Daar gaan we weer. De zoveelste avond dat ik in bed lig en niet in slaap kom. Piekerend. Verdrietig. De tranen rollen over m'n wangen. Bijna op de helft van m'n tweede zwangerschap. Zijn het de hormonen? Misschien wel. Om ons heen is een heuse babyboom gaande. Van collega's en vage kennissen, tot beste vriendinnen en familieleden. Waar ik het eerste jaar na de geboorte van m'n zoontje g ...   

8 maanden later… De weken na onze thuiskomst zijn behoorlijk pittig. De couveuse nazorg is super, maar als zij na vier ochtenden weer vertrekt begint het echte leven pas weer. M’n vriend heeft gelukkig nog een aantal dagen vrij. M’n zoontje heeft geluk gehad en weinig overgehouden aan zijn vroeggeboorte en ziekenhuisopname. Hij is helaas wel een zeer moeilijke slaper en huilt ...   

...Ik word er soms een beetje moedeloos van en het leid regelmatig tot tranen wanneer de verpleging de kamer weer verlaat. Maar op één gebied steunen ze me allemaal, en dat is de moeizame borstvoeding... Op dag 11 heb ik eindelijk de kans om te spreken met de lacatatiedeskundige. Ze had al het een en ander meegekregen, omdat ze blijkbaar ook als verpleegkundige op deze afdeling werk ...   

...Ze vraagt hoe het met me gaat en nodig me uit voor een koffiemomentje voor ouders, blijkbaar iedere woensdagochtend. Echt, moet dat nu?!... Ongeveer een uur na mij arriveert m’n vriend en op een andere afdeling word een koppelstukje voor de sonde gevonden. We pakken onze spullen uit en proberen te wennen aan onze nieuwe omgeving. In ons streekziekenhuis heeft iedereen een eigen kamer en ...   

…We zijn beide heel moe, maar we kunnen niet naar bed zonder nog even bij ons zoontje te zijn geweest…   Die ochtend is al vroeg de kraamzorg bij ons aanwezig. Wat een fijne vrouw, er is direct een klik. Ze zal zorgen dat onze kamer schoon blijft en onze was doen. Ook doet ze voor ons boodschappen, want in het Ronald McDonald huis moeten we zelf ons eten verzorgen en koken. Wa ...   

...Vroeg in de ochtend schrik ik wakker. M’n baby huilt! Tot ik me realiseer dat dit in de kamer naast ons is. Daar word zojuist een kindje geboren. Ik lig er wakker van. Weet niet hoe ik me moet voelen...   Dag 2.Die dag crossen we op en neer tussen beide afdelingen. Op en neer tussen eetmomenten, controles, verzorgingsmomenten van ons zoontje, pijnstilling, gesprekken met de kindera ...   

...Ineens gaat bij de verplegers een alarm af. Ze wisselen een blik en de ene rent de kamer uit. De nieuwe verpleegster blijft bij me achter. Ik vraag haar; dat is voor ons zoontje he? Ze beantwoordt dat ze dat niet weet. Ze denkt vast dat ik dom ben...De tijd lijkt wel stil te staan, het duurt een eeuwigheid voordat ik eindelijk naar de OK mag. Het is al voorbij 14:30, de afgesproken tijd. Ik vra ...   

....Ze staat op en gaat aan de rechterzijde naast m'n bed staan. Ze pakt me vast en zegt: "je hebt 9cm ontsluiting. Het gaat beginnen en het is te laat voor een ruggenprik". Ik kijk haar aan en raak spontaan in paniek...   Meteen verlies ik volledig de controle. De weeën zijn zo heftig dat ik me als een plank afzet tegen de achterzijde van het bed. Het lijkt alsof m&rsquo ...   

15 oktober 2018, maandagochtend. Vandaag ben ik exact 36 weken zwanger.Ondanks de zwangerschapskwalen voel ik me prima. Tot 18 weken avond/nacht misselijkheid gehad, bij de 20 weken echo liep ons kindje voor op groei, dus moest ik een suikertest en vele extra groeiecho's. Bij 28 weken was ons zoontje al volledig ingedaald. En bij 30 weken kreeg ik een scheefstand van m'n bekken waarop m ...