Ronde 6

Hallo lieve meiden!

Hier weer even een berichtje van mij 🙋🏼‍♀️
Sorry tijdje niks van me laten horen.. (Ik had het nogal druk)
En ik merkte dat ik weer even wat van me af moet schrijven..

Inmiddels zitten wij zoals de titel al aangeeft in ronde 6...!! 😯 jeetje wat gaat de tijd snel !
En ja tuurlijk ben ik er heel bewust mee bezig geweest vanaf het moment dat ik mijn vorige blog schreef, maar niet helemaal door gehad dat we al 6 maanden verder zijn.

Ik merk aan mezelf dat ik zo onwijs graag mama wil worden, maar tegelijkertijd ook onwijs bang ben en niet helemaal weet of dat normaal is !!??
Op dit moment zijn er zo veel mensen om mij heen, in mijn omgeving zwanger.
Van kennissen tot goeie vriendinnen, zussen tot vriendinnen van oude vrienden.

Op dit moment gaat er veel angst door mij heen en dan vooral angst of alles wel goed zit bij onze 'productie'??
Wij hebben een 'hondenwandelcubje' waar we met een aantal meiden in zitten en soms lekker naar het strand of bos gaan samen,
Nu is één van de meiden binnen een maand in blijde verwachting ☺ bij een ander wilt het ook allemaal niet echt lukken net als bij mij..
Maar zij is inmiddels al zover dat ze alles heeft laten onderzoeken en er blijkt bij hun beide niks verkeerd of niet goed te zijn maar gaan wel over 3 maanden aan de IUI starten...
Doordat ik steeds vaker om mij heen hoor dat mensen niet natuurlijk zwanger kunnen worden maar met hulp van het ziekenhuis borrelt bij mij steeds de angst op dat er met mij of mijn vriend iets niet goed zou zijn.
Echter vind ik het nogal een stap om naar de huisarts te gaan en al helemaal omdat we 'pas' voor mij voelt het als (AL) in ronde 6 zitten...
Mijn vriend vind dat ik mij niet zo druk moet maken en me niets van andere moet aantrekken maar ik vind dat nogal moeilijk, dat heb ik altijd al gehad!
Ondertussen roept hij alleen wel constant hoe graag hij papa wilt worden en dat maakt voor mij dat er nog meer druk op komt te staan ik wil het ook heel graag en word er ook gek van dat het nog niet is gelukt, maar als ik dat zeg dan zegt ie dan moeten we nog beter ons best doen.
Ik denk ook dat ie misschien niet door heeft hoeveel (pijn/verdriet) hij mij daarmee doet maar als ik hem dat probeer duidelijk te maken dan wimpelt hij het gesprek af

Ik merk vooral aan mijzelf dat ik heel erg ermee aan het worstelen ben.
Vanuit onze omgeving word er ook steeds aan mij gevraagd wanneer wij gaan beginnen of de vraag en ben jij al zwanger, ik merk dat ik het moeilijk vind om elke keer geconfronteerd te moeten worden met de teleurstelling dat het weer niet is gelukt!

Sorry voor deze zeikblog, tips hoe met dit gevoel om te gaan zijn altijd welkom!

Kleintje je bent zo welkom, waarom stel je je mama's geduld zo op de proef ?

----------♡♡♡♡♡----------

Liefs, D xx

630 x gelezen, 1

In Zwanger worden

reacties (0)


  • Anoniempje94

    Ik snap totaal wat je bedoeld. Wachten duurt hopeloos lang als je het zo graag wilt. Ik ben oktober 2018 gestopt met de pil en helaas ook nog niet raak.

    Heb me zelf voorgenomen als het deze maand nog niet raak is naar de dokter te bellen, maar ben zo bang dat ze zegt dat we geduld moeten hebben voor ze gaan kijken of alles wel goed zit.

    Ik wens je veel succes en hopelijk is het ons ook snel gegund.

  • Danique95xx

    Bedankt voor je berichtje !

