Ik voel me schuldig tov mijn dochtertje en tov vrouwen die het 10x moeilijker hebben met zwanger worden.
Maar ik kan mn gevoelens niet zomaar negeren.

Herkenbaar voor iemand of stel ik me aan?
(Sorry voor het lange verhaal)

945 x gelezen, 2

In Zwanger worden

reacties (9)


  • Kaat888

    Wel herkenbaar hoor, ik ook elk sympoompje opzoeken,... Maar probeer positief te denken. Na menstruatie kan je snel terug beginnen. Die 2 weken na eisprong afwachten vind ik het lastigste.

  • Raintje

    Zeker herkenbaar. 2 vroege miskramen gehad en ze hebben me veranderd. Een gezonde zoon op de wereld gezet en nooit stil gestaan dat ook ik een miskraam kon hebben. Laat staan 2 achter elkaar (Jan - april)

    Ook de manier waarop ik mijn menstruatie ervaarde was de eerste keer anders. Intens verdrietig was ik, alsof ik steeds opnieuw het eerste bloedverlies zag.

    Nu 28 weken zwanger. Ik blijft ergens angstig en ook meer dankbaar voor wat ik al heb en alles wat ik heb bereikt.

    Succes de komende tijd.

    En een tip : maak het voor jezelf niet kleiner dan hoe je het voelt.. Jij maakt jouw situatie mee en niet die van een ander. Bagitaliseer het niet, want je hebt recht op je gevoel

  • Elle-n

    Bedankt :)

    Wat jammer van je 2 miskramen! Je weet dus zeker hoe het is... .

    Zoals je zegt: bij de menstruatie is het precies of je het bloedverlies van het miskraam opnieuw mee maakt...

    Het vrouwelijk lichaam zit raar in elkaar. Een eerste perfecte zwangerschap en erna een of meerdere miskramen... ik vind het nog steeds onbegrijpelijk.

  • Linde-1

    Nee niet raar. Tuurlijk mag je balen!

    Na mijn miskraam wilde ik niets liever dan gelijk weer zwanger zijn en ik dacht en hoopte ook gelijk dat het weer raak zou zijn. Ik baalde ook echt toen ik toch ongesteld werd een maand na de miskraam.

    Het gekke was dat ik het na die eerste ongesteldheid na de miskraam wel iets meer los kon laten, het zwanger zijn enz. Alsof ik alles toen een plekje had gegeven ofzo.

    Hopelijk is dat bij jou ook zo. 😘

  • Elle-n

    Hey, bedankt voor je fijne reactie :)

    Mag ik vragen, ik zie dat je 2 kindjes hebt, was je miskraam dan na je 2e kindje? Omdat je praat over los laten..?

    Ik wil het niet volledig los laten want ik wil wel een 2e maar ik wel er ook niet zo obsessief mee bezig zijn zoals nu... :(

  • Linde-1

    Het was tussen de 2 kindjes in. Met los laten bedoelde ik er niet zo obsessief mee bezig zijn, precies zoals jij het zegt.

    Miskraam was begin januari 2019. Ik dacht er eerst heel nuchter over, zo van kan gebeuren, helaas.

    Maar toch ben je steeds bezig met, anders was ik nu zoveel weken, rond die tijd was ik uitgerekend. En ik dacht van dat gevoel af te zijn als ik weer zwanger zou zijn dus ik focuste die eerste weken alleen maar op weer zwanger worden. Begin februari werd ik ongesteld en baalde ik gigantisch. Ik besloot toen dat ik er geen controle over heb en gaf mezelf de rust, als ik tegen de zomer niet zwanger ben, dan ga ik weer ovulatietesten gebruiken en er echt bewust weer mee bezig zijn (dus dan weer obsessief zegmaar en op de een of andere manier gaf die gedachte mij rust, dat ik mezelf iets meer maanden gaf),

    Die maand februari zelfs geen seks gehad rond wat ik dacht, mijn vruchtbare periode. Niet bewust, maar kwam niet uit. En juist begin maart een positieve test.. ik snap het nog steeds niet, een vroege eisprong denk ik.

    Wel onderschatte ik erna hoe spannend het dan weer is. Je durft bijna niet naar de wc... Helaas bloedde ik weer die zwangerschap, maar die is gelukkig wel goed gegaan.

    Heel veel succes! Je mag verdrietig, boos of wat dan ook zijn. Probeer afleiding te vinden of misschien helpt het je net als mij om even 2 a 3 maand jezelf te geven als deadline om er dan weer meer mee bezig te gaan en het in die tussentijd wel gewoon gezellig hebben met je partner natuurlijk.

    Onderschat je gevoelens niet bij een volgende zwangerschap.. geef het aan aan de verloskundige hoe je je voelt.

  • Elle-n

    Bedankt om je verhaal te delen :)

    Jaa, ik denk nu ook van als het goed was geweest was ik nu aan mijn 12 weken maar helaas.

    En nu ga ik ook denken als ik nu zwanger word, is het voor dan uitgerekend enz.

    Wat leuk om te ontdekken dat je zwanger was toen je er niet bewust mee bezig was :) heeft dus veel te maken met geluk ook denk ik. Zwanger worden, wel of geen miskraam hebben...

    Ik vrees dat het wat laten rusten momenteel nog niet kan naar mijn gevoel, mss over een paar dagen wel weer... dag per dag 😊

    Heb ook alvast ovulatietesten gekocht.

  • Linde-1

    Gevoel kan je ook moeilijk sturen.

    Ik snap heel goed dat je nu denkt, als het deze ronde raak is, dan is dat de uitgerekende datum. Helemaal niet gek.

    Elke maand heb je zoveel procent kans om zwanger te raken, ook al heb je precies op het juiste moment seks.

    Zwangerschap blijft een wonder en het is inderdaad ook een kwestie van geluk of het eitje daarna goed groeit of niet.

    Ik duim met je mee dat je snel weer zwanger mag zijn en hopelijk vind je iets afleiding

  • Elle-n

    Ja inderdaad, is zo , zal moeten afwachten wnr het me opnieuw gegund is 🙂

    Bedankt!