    Voor mijn gevoel is het echt wachten tot je een ons weegt,wat ik helaas ook nooit meer zal gaan wegen hahaha

    Jullie ook veel succes en ik duim voor jullie mee ! 🍀

  • littlefreckle

    Bij ons is het uiteindelijk gelukt bij ronde 16. Ik herken wat je schrijft.

    We hadden net een intake bij de fertiliteitsarts gehad en die maand was het ineens raak.

    Had het ook totaal niet verwacht meer, was er niet mee bezig. Was die maand zelfs ziek!

    Maar zo blij, hoop dat het bij jullie ook snel raak is.

  • Oktobermommy93

    Wij zijn 18 maanden bezig geweest, na 1 jaar dachten we eindelijk zwanger te zijn was het een bbz, en nu een half jaar later ben ik eindelijk zwanger 9 weekjes. We waren er continu mee bezig, tot we in januari gingen verhuizen, binnen 2 weken moesten we ons oude huis uit dus hadden verhuis stres en opeens is het raak.

  • Danique95xx

    (Voorzichtig) Van harte gefeliciteerd met je zwangerschap!

    Jaa dat goor je inderdaad heel veel dat wanneer je iets heel anders in je hoofd hebt dat het dan ineens lukt maar ik heb even helemaal niks anders om over te stressen op het moment...

  • Nora9

    Zo herkenbaar wij zijn inmiddels al bijna 3 jaar bezig en ik kan me dat eerste jaar nog zo goed herinneren. Het heel graag willen maar het ook zo spannend vinden. De angst en onzekerheid of alles wel goed zit.

    De stap naar de huisarts vond ik ook erg groot maar nadat wij een jaar bezig waren wilde ik toch uitsluitsel of alles goed zat. Uiteindelijk zit alles goed bij ons.

    Praat met elkaar en geef je vriend ook echt aan dat jullie moeten praten. Het is een ingewikkeld proces en gaat nou eenmaal niet altijd zoals we dat voor ogen hadden. Druk erop zetten heeft geen nut dit werkt averechts. Jullie zullen er door de tijd samen allemaal wel achter komen. Degene die langer bezig is geweest heeft ook al die struggels mee gemaakt. Je mag me altijd een berichtje sturen.

    Het is inderdaad al een half jaar maar het schijnt dus zo te zijn dat je er gemiddeld een jaar over doet. Adem in adem uit en probeer te genieten van elkaar. Ga leuke dingen doen rond je eisprong en probeer te genieten.

    Wij hebben ook al die vragen gehad en nu dat de meeste om ons heen het wel weten horen we de vraag bijna niet meer. Als mensen het nu vragen zeg ik meestal dat we dat graag willen maar dat het soms niet zo makkelijk is als je denkt. In het eerste jaar kon ik heel overtuigend mensen vertellen dat we net een huis hadden gekocht en dat we dat nog even uitstelden.

    Meis het is niet makkelijk zeker niet omdat het bij andere allemaal zo makkelijk lijkt te gaan. Gooi je frustraties eruit wanneer het nodig is, dit maakt het allemaal net even makkelijker.

    Succes❤️🍀

  • Danique95xx

    Super lieve reactie !

    En onwijs fijn om te horen dat we niet de enige zijn,

    Ik heb inderdaad wel overal gelezen dat het gemiddelde een jaar is, alleen als je dan van veel om je heen hoort dat het binnen 1 á 2 maanden is gelukt dan ga je zo aan jezelf twijfelen!

    Gelukkig doen we op het moment met regelmaat leuke en gezellige dingen samen wat onze relatie inmiddels weer een stuk heeft verbeterd..

    Echt super lief van je !

    Jij ook heel veel succes 🍀

    Liefs.

  • Nora9

    Heel herkenbaar dat het voelt alsof je de enige bent. Ik had al eerder mijn spiraal laten verwijderen maar we wilde toen nog niet aan kinderen beginnen. Ik was echt bang dat ik heel erg vruchtbaar was en wanneer we iets minder voorzichtig waren dat het raak was. Dus toen we er voor gingen dacht nou dat is gelijk raak, maar dat bleek dus niet zo te zijn. De eerste maand vond ik het rete spannend en ergens was ik wel opgelucht dat het niet raak was, want nu was ik echt aan het idee gewend dat we echt gingen beginnen. Maar na een paar maanden begon ik inderdaad ook al die twijfels te krijgen.

    Bij mij waren er vriendinnen die zeiden dat ze gestopt waren met de pil het gelijk raak was en het wat hun betreft nog wel een jaar later had mogen zijn. Terwijl wij toen al 1,5 jaar bezig waren. En ook bijna iedereen die binnen 3 maanden zwanger zijn.

    Je merkt wel dat er steeds meer mensen over gaan praten. Ik vind het ook wel een beetje eng dat ik er zoveel hoor waarbij het niet gelijk lukt. Maar nee je bent zeker niet de enige. Ik vond het heel fijn hier wat meiden te ontmoeten die ongeveer hetzelfde mee hebben gemaakt. Geeft je toch wat herkenning en steun.

    Fijn dat jullie relatie al sterker is geworden. Hou hoop en moed en blijf trouw aan jezelf en aan je partner.

  • Lindaaaaaaaa

    Geduld is schone zaak

    Normaal geven ze een jaar..

    Wij totaal 3 jaar bezig geweest

  • MrsM

    Bij ons was ronde 7 raak ( 2de ronde met ovulatietesten, ik had cyclussen van 28 tot 38 dagen en wist eigenlijk dat men eisprong elke maand op een ander moment viel maar nooit juist wanneer) . Ik heb wel die maand heel mijn dieet omgegooid en tarwekiemolie geprobeerd na men EI ( had er verschillende verhalen over gelezen en wou ook zo graag zwanger zijn dat ik ff alles ging proberen wat ik kon.) Veel antioxidanten eten en als supplement bijnemen. Dus veel granaatappels en ananassen gegeten... 😂 ook in mijn omgeving werden ineens langs alle kanten meiden zwanger.. ik heb uiteindelijk men FB verwijderd, en wat ben ik sindsdien veel gelukkiger. Wat niet weet wat niet deert. ( en dan heb ik het niet alleen over zwangerschappen hoor... ) Probeer je zo positief mogelijk op te stellen. ( ik zat ook elke maand te denken wat als het ons niet lukt.. waarom is zij wel snel zwanger,wat doen ze dan anders..) telkens ik een negatieve gedachte voelde opkomen probeerde ik de zin ' ik kan wél zwanger worden' te herhalen in men hoofd. Enkel ff focussen op die zin tot de medische molen gedachtes weer volledig verdwenen waren en ik ook geloofde in de zin die telkens in men hoofd herhaalde als een opgepepte cheerleader. Ik wens je verder veel succes verder en duim voor je dat het snel raak mag zijn !

  • Danique95xx

    Super lief !

    Ik heb vrij regelmatige cyclussen 24, 26, 28 dagen dus ook wel een vrij regelmatige ei, die ook nog eens vaak op de dag van mn app is dus best zeker kan ik er wel op klussen.

    Ik ben heel nieuwschierig naar wat je allemaal het beste kunt innemen en slikken/eten/drinken wat allemaal ten goede van een zwangerschap kan zijn.

    Dus mocht je nog aanraders hebben hoor ik ze graag !

    Liefs ! ❤🍀

  • Yune

    Zo herkenbaar

  • Danique95xx

    Dus we kunnen elkaar de hand schudden !

    Jij ook heel veel succes 🍀

  • Sweettie2020

    Geen tips, zelf ook 2 jaar moeten wachten op ons kleine wonder ik herken je gevoel. Probeer er niet teveel mee bezig te zijn al weet ik dat dat heel moeilijk is als je iets graag wilt. Ga wel even het gesprek met je vriend aan over je gevoelens

  • Danique95xx

    Ik vind het heel moeilijk om over mijn gevoel te praten met iemand dicht bij me (verleden met depressie)

    Vandaar dat ik het hier graag onbekend van me af schrijf...